Authors

Chapter 5

Pagkatapos kong sabihin yon, bumalik kami sa pagkatahimik hanggang sa tinawag na ako ni daniel para mag handa.

Si jake naman tumayo na kaya sinundan ko na lang rin siya and he looked at me and smile.

"I never thought that will be his last phrases. Btw, your story is the best. We are surprised sa last 2 chapters sa story mo." ngumiti lang ako tsaka ako umiwas ng tingin

I am speechless i never thought na maappreciate niya yung story ko kasi mukhang hindi siya mahilig sa libro.

"daree! you have 5 mins to prepare and you jake." we both look at daniel. Hinihintay namin matapos yung sasabihin niya

"mag prepare ka na for your flight. pag okay na si daree sa labas, ihahatid na kita sa airport"

Tinignan ko si jake na gulat. Nakatingin na pala siya sa akin kaya inayos ko yung sarili ko. Mag tatanong na sana ako kaso nag salita siya

"okay. I'll just wait here"

"Aalis ka?"

tinignan nila akong dalawa and itong si daniel parang nang aasar pa kaya nag paalam na siya, may gagawin PA daw siya eh. itong jake niyo naman go with the flow rin.

"Yeah. Pupunta akong korea for goods. since doon ko rin naman makukuha yung dream job ko as producer so why not naman diba?"

"awh.. I am happy that you're pursuing your dreams." I smiled at him

"hindi kasi halata sa gwapo mong yan mukha kang tamad"

"what?"

Nagulat ako sa reaction niya at agad kong pinitik bunganga ko. Masyado bang malakas ang pagkakabulong ko? may bulong bang maingay!?

Dahan dahan ko siyang tinignan at nakatingin pa siya sa akin. Ay, no. Let's say TITIG na TITIG ang dahilan kung bakit bigla ako umiwas ng tingin sakanya

Tinap niya lang ulo ko na parang aso at ngumiti. Doon rin pumasok si daniel para sabihan na lumabas na ako.

"Goodluck"

ang gwapo niya talaga, pati boses ang gwapo! ang bango pa! ay hindi ko na alam. rold help me pls!

"You too.. Have a safe flight. I was grateful to meet you, jake."

Bumalik sa pagkaupo si jake at tinitignan niya lang ako hanggang sa makalabas na ako ng room. Hindi pa rin maalis sa labi niya yung ngiti niya. Nag wave siya nang isara ko na yung pinto

"sa wakas" [sigh]

"oh anyare sayo?" tinignan ko si daniel ng masama

"bakit hindi mo sinabi na may kapatid ka palang gwapo ha!?"

"Hindi ka naman nag tanong ah"

Nakaramdam ako ng kakal kaya hinila ko yung buhok niya at tsaka kami nag asaran

"Ang gwapo niya pala, kamukha niya yung kpop idol yung bago"

"ulol mo ang sabihin mo nauulol ka lang talaga kay vicente"

"wala na ako don kinakalimutan ko na yon"

"milagro parang dati lang iniiyakan mo yon eh ang imposible naman kasi nagkakaroon na yon ng history sa buong mundo"

"have point"

Hindi na ako umimik pagkatapos at pagkakalabas namin ng tao ang dami nang nag titilian at naeexcite na mag pasign.

Bago pa man ako makakaupo sa upuan ko, ay nag greet muna ako sa kanila.

"Hi! good afternoon! I am Dario Cree Madden ur student writer of the book titled Authors."

Nag bow ako at nag wave. Ang lakas ng mga hiyawan nila, tsaka na ako umupo sa upuan ko at nag simula na mag sign.

---

after 5 hours of signing a book. Last nag pa sign sa akin is lalake. Nag salita siya na dahilan kung bakit napatingin ako sa kaniya.

"alam kong gwapo ako"

Tsk. talaga ba kuya? Tinignan ko siya at tumingin ako sa paligid.

Isang matangkad na lalake, maputi, naka white shirt, black pants, amoy cotton candy, grey hair, cute smile.

"pwede na"

response ko sakanya na parang hindi ako interesado sakanya. Pagkakalagay ko pa lang ng dalawang tuldok sa libro ay bigla ko na lang nararamdaman yung init ng hangin.

Lumapit siya sa mukha ko nararamdaman ko na papalapit na yung mukha namin sa isa't isa kaya umatras ako an magiging dahilan ng pagkakahulog ko sa upuan.

Narinig ko siyang tumawa kaya tinignan ko siya ng masama at tinawag niya si daniel na kakarating lang kasi pawis na pawis galing sa airport.

Tumakbo si daniel papalapit sa amin at lahat ng tao nakatingin sa akin na parang gulat tapos yung iba pa ay nag aalala pa. Tinignan ko ng masama yung lalake habang tumatagal nagiging pamilyar yung mukha niya.

"what happened bakit nahulog si daree?"

Tumingin sa akin si daniel na nag aalala kaya naguilty ako

"wala. nilalaro ko lang kasi yung upuan."

tumingin ako sa baba at yung lalake naman ay tumawa lang

"really? did u?"

"Oh bakit you didn't help him to get up INSTEAD you just laughed at him?" sarcastic na sabi ni daniel na magiging dahilan para mawala yung ngiti ng lalake

Yung eksena namin dito ay nagiging atensyon ng mga tao. Actually kami talaga yung nagpapakita kung paano yung love triangle. Chariz!

"I know you"

tumingin sa akin si daniel and yung lalake naman napalitan ng kaba yung mukha niya kaya ningitian ko siya at nilapitan para yakapin

"Cast!"

"I knew it mapapansin mo rin ako"

niyakap niya ako pabalik

"c-cast?"

bumitaw ako sa pagkakayakap kay cast at napatingin ako kay daniel na hanggang ngayon ay hindi pa rin siya makapaniwala.

"alam niyo mamaya na tayo mag drama, maraming tao oh." sambit ko at sinunod naman nila ako.

kinuha ko yung mic at nag end speech na ako para makakain na sila ng dinner after waiting for their turn for 5 hours.

"Thank you for coming to my event! My next book is 'Enchanted to meet you' please look for it. I'll work harder together with you. thank you for the 5 hours of waiting. Have a nice dinner byebye!"

Nagpalakpakan sila at nag wave ako tsaka ko hinila si cast and daniel papaalis ng stage.

"Since when ka pa andito?" tanong ko sa kaniya

"kahapon lang"

"alam ba nila kuya elan?"

"nope. i am gonna surprise them, and i know nasa bahay niyo silang lahat"

"you know our house well HAHAHA"

"ehem..." Tinignan namin si daniel na umiiwas ng tingin sa amin at pinalalaruan yung kamay na parang babae.

"hmm! Btw, this is daniel hyun kim my bestfriend since 8th grade"

Nakipag shake hands si cast kay daniel at ito namng daniel parang walang jowa kung kiligin.

"i'm cameron castillo but you can call me cast"

"i know you, supporter mo ako noh"

"ano daniel, parang walang girlfriend ah?"

Nagulat silang dalawa sa sinabi ko. Hindi ko alam bakit si daniel nagulat rin

"Do u have a girlfriend na pala? sayang naman. i am single pa naman"

siniko ko si cast sa sobrang pagkalandi niya.

"Ang conyo mo na nga ang kapal pa ng mukha-"

"aray!"

Parang lumipad yung brain ko sa sobrang lakas ng pagka-kakal sa akin ni daniel.

"hmm! ang tabing ng bibig mo ha"

"just telling the truth"

tumakbo ako papasok sa ng room ko at iniwan silang dalawa. Mabait naman ako kaya nga iniwan ko silang dalawa para mag landian.

Sa jowa ni daniel,pahiram daw muna sabi ni cast. Charotsinism!

[sigh]

Tinignan ko yung cellphone ko at malapit na pala mag 6. Nang tinititigan ko lang yung cellphone ko, may biglang nag notif.

"May bagong boy group ang Music Ent?"

Chineck ko yung page nila at may series na ipapalabas at nakapost na rin yungg mga trainees. So, meron nga talaga.

Ano to lubog na ba ang Moon? chors.

"Panibagong gastos na naman for the rookies"

"Ang cute ng name show 'D-Land' kulang na alng ng 'wang' para maging 'Dland wang'. Okay waley" [giggles]

Narinig ko na papabukas ang pinto kaya pinatay ko na ang aking phonesinism... Kamay pa lang talaga alam ko na kay cast yon.

"Oh kamusta ang landian-"

"ano ba!"

tinapon sa akin ni cast yung hawak hawak nyang libro. Mapanakit sila sa akin ha! nakakailan na ako ngayon. Tignan ko sila ng nakakamatay na tingin, mukhang walang epek yon sa kanila.

"Ang mahal mahal ng libro tapos itatapon mo?" tinapon ko rin sa kaniya pabalik.

"Pera ko naman gamit jan at hindi pera mo so ano ikinakagalit mo?"

lumapit ako sa kaniya na maging dahilan para umatras siya

"bobo ka! libro ko yon tapos itatatapon mo lang!?"

"tinapon mo rin naman ha!?"

tumahimik ako saglit at itong si daniel at cast tinawanan lang rin ako dahil late ko na narealize na tinapon ko rin pala sakanga pabalik yung libro. inirap ko lang sila at inayos na yung mga gamit.

---

Pagkatapos ng mahabang kwentuhan ay nag paalam na ako sa kanila na mauuna na ako dahil pagabi na.

"Una na ako ha. baka kasi nakauwi na sila mama. Salamat sa oras niyo mas lalo na sayo daniel" ngumiti ako at niyakap silang dalawa

"Bukas na ako pupunta sainyo para isurprise rin sina tita. pagod ka na rin kasi kaya bukas na lang"

"ang sabihin mo makikipag landian ka pa"

"know me well" nag killer smile pa siya at itong daniel ayon namumula na. parang kanina lang ay pinagchichismisan niya si cast.

"sige byebye ingat kayo!"

tsaka na ako umalis kasi hindi na nila ako pinansin at nakwekwentuhan na sila duon.

bago pa ako makasakay ng sasakyan ay bumuli muna ako ng pagkain dahil nag promise ako kay knoxel na uuwian ko siya ng foods.

Pumunta ako sa J.CO at starbucks at inorder yung mga favorites nila na food. Bumili na rin ako ng rainbow ice cream. Pagkatapos ay pumasok na ako ng sasakyan para umuwi...

Pagkauwi ko ay nakita ko yung sasakyan na nakapark na. Alam ko na andito na sila mama kaya dali dali akong bumaba para makita sila.

"Hello!!!!!"

Bigla silang tumahimik at tumingin sa akin ng ilang segundo

"Oh. ako lang to oh bakit parang nakakita kayo ng multo?"

Bigla bigla silang nag ingay at tumakbo papunta sa akin. Ah hindi sa akin kundi sa likod ko, kaya tumingin ako sa likod ko para makita kung sino yung umagaw ng POV ko.

Pagkatalikod ko ay bigla akong nanigas. Ano to siya nag teteleport? Parang nawala yung panrinig ko ng saglit at tinignan ko yung paligid na parang gusto kong mahimatay. Pero kaya pa naman.

Binaba ko yung mga dala ko at nag cross arms at tinarayan ko siya kasi dasurb.

"Akala ko ba bukas ka pa ha!?"

Nag smirk lang siya at pumasok papaloob ng bahay namin at sinundan siya ng mga alagad na, na si riggs, felix, elan, knoxel, including my mader at pader!

"Sige sino yung totoong anak dito ha!?"

"kami" sabay sabay nilang sagot

Ako dito ay nakatayo pa rin at nag pipigil ng inis. Gustong gusto ko na talagang manakit eh pero mabait ako.

"Kailan ka lang umuwi?" tanong ni felix

"Kahapon." sagot ko

"Bakit hindi mo sinabi?" tanong ni riggs

"kasi gusto niya kayong isurprise" sagot ko

Lahat sila ay tumingin sa akin ng masama maliban kay cast na nag piligil ng tawa

"Ikaw si cast ha? ikaw?" asar na tanong ni felix

"Inagaw niya eksena ko kanina kaya aagawin ko rin"

"HAHAHAHAHA cute of urs dree" sabi ni kuya elan na dahilan kung bakit namumula pisnge ko ngayon

"uyy kalmahan mo! pinsan mo yan" kinurot ko si knoxel dahil iba yung naiisip niya sa amin tanga neto

"ano to family stroke? HAHAHAHA"

"tawang tawa riggs?"

"oh!" tsaka ko inabot sakanila yung mga pinamili kong foods

"wahhh ano to pagkain?" ah talaga ba felix?

"Ay hindi, tae na dala ni cast galing canada"

Inirapan niya ako at lumapit siya kay cast na parang nag susumbong. Tinignan ko si riggs ayon parang nag seselos, ayan dare pa. Si knoxel naman kumain na agad

"Ang baboy mo naman dree"

"oo, katulad mo cast"

Tumawa sila ng malakas at itong si cast ay hindi na maipinta yung mukha sa sinabi ko kaya hindi ko na napigilan na matawa..

Sa haba ng asaran namin naabot kami sa kwarto ko para daw sabay sabay kami matulog. Nakabukas yung ceiling at makikita mo yung mga real stars and sakto full moon ngayon kaya tinotopak talaga ako.

"Ang ganda ng stars" tinignan ko yung nag salita sa tabi ko na si knoxel

tinignan ko yung iba at tulog na sila kaya kami na lang ni knoxel ang gising.

"Oo nuh"

papikit na yung mata ko nang iuyug ako ni knoxel para mag wish

"Oh! may shooting star! mag wish ka" bulong niya sa akin. Kaya nag wish ako

"anong ni wish mo?" tanong niya

"ang ni wish ko?" tumango siya at hinihintay niya yung sagot ko

"ang ni wish ko sana matupad wish mo"

biglang nawala yung ngiti niya at bumalik yung mga tingin niya sa langit.

"sure ka na ba jan sa wish mo?" tumawa siya na pilit at ako naman puno ng curiosity.

wala naman kasi ako iwiwish. Nakuha ko naman na yung gusto ko so ano pa nga ba.

"bakit ano ba yung ni wish mo ha?"

tumingin siya sa akin balik at ngumiti

"walang sisihan kung nalaman mo na ha"

"oh sige" bigla akong kinabahan pero hindi ko pinahalata baka kaso hindi niya na ituloy

Nag eeye to eye kaming dalawa at ako hinihintay ko yung sagot niya

"Ang ni wish ko is I hope you'll gonna like me back"

Nagsitayuan yung mga balahibo ko at saglit akong nanigas sa sinabi niya

Straight to the eye niyang sinabi sa akin yon at ako hindi ko alam kung anong sasabihin o gagawin ko.

"ha?"

yon na lamang yung tanging masasabi ko sa kaniya at hinaplos niya ulo ko at ngumiti at tsaka bumalik sa mga stars.

Tumingin na lang ako sa mga start at dahan dahan na pumipikit mga mata ko habang paulit ulit sinasabi ng utak ko yung sinabi ni knoxel sa akin.

---