รักหมดใจนายเฟรชชี่บอย

เกมส์จับคู่

ณ ร้านอาหารNT Food

" เฮีย หวัดดีค่ะ "

เฌอแตมเดินเข้ามาในร้านพร้อมกันนัทตี๊ นัทตี๊ชอบเข้ามานั่งเล่นในร้านเพื่อรอเวลาร้านปิด เพราะพวกเธอชอบเที่ยวกลางคืน พูดได้ว่าเที่ยวได้ทุกคืนก็ไม่เบื่อเลย

" อืม นี่แตม เดี๋ยวแตมปิดร้านให้เฮียด้วยน่ะ เฮียขอไปดูงานที่ผับก่อน เพื่อนเฮียโทรมาบอกว่ามีปัญหานิดหน่อยน่ะ "

" อ่อได้ค่ะ มีนางนัทตี๊อยู่ด้วย เฮียสบายใจได้เลย "

" เกี่ยวไรกะกูว่ะชะนี "

" เอ้า ก็เพื่อนช่วยเพื่อนมั้ยว่ะ "

แตมพูด แล้วเดินเข้าไปในครัว เพื่อไปทำอาหารตามออเดอร์ ต่อจากนับตังพี่ชายของเธอ

" ออเดอร์เยอะหรอพี่ "

เฌอแตมถามผู้ช่วยเมื่อเดินเข้ามา "

" ไม่เยอะครับ แค่ 5 โต๊ะเอง "

" เห้ยนาย "

เฌอแตมทำเสียงตกใจเมื่อหันมาเห็นไตเติ้ลเดินผ้ากันเปื้อนที่เธอได้ให้นัทตี๊ใส่เข้ามาในครัวของร้าน

" แล้วอีนัทล่ะ "

" พี่เค้าให้ผมเข้ามาช่วยพี่แตมอ่ะครับ "

" ไม่ต้องย่ะ ฉันทำคนเดียวได้ อีกอย่าง ยังมีพนักงานเสริฟอยู่ เพราะฉนั้น ไม่ต้องมายืนเกะกะแถวนี้ หลบไปเลย"

เฌอแตมเดินไปผลักไล่ของไตเติ้ลเล็กน้อยก่อนจะเดินไปหยิบของมาทำอาหารให้ลูกค้า

" พอดีผมเป็นคนหน้าด้านด้วยน่ะ ต่อให้พี่ไล่ผมยังไงผมก็ไม่ไปหรอก "

ไตเติ้ลพูดพร้อมกับยื่นหน้าเข้ามากวนประสาทของเฌอแตม

" ทำอะไรของนาย คิดว่าตัวเองน่ารักมากหรอห๊ะ หลบดิคนจะเดิน "

พูดจบเฌอแตมก็เดินเข้าไปเปิดแก๊สเพื่อทำอาหารทันที ไตเติ้ลยืนยิ้มให้กับท่าทางของรุ่นพี่สาวสวยอย่างเฌอแตมจนลืมตัว

@ 2 ชั่วโมงต่อมา

ตอนนี้ก็ถึงเวลาปิดร้านแล้ว ไตเติ้ลเองก็อยู่ช่วยจนร้านปิด และช่วยเก็บข้าวของจนเสร็จ หลังจากนั้นเขาก็กลับบ้านของตัวเองไป ส่วนเฌอแตมเมื่อปิดร้านเสร็จเรียบร้อยแล้ว ก็ขับรถกลับบ้านอีกส่งเธอไปด้วย วันนี้เธอไม่มีอารมณ์จะไปเที่ยวที่ไหน เพราะตอนที่อยู่ที่ร้าน ลูกค้าเข้ามาเยอะพอสมควร ทำให้เธอเหนื่อยอีกทั้งเมื่อตอนกลางวันยังต้องเรียน มันเลยทำให้ เฌอแตมเหนื่อยล้า

เมื่อกลับมาถึงบ้านเธอก็รีบเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำเตรียมตัวนอน เธอไม่ลืมที่จะเอาโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อส่งข้อความไปด่าเพื่อนอย่างนัตตี้ มีอย่างที่ไหนเธอให้อยู่ช่วยที่ร้านกลับโทรให้คนอื่นมาช่วย อย่างนี้มันต้องโดนสั่งสอน

" นี่อีตุ๊ด แกอย่าทำอย่างนี้กับเพื่อนได้ไงวะ มีสิทธิ์อะไรโทรให้เด็กบ้านั่นมาอยู่ที่ร้าน "

" โธ่แก กูมีนัดกับผู้ กูก็เลยต้องออกมาก่อนและกลัวว่ามึงจะไม่มีคนช่วยกูก็เลยโทรให้น้องก็ไปช่วยมึงไง เป็นไงน้องเค้าแซ่บป่ะ "

" แซ่บอะไรของมึง โทรมาให้เกะกะร้านฉันต้องเปล่า ตั้งแต่เกิดมาแกรู้ไหมฉันไม่เคยเห็นใครกวนประสาทฉันได้เท่านี้หมอนี่เลย "

" เอาน่า อย่างน้อยเขาน้องเขาก็อยู่ช่วยแกปิดร้านไม่ใช่หรอ "

" แกรู้ได้ไง"

" แหม ฉันก็ให้เด็กที่ร้านของแกส่งข่าวไงยะ"

" อีนัตตี้ ไม่ว่ามึงคิดจะทำอะไรอยู่กูขอให้มึงหยุด กูไม่มีวันคิดอะไรกับเด็กบ้านั่นแน่นอน แค่นี้แหละอีตุ๊ด"

พูดจบแตมก็วางสายนัตตี้ทันที เธอรู้ดีว่าเพื่อนของเธอต้องการอะไร

" มันกำลังเล่นเกมจับคู่ให้ฉันอยู่แน่นอน แกคิดว่าฉันไม่รู้แผนของแกหรอหายัยตุ๊ด แต่มันจะดีมากเลยถ้าคนที่แกจะจับคู่ให้ฉันไม่ใช่เด็กกวนประสาทคนนี้ "

เฌอแตมนั่งพูดคนเดียวก่อนจะล้มตัวลงนอนบนเตียงนุ่มของเธอ และเข้าสู่ห้วงนิทราทันที

@ เช้าวันต่อมา

เช้านี้ทางมหาลัยมีนัดประชุมรุ่นพี่และรุ่นน้อง ทำให้เฌอแตมที่นอนหลับไหลอยู่ต้องสะดุ้งตื่นเพราะนาฬิกาปลุกที่เธอตั้งเอาไว้ เธอคว้านมือไปหานาฬิกาปลุกเพื่อปิดเสียง ก่อนจะหลับไปอีกครั้ง

กริ้งๆๆ ( เสียงโทรศัพท์ )

" ฮัลโหลพี่สาวคนสวยครับตื่นได้แล้ว"

เมื่อเฌอแตมกดรับสาย เธอต้องลืมตามาดูเบอร์ที่โทรเข้ามาอีกครั้ง เพราะเสียงนี้มันคือเสียงของไอ้เด็กกวนประสาทคนนั้น

" นี่ ไอ้เด็กบ้า แกเอาเบอร์ฉันมาจากไหนห๊ะ "

เฌอแตมพูดเสียงงัวเงียใส่คนปลายสาย ทำให้ไตเติ้ลนั่งยิ้มกับตัวเองอยู่บนรถเมล์

" ผมกดสุ่มเอาสิครับ ว่าแต่พี่เหอะจะตื่นหรือยัง วันนี้ทางมหาลัยมีนัดประชุมคณะน่ะคร๊าบ "

ไตเติ้ลลากเสียงยาว ทำให้คนที่นอนวลึมสลืออยู่ถึงกับหัวเสีย

" ประชุมแล้วไง ไม่มีฉันเขาก็ประชุมกันได้ แค่นี้น่ะ "

" เดี๋ยวๆสิพี่ พี่ไม่อยากรู้หรอ ว่าพร่จะได้ใครเป็นน้องรหัส"

" ไม่..อยาก..รู้ "

" บางทีอาจจะเป็นผมก็ได้น่ะ ไม่อยากรู้จริงๆหรอ"

" เสียใจด้วยน่ะ เมื่อวานฉันไม่ได้ใส่คำใบ้ของฉันไปในกล่อง เพราะฉนั้น นายคงจะเป็นน้องรหัสของฉันไม่ได้หรอกเด็กบ้า แค่นี้แหล่ะ "

" ถ้าพี่ไม่มามหาลัย วันนี้ผมจะไปป่วนพี่ที่ร้านอาหารของพี่ชายพี่อีกน่ะ ดีมั้ย "

ไตเติ้ลพูดเสียงยานคาง ก่อนจะเงียบเพื่อรอฟังคำตอบจากเฌอแตม

เฌอแตมได้แต่นั่งสงบสติของตัวเองก่อนจะลุกไปอาบน้ำ โดยที่เธอลืมตัวไปว่ายังมีไตเติ้ลที่รอฟังคำตอบของเธออยู่ในสาย

@ 30 นาทีต่อมา

" เฮีย แตมไปเรียนน่ะ "

เฌอแตมเปิดประตูห้องของพี่ชายของเธออย่างที่ทำเป็นประจำ หากแต่วันนี้มันไม่เหมือนกันกับที่ผ่านมา เพราะนับตังได้นอนอยู่กับผู้หญิงอีกคน โดยที่ทั้งคู่ไม่ได้ใส่เสื้อผ้า มีแต่ผ้าห่มคลุมตังเอาไว้ ถึงแม้เธอจะเคยเห็นแบบนี้บ้าง เพราะนี่มันไม่ใช่ครั้งแรหที่นับตังพาหญิงมานอนด้วย แต่เธอก็ไม่ชินสักครั้งที่เห็น เฌอแตมรีบปิดประตูห้องนอนของนับตัง ก่อนจะเดินออกมาที่รถของเธอ และมุ่งหน้าไปยังมหาลัยในทันที

" เฮียน่ะเฮีย พาสาวมานอนแล้วทำไมไม่รู้จักล๊อกประตูว่ะ เสียลูกกะตาชะมัดเลย "

เฌมแตมบ่นกับตัวเองขณะขับรถ

" ไอ้เด็กนั่นก็อีกคน อย่าให้ฉันรู้น่ะ ว่าใครบังอาจให้เบอร์ของฉันไป ไม่งั้นน่ะ แม่งจะอาละวาดให้ดู "

เฌอแตมเอามือทุกพวงมาลัยทันทีเมื่อนึกถึงเรื่องเมื่อเช้าที่ไตเตติ้ลโทรมากวนเธอ ทำให้ไตเติ้ลที่อยู่ในสายตั้งแต่ทีแรก อดยิ้มกับคำที่ได้ยินจากปากของเฌอแตมไม่ได้