"Yok. Hiçbir yerde yok." diyerek kendi etrafımda döndüm ve ilk gördüğüm kaldırıma oturarak hüngür hüngür ağlamaya başladım.
"Şimdi gerçekten yalnız kaldım." Ellerimle yüzümü kapatırken bacaklarımı kendime doğru çekiştirdim ve kollarımı sardım.
"Hiç kavga bile etmedik...neden gitti ki?" diye sordum kendi kendime. "Bir anda ortadan kayboldu."
Başıma giren ağrı ve sızıyla gözlerimi sıkıca yumup şakaklarımı ovuşturdum. Etimden et canımdan can kopuyordu sanki. Şu sıralar her şeyin böylr olduğunu düşünmeye başlamıştım. Nedendi, buna sebep olan şey neydi bilmiyordum ancak daha da şiddetlenmişti.
"Mayıs?" Bir ses duydum. Bir kadın sesi. Korkuyla başımı o tarafa çevirdiğimde annemi gördüm. Bir kara bulutun içinden çıkmış bana doğru yürüyordu. "Anneceğim?"
"Anne!" diye şokla soludum. "Anne bu s
