O gün Arthur birkaç defa aramış ve nasıl olduğumu sormuştu. Yaşadığım panik atak sonrası ani gelişen ilgisinin devam ettiğini görmek beni umutlandırıyordu. Bilmiyorum belki de kendini suçlu hissederek hayatımızda bir şeyleri değiştirmeye karar vermişti. İyimser olmayı seçerek bunun gerçek olduğuna inandırmaya çalıştım kendimi. İkindiye doğru rahatsızlandığımı öğrenen Bayan Bonie beni ziyarete geldi düşünceli davranarak yanında sevdiğim o tarçınlı kurabiyelerinden getirmeyi ihmal etmemişti. Kurabiyelerin yanında tatlı sohbetiyle birlikte kahve içtik. Onunla konuşmak her zaman ki gibi iyi hissettirmişti. O gün annemi ziyarete gitmedim, beni üzgün görmesini istemediğim için bir kaçıştı bu. Onun yanında her daim mutlu görünmek iyileşmesi açısından önemliydi. Nedense kendimi her zamankinden de
