Chapter 4
1684 Words
Chapter 4
"Doomed"
I work directly to the Vice President for Engineering of Montalba Vista Builders Corporation, none other done, Engineer Rurik Colume Montalba. Two months after graduation, I started working in their company. I was first assigned to the administration. Months later, I became his secretary.
"Here comes the sexetary," nakangising sabi ni Devereaux, Rurik's cousin. A cetified flirt and fuckboy, obviously.
"Whatever, Deru." I rolled my eyes, sanay na sa panlalandi niya. He became my friend too.
We are inside one of the high end bars here in party district. Kasama ko si Rurik. Stalker parin siya. We sat on the huge couch na napapalibutan ng mga Montalba and some familiar faces na madalas kong makasalamuha either because of work or Rurik. These asshole gents are after all business tycoons in the making.
"Bestfriend mo pala iyong si Ruiz Alcantara?" tanong ni Deru.
Tumango ako.
"Talaga? Eh, gago 'yon eh."
Napangisi ako. I have heard what happened to them just a week ago.
"Gago ka rin," saad ko at ininom ang margaritang nasa lamesa.
"Ouch. It hurts, babe," he said while laughing heartily.
"Landi pa, Deru." Napapailing na sabi ni Montelo, pertaining to kung paano nagkarambola sila ni Ruiz.
Is shook my head, too.
"Malay ko bang chicks n'ya iyon." Nakakalokong ngumisi si Deru.
Nilingon ko si Rurik na tahimik lang umiinom. I know exactly what is going inside his head or more like sino ang tumatakbo sa isip niya.
"Problema, dear cousin?" Inakbayan siya ni Ceanrex.
"Hayaan niyo na iyan. Problemado 'yan sa anak niya," I mock, laughing heartlessly.
Nagkatawanan ang magpinsan dahil nakuha ang ibig kong sabihin. Sinamaan naman niya ako ng tingin. Sus, sanay na ako.
"Bakit marami bang nanliligaw?" Mapang-asar na tanong ni Deru.
"Don't tell me seryoso ka talaga do'n, dude?" ani Montelo.
Halata na ang iritasyon sa mukha ni Rurik. Siraulo rin kasi itong mga pinsan niya.
"You have no idea," sakay ko sa kanila.
"Oh, you're here pala, Dennis," maarteng bungad ni Ceankim, pinsan nilang babae. Umupo siya sa tabi ko kaya umusog ang iba para sa kanya.
"Where have you been?" baling ko sa kanya at hinayaan nang asarin si Rurik ng mga pinsan niya.
"Oh, just somewhere, b***h slapping some low class b***h," proud niyang sabi.
The night went on. Nag-aya si Deru sa dance floor. Game naman akong sakyan ang kalandian niya kaya sumama na ako. Sumama rin si Ceankim.
Tawa ako nang tawa habang sinasabayan si Deru sa pag-indayog. He is pretty confident with his dancing skills. Kami na lang dalawa dahil bigla na lang nawala si Ceankim at malamang may kasayaw na sa kung saan.
I swayed my hips. Siguro nga I am a bit drunk para sakyan ang kalokohan ni Deru.
"Bagay pala sayong magmacho dancer," I said, laughing, and swayed my body once again.
"Sabi ko naman sa'yo. Sagutin mo na ako para may free service ka."
That made me laugh so hard.
"Gago!"
Nagpapalandian kami ng sayaw ni Deru. Sabay na sabay siya sa pag-indayog sa likod ko. I sway my hips and move my head nang mahagip nang tingin ko ang couch kung nasaan kami kanina. Rurik is drinking his whisky. He seems pretty oblivious of everything. Suddenly, something bizarre and magical happens, everything in the background blurs. Tanging siya na lang ang nakikita ko... O siya na lang ang gusto kong makita. He turned to where I am but I know he can't see me. He doesn't see me. I feel that familiar wild beating of my heart na mas malakas pa yata sa electronic music ng bar at ingay ng mga tao.
At that very moment, I realized something, na sana ay hindi ko na lang na-realize. It took me this long bago mapangalanan ang damdaming hindi pamilyar pero alam na alam ko. Nakakatakot. Nakakakilabot.
I felt Deru's lips near my ear, whispering, "You're doomed." He grins.
He clearly knows why I am staring in that direction or maybe I am just too obvious na matagal niya nang alam. He is a playboy after all.
He is right, I am doomed because I have fallen for Rurik Colume Montalba.
But I refused to acknowledge it. I don't want to. Without thinking, I grabbed Deru's neck and kissed him fully in the lips. I felt him smirk before he kissed me back. It was one torrid kiss. Ako ang unang bumitaw. Mas lalong lumawak ang ngisi niya.
"Whatever, Deru!"
Iniwan ko na siya sa dance floor at hindi na lumingon kahit tinawag niya ako. Bumalik ako sa couch.
"Done flirting with my cousin?" Nakataas ang kilay na sinalubong ako ni Rurik ng tanong. Nagtatagis ang bagang niya. He sounded mad, too.
Napailing na lang ako, too disappointed and feeling like a failure. I just realized na na-in love na ako sa kanya, then he is asking me kung nilalandi ko ang pinsan niya. How sick is that?
Nakibit balikat na lang ako. Certainly, he is acting like an asshole because of their petty lovers quarrel. Idinaan ko na lang sa pag-irap ang namumuong bigat sa dibdib ko.
Nasa isang party kami ng isang kilalang businessman. As usual ako, ang plus one ni Rurik. Naging habit niya na nga sigurong bitbitin ako sa mga social function or I am just a cover up. Cover up sa kanila ni Rossette. Sa isiping iyon, I suddenly felt something bitter spilled in my stomach.
"You look more gorgeous, hija," papuri sa akin ni Ma'am Rosalinda Montalba, Rurik's mother nang makita ako. Nakipagbeso ako sa kanya.
"But not as gorgeous as you, Ma'am," nakangiti kong sagot.
She laughed heartily.
"Shut it, hija. I am old. Pinaglipasan na ng panahon," she says, smiling.
"Oh, no. Your beauty is timeless, Ma'am. I am sure Engineer Jose can attest to that."
Tumawa naman ang matandang Montalba, Rurik's father, which by the way looks like him. Nasa tabi ito ni Maam Rosalinda. He is looking at his wife like she is the only one matters to him.
"Bolera ka talagang bata ka," umiiling na sambit ni Ma'am Rosalinda. "Drop the formality, hija. Para ka namang iba. Tita is fine. You're a family. Ewan ko ba rito sa anak kong ito at 'di ka pa nililigawan."
Nilingon ko naman si Rurik na walang reaction. Tumawa na lang ako.
"May laman na po siguro ang pihikang puso ng anak ninyo."
Mas lalong lumakas ang tawa ni Tita. She seems so amused, sa akin o sa biro ko, I am not sure. Pati si Engineer Jose ay natawa rin at tinapik ang anak. If you only knew kung sino ang tinitibok ng puso ng anak ninyo.
"I really like you for my son, hija."
Ngumisi lang ako sa sinabi niya.
"Don't push it, Ma." May halong iritasyon sa boses ni Rurik pero kontrolado.
"Oo nga po, Tita. Baka masisante ako," dugtong ko sa sinabi ni Rurik.
"Don't worry, hija, makakatikim ng palo itong anak ko kapag ginawa niya iyon." Her mom is too fond of me simula nang makilala niya ako.
Naging malapit na ako sa parents ni Rurik. I am so grateful sa pagtanggap nila sa akin. Para na ngang anak ang turing nila sa akin in a short period of time. Doon ko napagtanto that Rurik became a big part of my life, na lumayo man ako I will still be running back to him.
After that realization sa bar, I tried to distance myself from him, para iwasan ang lalo pang pagkahulog. But it is too late... too late... nasa malalim na balon na pala ako. I can't pull myself up.
I smiled bitterly.
The couple excused themselves at magsisimula na ang programa. I roamed around the hall at hindi na ako nagulat na nandito si Rossette. His father is an invited businessman too. She looks fine and glamorous with her white dress. Hindi mo talaga aakalaing bata pa siya.
Nang patapos na ang program ay hinanap ko si Rurik. Iniwan ko kasi siya kanina habang kausap ang iilang businessman. I will just ask him kung uuwi na ba kami o magtatagal pa siya, masakit na rin kasi ang mga paa ko. Pagod na rin ako.
Hindi nagtagal ay nahanap ko siya sa may terrace malayo sa mga bisita but he is not alone. He is with Rossette. Nagdadalawang isip naman ako kung lalapit ako o hintayin na lang silang matapos.
Nagulat ako nang may umakbay sa akin sa may kadilimang bahagi.
"Huwag mo nang tingnan." I heard a familiar voice, it's Deru.
Sinamaan ko siya ng tingin.
"Woah! Easy..." sabi niya, hindi parin tinatanggal ang kamay sa balikat ko.
"Ano'ng ginagawa mo rito?" iritado kong tanong sa kanya.
"Saving your perfect ass?" Humalakhak pa siya.
I rolled my eyes without looking at his annoying face.
"Hey, cousin!" tawag niya kay Rurik.
Napalingon tuloy ang dalawa sa direksyon namin. Tinampal ko naman si Deru. Gago talaga.
"Ako na ang maghahatid kay Dennis. Oh, my bad, hi Rossette." Muli akong napairap. Nagtaas na lang ako ng kilay sa kagaguhan ni Deru.
"Let's go, babe." Hinila na ako ni Deru paalis doon.
"Ang gago mo."
Tumawa lang naman siya. Sanay nang matawag na ganoon dahil totoo naman.
"Bakit ba kasi nagkagusto ka ro'n? Eh, mas gwapo naman ako nang 'di hamak, mas macho..." He flexed his biceps.
Natawa ako sa pinaggagawa niya at sa pagmamayabang niya.
"Ako na lang kasi. Hindi ka lugi sa akin, Dennis. I am good in bed, too."
Ang kulit niya talaga, para siyang tindera sa tiange na nag-aalok ng produkto.
"Tigilan mo ako."
His manly laughed filled his car. Nasa loob na kami ng sasakyan. Ihahatid niya nga kasi ako.
"'Pag ikaw nakahanap ng katapat mo tatawanan kita," ngisi ko.
"Not gonna happen, babe," puno ng kumpyansa niyang sagot.
"Kakainin mo rin iyang sinabi mo."
Dahil kinain ko rin ang mga sinabi ko. Of course, hindi ko na iyon idinugtong.
"Sa hindi, ano, let's bet?" He is pretty confident. Mas lalo tuloy akong kumbensidong luluhod din ang isang ito.
He wiggled his brows and I burst out laughing, trying to forget the ache in my heart. I, really, am doomed.
Fuck!
- Writer
