Araba durdu. Sağanak bir yağmurun habercisi gibi görünen kara bulutlar tüm gökyüzünü örtmüş, şehir kasvetli bir havaya bürünmüştü. Henüz yağmur yağmasa da getirdiği sıkıcı hava insanın ruh halini etkileyecek cinstendi. Bu havalardan genelde nefret ederdim. İçimde nedensiz oluşan kötü his, her şeyin tepetaklak olacağını fısıldardı.
Dalgınca, havanın bunaltıcılığına rağmen dümdüz duran denize bakarken kapım aniden açıldı ve gözlerim ona döndü.
Alaz Karaca... Namı diğer yara bandım.
"Kahvaltı dediğinde beni şık bir yerlere götürürsün sanmıştım." derken kemerimi çözüp arabadan indim. Kapımı bana yakın olacak bir şekilde kapattı ve elimi tuttu.
Gözlerim kısa bir an ellerimizi buldu. Yeniden...
"Bu halinle şık bir yere gidebileceğini düşünmen ne hoş! Şu halinle senin bir Harçana olduğuna in
