5:ระวังหมีขย้ำ

1667 Words

#เฮียมาเก็บดอก 5: ระวังหมีขย้ำ ต่ายจำต้องเข้ามาในห้องตามแรงฉุดบังคับตอนนี้อกซ้ายของเขามันเต้นตุบๆ เหมือนหัวใจมันจะหลุดออกมาข้างนอกเลยล่ะ “ตื่นเต้นรึไงมือเปียกเชียว” เสี่ยหมียิ้มมองไอ้ต่ายที่รีบดึงมือกลับไป “อืม” พยักหน้ารับความจริงอยากจะบอกเสี่ยหมีว่าตอนนี้มีอย่างอื่นที่เปียกกว่ามืออีกนะ “พูดกับผู้ใหญ่ให้มันมีหางเสียงบ้างสัมมาคาราวะน่ะรู้จักไหม” เสี่ยหมีบ่นสอนรู้สึกว่ามีอีกหลายอย่างที่ไอ้ต่ายมันต้องแก้ไขอย่างแรกก็คือมารยาทที่มันไม่มี ไม่ต้องถึงขนาดเรียนมารยาทสมบัติผู้ดีหรอกแค่เริ่มจากการให้เกียรติผู้อื่นโดยเฉพาะคู่สนทนามันก็จะดูน่ารักขึ้น “อย่าพึ่งสอนตอนนี้ได้ป่ะดึกแล้วอ่ะง่วงนอน" “งั้นก็ไปอาบน้ำไป” “อาบแล้ว” ไอ้ต่ายเดินหนีไปนอนอย่างเนียนๆ “เดี๋ยว!...อาบแล้วก็อาบอีกได้” เสี่ยหมีคว้าแขนเด็กแสบเอาไว้เพราะรู้ทัน “อาบทำไม…เปลืองน้ำเปล่าๆเฮีย” “งั้นก็…อาบพร้อมกันแม่งเลยจะไม่เปลือง” “เฮ้ย! ไม่เอา!” “ไม่เอาอะไรวะทำอย่างกะไม่เคย” “ก็ไม่เคยไง” ไอ้ต่ายพูดตามจริงพอโตเป็นหนุ่มมันไม่ควรแก้ผ้าอาบน้ำกับใครแล้วป่ะ "ไปเร็วๆมึงต้องทำความสะอาดตรงนั้น" "ตรงไหน?" "เคยรึยัง?ประตูหลังถ้าทำไม่เป็นจะสอนให้" "ใครมันจะไปเคยวะ" "แล้ว...เปิดซิงรึยังทำเป็นรึเปล่าเราอ่ะ" "ไม่!...เสือกได้ป่ะ" เกือบจะหลุดปากพูดว่าไม่เคยออกไป เสียฟอร์มชิบหายทำไมเสี่ยต้องมาถามเรื่องแบบนี้ด้วยวะ "หึหึ หน้าอย่างนี้อ่ะนะเวอร์จิ้น" "ผมจะเสียบใครหรือให้ใครเสียบมันก็เรื่องของผมป่ะ" "ที่ถามเพราะจะได้ประเมิณถูกว่าจัดหนักได้แค่ไหน" "..." ได้ยินแบบนั้นไอ้ต่ายก็ไปไม่เป็น สรุปวันนี้ต้องเอากันจริงๆสินะ ได้เหรอวะ? นี่อ่ะนะหน้าที่เด็กขัดดอกยิ่งคิดก็ยิ่งเครียดยิ่งกดดัน เอาความบริสุทธิ์มาทิ้งให้กับคนแก่หื่นกามเนี่ยนะ ไอ้แก่ตัณหากลับเอ๊ย! ... ต่อว่าเสี่ยหมีในใจพร้อมกับสื่อสารสิ่งที่กำลังรู้สึกผ่านทางสายตา จ้องคนที่อายุน่าจะแตะเลขสี่ด้วยท่าทีรังเกียจเริ่มรับไม่ได้กับพฤติกรรมชอบเคี้ยวหญ้าอ่อน ไม่ชอบความรู้สึกที่ถูกเล็มถูกแทะโลมจากคนรุ่นพ่อถ้าต้องให้เลือกจริงๆก็ขอเลือกเป็นคนเล็มหญ้าแก่ซะเองยังจะดีซะกว่า “ไม่ต้องมาด่ากู” เสี่ยผลักหัวไอ้ต่ายจนหน้าหงาย “ด่าอะไรยังไม่ได้พูดอะไรเลยนะ” โวยวายไม่คิดว่าเสี่ยจะรู้ว่าตัวเองแอบด่าเสี่ยอยู่ในใจ “ตามึงอ่ะ! ...อย่าคิดนะว่ากูจะไม่รู้” เสี่ยหมีจ้องไอ้ต่ายแบบดุๆ ไอ้เด็กแสบนี่! เบิ๊ดกะโหลกอีกสักทีดีไหม “ไปๆ อาบน้ำ” เสี่ยคว้าหมับจับแขนไอ้ต่ายแล้วออกแรงบังคับพามันเดินตรงไปยังห้องน้ำที่อยู่ข้างใน ก้าวลงบันไดหนึ่งขั้น ฝั่งขวาเป็นกระจกมีโต๊ะที่วางอยู่ข้างหน้าบนโต๊ะนั้นมีกระป๋องแป้งและกระปุกต่างๆ วางไว้เสี่ยหมีไม่ใช่คนพิถีพิถันกับหน้าตาเท่าไหร่อาบน้ำเสร็จโปะแป้งเย็นๆ ก็หลับสบายแล้วล่ะส่วนจะออกจากบ้านก็แค่ควักครีมจากกระปุกมาปาดถูตามหน้าตามคอแล้วก็พร้อมออกจากบ้าน ที่เสียเวลาและที่เสี่ยชอบสะสมคงเป็นผลิตภัณฑ์จัดแต่งทรงผมที่วางไว้หลากหลายยี่ห้อ ถ้าผมไม่เซ็ทเป็นทรงที่ต้องการก็ออกจากบ้านไม่ได้ มันไม่มั่นใจ ฝั่งซ้ายมีตะกร้าผ้าตั้งไว้ข้างประตูบานเลื่อนข้างหลังประตูคือห้องแต่งตัวที่เสี่ยเปรียบให้มันเป็นเหมือนขุมสมบัติ นอกจากผลิตภัณฑ์จัดแต่งทรงผมแล้วก็คงเป็นเสื้อผ้าเนี่ยล่ะที่หมดเงินไปหลายบาทเปรียบเสื้อผ้าเป็นตัวช่วยเสริมบุคลิกภาพเสริมความมั่นใจ ส่วนห้องน้ำคือประตูบานสูงที่อยู่ตรงข้ามกับบันได “เฮีย!” ไอ้ต่ายขืนตัวทำท่าจะไม่ยอมเข้าไปในนั้น “อยากถูกกูจับแก้ผ้าใช่ไหม” “จะยอมรึไม่ยอมเฮียก็จะแก้ผ้าผมอยู่ดีอ่ะ” “ก็รู้นี่” “ขอเวลาทำใจอีกนิดได้ป่ะ” ไอ้ต่ายต่อรองสมองก็ทำงานหนักว่าจะรอดไปจากตรงนี้ด้วยวิธีใด แม่งเอ๊ย...ย่าจะรู้บ้างไหมว่าเด็กขัดดอกของย่ากับของไอ่เสี่ยหื่นกามนี่มันคนละความหมายกัน “กว่ามึงจะทำใจได้คงเช้าพอดี มานี่!” เสี่ยหมีดันหลังไอ้ต่ายเข้าไปในห้องน้ำ ผลักคนที่ตัวเตี้ยกว่าเข้าไปปิดประตูล็อคอย่างดีก่อนจะหันมามองไอ้ต่ายที่ถอยไปยืนชิดติดผนังแววตาเด็กหนุ่มเต็มไปด้วยความหวาดระแวงเห็นแล้วก็อยากแกล้งชะมัด อยากเห็นมันหน้าซีดตัวสั่นหรืออ้อนวอนขอร้องเขาเพราะกำลังกวาดกลัว แค่คิดก็ฟินแล้ว... ยอมรับในรสนิยมส่วนตัวที่แปลกและแตกต่างกับคนส่วนใหญ่เสี่ยรู้ดีว่าไม่ใช่ทุกคนหรอกที่จะเข้าใจ การมีความสุขบนความเจ็บปวดของคนอื่นเหมือนเป็นคนโหดร้ายก็หวังว่าจะเจอคนที่เข้ากันได้ คนที่ยอมรับในความหลากหลาย คนที่... ยอมตกเป็นเบี้ยล่างให้เขาทรมาน คิดแล้วก็ต้องมองหาเริ่มนับหนึ่งใหม่กับไอ้ตัวแสบนี่ล่ะ อยากรู้ว่าคนที่ยังอ่อนเดียงสากับเรื่องบนเตียงจะมีรสนิยมแบบไหน ช่วงวัยรุ่นเขาว่ากันว่ากำลังอยู่ในช่วงเรียนรู้ เสี่ยจะเป็นครูสอนทุกอย่างให้เอง เริ่มจากเดินเข้าไปใกล้มองลึกเข้าไปในดวงตาสีน้ำตาลเข้มที่ทำให้เลือดในกายมันสูบฉีด หมับ! เสี่ยจับแขนไอ้ต่ายไว้ “ดะ...เดี๋ยวดิเฮียบอกว่าขอทำใจก่อนไง” “เสียเวลา!…” เสี่ยหมีจ้องเขม็งแสดงออกชัดว่ากำลังไม่พอใจ พอเห็นแบบนั้นไอ้ต่ายก็ไม่กล้าขัดสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆเรียกสติให้กลับมา เอาวะ! เป็นไงเป็นกัน! หลับตาปี๋ไม่อยากเห็นหรือรับรู้ชะตาตัวเองที่กำลังจะเกิดขึ้น ฝั่งเสี่ยหมีเห็นท่าทางของไอ้ต่ายก็ได้แต่อมยิ้ม น่ารักจริงๆ พูดง่ายๆ แบบนี้ดิ มือใหญ่จับไปที่ชายเสื้อยืดหัวกะโหลกเริ่มจากดึงชายเสื้อยืดขึ้นช้าๆ มองหัวเข็มขัดนกอินทรีย์พยายามจะไม่หงุดหงิดกับแฟชั่นที่ขัดตา มอง... หน้าท้องแบนราบไม่แน่ใจว่ามันเอาใส้เอากระเพาะไปกองไว้ตรงไหนไล่สายตามองสูงขึ้นไปมันผอมมากผมจนซี่โครงขึ้นชัด ติดยารึเปล่าวะ? เสี่ยเริ่มจะสงสัย ละสายตาจากอะไรที่ไม่ค่อยถูกใจเท่าไหร่กลับไปมองใบหน้าที่ทำให้เสี่ยถูกใจได้อีกครั้ง "ยกแขนขึ้น" สิ้นคำสั่งมันก็ยกมือชูขึ้นอย่างว่าง่าย เสี่ยช่วยถอดเสื้อให้แล้วโยนทิ้งอย่างไม่ใยดีอย่าหวังว่าไอ้ต่ายจะได้กลับไปใส่เสื้อตัวนี้ได้อีก “กูต้องถอดกางเกงให้ด้วยไหม?” เสี่ยถามแกมประชดมือก็เริ่มปลดกระดุมเสื้อตัวเองไปด้วย “ถอด…เองได้” ไอ้ต่ายลืมตาขึ้นทำเป็นเก่งแต่ในใจคืออยากจะแปลงร่างเป็นยุงบินหนีออกไปจากห้องน้ำซะ จับหัวเข็มขัดนกอินทรีย์ทำตัวเหมือนไม่รู้วิธีที่จะถอดมัน อยากซื้อเวลาอีกสักนิดสมองก็เริ่มคิดหาทางเอาตัวรอดตาก็แอบเหลือบมองเสี่ยหมีที่ถอดเสื้อออกเรียบร้อย เสี่ยมีกล้ามหน่อยๆแต่พอไอ้ต่ายเห็นเสี่ยจับกางเกงเท่านั้นล่ะ ควับ! ... ไอ้ต่ายรีบหันหลังหนีทันที ไม่อยากดูกลัวว่ามันจะเป็นภาพหลอนติดตา ทำตัวไม่ถูกแล้วนะไม่เคยจะต้องมาแก้ผ้าอาบน้ำกับใคร เอาไงดีวะมึง… ถามตัวเองรู้สึกว่าทุกอย่างมันบีบเร้าให้ต้องรีบตัดสินใจเกร็งไปทั้งตัวมือนี่ไม่ต้องพูดถึงทั้งเย็นทั้งสั่น หรือว่า…แกล้งเป็นลมแม่งเลย? นาทีนี้อะไรก็ได้ที่ทำให้ตัวเองรอดปลอดภัย ไอ้ต่ายสั่นหัวแรงๆ คิดในใจว่าไม่เสี่ยงดีกว่าเกิดเสี่ยชอบความตื่นเต้นอยากลักหลับเขาขึ้นมาจะทำไง “ยังไม่ถอดอีก!” เสี่ยหมีเสียงดังเอานิ้วเกี่ยวขอบกางเกงยีนส์เพื่อดึงตัวเด็กแสบให้เข้ามาใกล้ “ถะ…ถอดเองได้ผมจะถอดเอง” “มึงจะกลัวอะไรนักหนากูไม่ได้จะเอามึงไปฆ่าไปแกงนะ” “ไอ้ที่เฮียจะทำอ่ะแม่งน่ากลัวกว่าเยอะ!” "ยังไม่ลองเลยทำเป็นรู้ดี" “ก็…ก็…” ไอ้ต่ายไม่พูดต่อรีบยกมือขึ้นมาปิดหัวนมตัวเองไว้ปกป้องไม่ให้เสี่ยหมีลวนลามทางสายตา “มึงคิดว่ากูเป็นคนแบบไหนวะ” “คนแก่ลามก!” “หึหึ…” เสี่ยหมีหัวเราะชอบใจเรื่องลามกก็ไม่เถียงนะแต่เขาก็ไม่ใช่คนหื่นกามที่จะทำอะไรโดยไม่ถามความสมัครใจกันก่อนหรอกนะ เคยได้ยินไหมของแบบนี้ตบมือข้างเดียวมันไม่ดัง “คนอย่างกูไม่จำเป็นต้องใช้กำลังบังคับใคร" “แน่นะ!ไม่โกหกใช่ป่ะ” “เออ” “ค่อยยังชั่วงั้นวันนี้แค่สอน...เอ่อ...สอนล้างก้นเฉยๆใช่ป่ะ” ไอ้ต่ายถอนหายใจด้วยความโอ่งอก “อันนั้นก็ใช่...แต่กูยังพูดไม่หมดว่ามึงน่ะเป็นข้อยกเว้น” “ห๊ะ!” ไอ้ต่ายเหว๋อพึ่งจะดีใจได้ไม่ถึงนาที “อย่าลืมดิว่ามึงเป็นเด็กขัดดอกหน้าที่มึงคือทำทุกอย่างที่กูพอใจ”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more