SİYAH GECELER

3.

Genç adamda ayağa kalkmıştı tam dibindeydi Lale'nin bu kadar yakın olmak dengesini bozsa da eğer bunu yapmazsa onu tamamen kaybedeceğini biliyordu.

"benimle evlenmeyeceksin yani? Yoksa o uğur denen herifle mi evleneceksin" genç kadın duyduğu isimle öyle şaşırmıştı ki sadece susmuştu. Yağız öfkeyle soludu. Tüm mantığını içindeki kıskançlık hissi yönetirken aralarına buzdan dağlar yükselttiğinin farkında değildi.

"benimle evleneceksin Lale yoksa ailene her şeyi anlatırım, şakam yok ya kabul edersin ya da"

"yada ne" söylesene hadi söyle ne yaparsın yağız,"

genç kadın artan siniriyle bağırarak konuşuyordu. " her şeyi anlatırım , benimle" yağız daha sözünü tamamlayamadan yanağında patlayan tokatla neye uğradığını şaşırmıştı. Elini yanağına götürürken onunda sakinliğinden eser kalmamıştı.

Ama fazla ileri gittiğinin kendisi de farkındaydı.

" sen sen ne yaptığını sanıyorsun"? derken kolundan tutup kendine çekmişti kadını.

.. " söylesene lale neden benden bu kadar nefret ediyorsun"

lale bir an yağız 'a olan yakınlığınla cevap verememişti. Nasıl verebilirdi ki ? Yıllarca hasretini çektiği gururunu yok sayıp kollarına dönmek istediği adama o kadar yakındı ki, bir kaç saniyede olsa doya doya kokusunu içine çekmek istemişti.

Ama kendisine alayla bakan gözler yüzünün her santimin de dolaşırken , şuan öpmek için öldüğü dudaklar kendisine alayla sırıtırken bunu yapmayacaktı. Bazı şeylere geç kalmışlardı ve bu adama madem katlanacaktı. Kendi canı yandığı kadar onun da yanacaktı canı.

." nefret mi , senden nefret ettiğimim düşünüyorsun, emin ol sana duyduğum şeyin yanında nefret çok basit bir duygu kalır. Ben senden nefret etmekten vazgeçtim çoktan Yağız hissizim sana karşı işte bu yüzden umurumda değilsin. Eğer senden nefret etseydim senden bana kalan bir şeyler olurdu içim de .." Lale acımasızdı. Yağızsa pişman. Birbirine değen nefesler iradeleri zorlarken genç kadın bir anda kendisini Yağızın kucağında buldu.

.Daha ne olduğunu anlamadan dudaklarına kapanan dudaklarla tüm düşünce yetisini kaybetmişti genç kadın... beyninin içinde tehlike çanları çalsa da bir türlü koparamıyordu dudaklarını... "Yapma" dedi kısacık bir nefes aralığında

Kollarını mengene gibi sıkan kollar hareket etmesini engellerken , öylesine hoyratça öpülüyordu ki . Neredeyse kendisinden geçmek üzereydi.

... Sadece bir an nefes almak içim dudaklarını araladığında genç adamın dili usulca ağzına kaydı... Nasıl bir açlıktı bu sanki sevgilisini yıllardır görmeyen ona özlem duyan bir aşık gibi öpüyordu Yağız onu.. Ellerini genç adamın göğsüne koyup kendinden uzaklaştırmaya çalıştı.. Başardı da ..

Dudakları birbirinden ayrıldığında Yağız'ın yüzünde bir sırıtış Lale'nin ise öfke vardı.

. " istediğin kadar inkar et sevgilim sen hala bana aitsin" dedi acımasızca ..

lale hızla yağızın kucağından kalkıp üzerini düzeltmeye çalıştı ama fena dağılmıştı..

Dağılmış saçları öpüşmekten berelenmiş kırmızı dudakları ve yanaklarındaki kırmızılıkla genç adama nasıl bir görsel şölen sunduğunun farkında değildi genç kadın..

.son olarak saçlarını geriye atıp Yağız'ın gözlerinin içine bakıyordu. demek kendisine ait olduğunu sanıyordu beyefendi o zaman büyük bir yanılgıya kapılmıştı.

."sana aitim öylemi, buna nasıl karar verdin çok merak ediyorum"

Yağız oturduğu koltuktan kalkmış tekrar Lale'nin karşısında ki yerini almıştı...

Bakışları genç kadının baldan tatlı dudaklarına kaysa da yüzüne bakmaya gayret etmişti yoksa bu sefer birkaç acımasız sözle kurtulamayacağının farkındaydı genç adam... Lale'nin gerçekten sinirlendiğinde gözünün karardığını çok iyi biliyordu. Çok nadir ne dediğini bilmezdi Lale ki- o zaman da karşısındaki bin parçaya böler – duyulmayacak sözler sarf ederdi.

." dudakların söyledi"

" dudaklarım söyledi öylemi, bir de ben söyleyeyim ister misin, evet birine aitim ama sana değil" genç adam tam cevap verecekti ki çalan telefon sesiyle susmuştu...

Lale çantasında telefonunu ararken Yağız'ın bakışlarının üzerinde olduğunu hissediyordu... ekranda ki ismi gördüğün de açıp açmamakta kararsız kalsa da Yağız'a baktığında açmaya karar verdi.

Yağız'ın gözleri hala kadının üzerindeydi. Kimin aradığını merak etse de sormamaya karar verdi..

Nasıl olsa tüm soruları cevapsız kalacaktı. Bunu bilecek kadar tanıyordu karşısında kızı.

Lale telefona cevap verdi.. Her kelimesi bıçak olup genç adama batarken , Lale'nin içinde anlamlandıramadığı bir mutluluk vardı. Yansın istiyordu canı. O nasıl baktıysa uzaktan ona ... Şimdi o baksın istiyordu. Kalbini delip geçen her kelime gibi Yağızda parçalansın istiyordu ve bun başarıyordu da.

"Alo Earvin . Geldin mi ? Tamam o zaman ben seni karşılamaya gelirim. Benden seni çok özledim. Görüşürüz. Seni seviyorum "

Yağız öfkeyle kapanmış telefonu Lale'nin elinden alıp duvara çarptı. Parçalara ayrılan telefon yere düşerken Genç kadının kollar tekrar kavranmıştı.

"Sen ne yaptığını sanıyorsun ha ? İstediğin sadece canımı yakmak mı ? Bunu sadece bana bakarak ta yapabilirsin Lale. Seni her gördüğüm de zaten canım yanıyor neden daha fazlası için uğraşıyorsun ha ? Söylesene ! "

"Canını yakmaya çalışmıyorum inan bana eğer canını yakmak istesem bunu anlarsın Yağız. Sana sadece gerçekleri gösteriyorum. Hani seni sevdiğimi dudaklarım söyledi ya sana. Yalan söylemişler. Bir de benden duy gerçeği. Seni sevmiyorum . Dudaklarımın da , bedenimin de kalbimin de sevdiği başka bir erkek var. Sen çok yakın da bunu göreceksin. Artık uzak dur benden. Geri dönmüş olmam tek başıma olduğum anlamına gelmez. Tek değilim. İnan bana.. " Dedi genç kadın gözlerini kararlılıkla adamın gözlerine dikerek. ..

" Tek yada değil , son nefesime kadar senden vazgeçmeye niyetim yok Lale , bunu aklından çıkarma . Bundan sonra hayatında bende varım . Ve sen küçük kız bundan böyle benden kaçamayacaksın."

Boğazın soğuk havası yüzüne vururken birazda olsun kendine gelebilmişti genç kadın...

Rüzgar altın sarısı saçlarını dalgalandırırken yasemin kokusu etrafa yayılıyordu.

Bir kaç adımda sıralı banklardan birine oturmuş Yağızın evinden çıktığından beri tuttuğu göz yaşlarını serbest bırakmıştı . Yıllarca döktüğü yaşlara yenileri eklenmişti... o kapıdan çıkarken arkasında bıraktığı adamın gözlerine bakamamıştı...

Yalanlarına yalan eklemişti... Ama nedense bundan da pişmanlık duymuyordu. Yeni hayatında eskilere yer yoktu. Ama canı yanıyordu işte.. İçinde engelleyemediği bir özlem baş gösterirken kendisinden nefret etti.. Evet aptal bir kalbi vardı ve o bunu çoktan kabullenmişti.

Niye şimdi kendini Yağızın kollarına atmak istiyordu. Bunca yıl kalbinin en derin kuytularında sakladığı gerçekle yüzleşme vaktiydi şimdi..

.O geceyi düşündü genç kadın... Yağıza masumiyetini verdiği geceyi, o kadınla onu gördüğünde nasıl kıskandığını bugün bile hatırlıyordu.. başta sadece o kızı masadan kovmak vardı aklında , ama yatağa gitmelerini yağız sağlamıştı.

Yaptığı tek kelimeyle çocukluktu. Ve hatalarıyla büyümek zorunda kalmıştı.

**********

"yağız kes artık şunu"

" karışma bana serdar"

yağız bardağında ki son yudumu da içmiş bardağını tekrar doldurmuştu...

viskinin acı tadı boğazını yakıp midesine inerken sadece yüzünü buruşturmakla yetindi.

İçtiği kaçıncı bardaktı bu kendisi bile hatırlamıyordu ama bir türlü sarhoş olamıyordu da... Elindeki kadehinde son yudumunu içerken serdarın öfke dolu bakışlarına maruz kalmıştı...

" peki sen niye bana böyle bakıyorsun"

serdar yağızın sözlerine kulak asmayıp sehpanın üzerindeki viski şişesini alıp mutfağa yönelmişti...

Genç adam serdarın ne yapmaya çalıştığını anlasa da ses çıkarmamış , en son böyle içtiğinde serdardan yediği dayağı unutmamıştı. Vücudunun serdardan aşağı kalır yanı olmasa da bu haliyle üç kere üst üste Türkiye boks şampiyonuna sataşmak salaklık olurdu sadece. Serdar yaptığı işten memnun bir şekilde dönmüştü salona .

Yağız oturduğu koltukta biraz daha rahat bir pozisyon almış ayaklarını da sehpaya uzatmıştı. 

 Bir türlü Lale'in söyledikleri çıkmıyordu genç adamın aklından...

"başkasını seviyorum demişti "

Uğur belası yetmemiş gibi bir de Amerikalı bir baş belası çıkmıştı başına... Ama bu saatten sonra ne vazgeçmeye ne de sevdiği kadını elin yabancısına kaptırmaya niyeti vardı..

Serdar kendini üçlü koltuğa atmış yağızın tepkilerini gözlemliyordu...

ne düşündüğünü tam olarak tahmin Edemese de çatılı kaşlarından pekte iyi şeyler düşündüğü söylenemezdi.

" kalk da bir duş al leş gibi içki kokuyorsun". Dedi Serdar. Serdar bir sporcuydu. Spora aşık bir adamdı. Küçük yaşlarından beri babasının yönlendirmesiyle meslek seçimi farklı olsa da kendi isteklerini göz ardı etmemiş , ve aşık olduğu boksa on iki yaşında başlamıştı. Babası bu durumda tabi ki memnun değildi. Ama oğlunun kararlarına saydı duymuştu- yada duymak zorunda kalmıştı. Çünkü Serdar eğer kendisinin önün de durursa ülkeyi terk etmekle tehdit etmiş ve asla istediği gibi şirketlerinin başına geçmeyeceğini açık bir dille belirtmişti.

Yağız tek kelime etmeden koltuktan kalkmış kendi odasında ki banyoya yönelmişti.

Bu halinin serdarı endişelendirdiğini bilse de bu akşam yapacağı şey için iyi görünmesi gerektiğini biliyordu... demek Lale hanım başkasını seviyordu öylemi o zaman tekrar kendisini de pekala sevebilirdi...

Yağız banyodan belinde sadece bir havluyla çıkmış ama odada onu bekleyen serdarı görünce kahkahalarla gülmeye başlamıştı. Bu adam bazen gerçekten çok inatçı olabiliyordu. Hala kendisini mi bekliyordu hem de yerinden bir milim kımıldamadan.

" merak etme delirmedim ve bana öyle bakmayı kes"

"Ondan o kadar emin değilim ne yazık ki "

"Neyden emin değilsin "

"Delirmediğinden. Yüz ifadene bakılırsa aklından bir şey geçiyor ve bu Lale'yi üzecekmiş gibi bir his ar içim de " dedi.

Aldığı duştan sonra aklı iyice berraklaşan Yağız sadece tebessüm etti.

"Evet aklımdan bir şey geçiyor ama bu Lale'yi üzer mi yoksa tamamen bana geri mi getirir emin olamıyorum. Ama bu kararımdan vaz geçeceğim anlamına gelmiyor. Elimdeki bir şans var ve ben bunu sonuna kadar değerlendireceğim. "

Serdar ayağa kalktı.

"Umarım pişman olmazsın , şimdi kendine geldiysen yiyecek bir şeyler söyle de karnımızı doyuralım. Fazlasıyla açım ben "

" serdar üzerimi giyineceğim, ve bu akşamlık bensiz ye yemeğini ." Durdu.

"Mümkünse dışarı da " diye ekledi sözlerinin devamına.

"Evime o manyak kızı çağırma lütfen "

Bu sefer gülen serdardı.. " Ne yani beni biricik arkadaşını kovuyor musun "

" evet kovuyorum defol işlerim var , ve son kez söylüyorum o manyağı benden uzak tut "

" Manyak dediğin kız benim nişanlım Yağız , ağzınla burnunun yerini değiştirmek zorunda bırakma beni"

"Tamam tamam bir şey demedim.

yağız saçlarını kurulamak için kullandığı havluyu yatağın üzerine fırlatmış dolaptan kıyafetlerini almıştı. takımlarının arasından siyah bir takım içine de süt beyazı bir gömlek seçmişti. artık kararlarını uygulamanın vakti gelmişti. Lale ne dersin vazgeçmeye hiç niyeti yoktu.

Kapının kapanma sesini duyduğunda bir nebzede olsa rahatlamıştı genç adam, Lale'yle konuşmalarını duymasını istemezdi yağız...Lale duygularını kabul etmenin rahatlığıyla gülümserken hayatın karşısına çıkaracaklarından bir haberdi hala... yavaş adımlarla arabasına doğru ilerlerken cebinde çalan telefonla ürkmüştü bir an. cebinden telefonu çıkartmış ekrandaki ismi gördüğünde istemden yüzünde bir gülümse oluşmuştu.. bir yanı telefonu açma demese de Yağızın sesini son kez duymak isteyen aşık kadın ağır basıyordu... belki de son kez duyacaktı sesini sevdiği adamın sesini .....

kararını vermişti genç kadın kalamazdı burada babası iyileşir iyileşmez tekrar gidecekti aşık olduğu İstanbul' dan..

" alo" yağız üzerindeki takım elbiseyi düzeltirken bir yandan da Lale'yle

konuşuyordu. ." merhaba lale , sözümü kesmeden beni dinlemeni istiyorum. birazdan hastaneye geçeceğim ve sende bir saat içinde orda olacaksın ve babana benimle evlenmek istediğini söyleyeceksin"

genç kadın duyduğu sözlerle donup kalmıştı.

Ne adım atabiliyor nede cevap verebiliyordu

." sen ne dediğinin farkında mısın. seninle

evlenmeyeceğimi söylemiştim. neresini anlamadın"

genç adam kahkaha atarken Lale'nin bundan hoşlanmayacağının farkındaydı ama küçük sevgilisi başka bir yol bırakmamıştı

kendisine..." evleneceksin lale ve bir an önce nişanlanacağız yoksa bir saatin sonunda babana her şeyi anlatırım, ya bana kendi rızanla evet diyeceksin , yada baban duyduklarından sonra benimle yıldırım nikahıyla evlendirecek, ver kararını, bir saat sonra hastanede bir dakika geçerse olacakları biliyorsun" genç adam .Lale'nin cevap vermesini beklemeden telefonu kapatmış komodinin üzerindeki arabasının anahtarını cebine koyduktan sonra hastaneye gitmek için evden çıkmıştı... Lale

duyduklarını hazmetmeye çalışırken bir yandan da arabasının kapısını açmaya çalışıyordu.. Sonunda büyük uğraşlar sonunda kapısını açmış arabasıyla hastanenin yoluna

koyulmuştu... İçinden ne kadar yağız yapmaz dese de bir tarafı endişelenmeden edemiyordu... iki genç de son hızla hastaneye giderken önce varan yağız olmuştu...

Ne kadar yapacağı şeyin vicdan azabı çekse de kolay vazgeçmeye hiç niyeti yoktu..

Asansörün gelmesini beklemeden merdivenlere yönelmiş hızlı adımlarla Hüseyin beyin

odasına yönelmişti...

ancak yağız dan on dakika sonra varabilmişti hastaneye... o polisler durdurmasaydı belki yağızdan önce gelip önlem alabilirdi ama geç kalmıştı... Arabasını bile park doğru dürüst park etmeden hastanenin kapısından girmişti... o an aklında sadece oğlu vardı bu olacaklardan hiç şüphesiz en çok uğur

etkilenecekti...Şimdiden onu çok ihmal etmişti zaten... Hüseyin bey ve yağız sohbet ederken girmişti lale içeri... Babasının olması gerektiğinden iyi olduğunu bile fark edemeyecek haldeydi genç kadın... Başka bir zaman olsa belki de bu oyunu anlaması fazla zamanını almazdı ama şu an bunu düşünemiyordu...

" hoş geldin lale ,yağızda beni ziyarete gelmiş, hem de mutlu haberinizi verdi bana kızım" genç kadın bir kaç adım daha yatağa yaklaşmış kaçamak bakışlarla Yağıza bakıyordu. Babasına ne

dediğini kestiremediği için fazladan kelime kullanmamaya çalışıyordu genç kadın..

." yağız oğlum ben biraz daha toparlayayım kendimi, nişanı hemen yapalım" genç adam

gülümseyerek bakışlarını Lale'nin üzerinde gezdirmeye devam ediyordu... bekli yaptığı yanlıştı ama küçük cadı başka bir yol bırakmamıştı kendisine..." haklısınız , en

doğrusu bu, aslında nişan için aklımda bir kaç yer var, bir arkadaşımın bir barı var," derken Lale'nin gözlerinin içine bakıyordu... vazgeçmeyeceğini anlaması gerekti artık Lale'nin"