"Hayatım artık odamıza gidelim mi?" Olivia'nın varlığıyla durmak zorunda kaldık. Kevın kendiyle büyük bir mücadele yaşıyor gibiydi bana bakarken.
Nihayet beni isteksiz bir şekilde bıraktı.
"İyi geceler." Dedi kulağıma fısıldayarak. Olivia onun koluna yapışırken birlikte uzaklaşmalarını izledim. Bu benim için oldukça zor olmuştu. Diğerlerine iyi geceler dileyip odama geçtim. Yalnız kalmaya ve her zaman ki gibi düşünmeye ihtiyacım vardı.
Neyse ki çok geçmeden uyuyakalmıştım. Bir ara uyandığımda gecenin bir yarısıydı. Tekrar gözlerimi kapadım ama bu defa başarılı olamadım. Uyuyamayacağımı anlayınca ışığımı yaktım ve romanımı alıp okumaya karar verdim. En azından bu sinir bozucu geceyi biraz olsun keyifli hale getirebilirdi. On dakika geçmemişti ki telefonumun mesaj sesini duydum ama şarjda
