Love's Unforeseen Defeat ❤️วายร้ายพ่ายรัก

The dead of nightclub ท่ามกลางเสียงดนตรีจังหวะฮิปฮอปเหล่าผีเสื้อราตรีต่างพากันโยกย้ายส่ายสะโพกด้วยความสนุกสนานบ้างก็เต้นอยู่คนเดียวอย่างเปลี่ยวเหงาบ้างก็เต้นเป็นคู่พร้อมกอดจูบกันอย่างดูดดื่มราวกับที่นี่ตรงนี้มีสองเราเท่านั้นชวนให้ผู้คนรอบข้างเกิดความรู้สึกพลุ่งพล่านร่างกายพลันร้อนรุ่มอยากจะหาใครสักคนมาเคียงข้างเพื่อปลดปล่อยความรู้สึกนี้ออกไปรวมถึงใครบางคนที่กำลังมองหนุ่มหล่อตรงหน้าด้วยความสนใจ สายตาร้อนแรงของสาวสวยที่นั่งฝั่งตรงข้ามทำให้ชายหนุ่มที่ตั้งใจอยากจะมานั่งดื่มเงียบๆเพื่อผ่อนคลายความเหนื่อยล้าพลันเงยหน้าขึ้นสบสายตาอีกฝ่ายพร้อมส่งยิ้มมีเสน่ห์กลับคืนไปให้ทำให้สาวสวยไม่รอช้าที่จะใช้สายตาส่งสัญญาณบอกความนัยบางอย่างแก่เขาพร้อมยกแก้วเหล้าขึ้นดื่มรวดเดียวหมดก่อนจะลุกขึ้นจากโซฟาที่นั่งแล้วเดินออกไปโดยไม่ลืมกระดิกหนุ่มเรียกหนุ่มหล่อที่ตัวเองหมายตาเอาไว้เพื่อให้เขาเดินตามออกมา “หึ ใจกล้าดีนี่” ลับหลังสาวสวยที่เดินจากไปรอยยิ้มทรงเสน่ห์ของหนุ่มหล่อพลันเปลี่ยนเป็นยิ้มเยาะอย่างดูแคลน “ให้ผมไปจัดการไหมครับนาย ?” อีธานที่ยืนอยู่ข้างๆพลันถามขึ้นด้วยความรู้สึกกระหายเพราะเป็นเวลานานมากแล้วที่มือคู่นี้ของเขาไร้กลิ่นคาวเลือด “ไม่ต้อง แกรอเก็บกวาดก็พอ” น้ำเสียงเกียจคร้านคล้ายกำลังพูดถึงเรื่องทั่วไปอย่างเช่นดินฟ้าอากาศของผู้เป็นเจ้านายทำให้อีธานรู้สึกผิดหวังเล็กน้อยแต่ถึงอย่างนั้นลูกน้องผู้ซื่อสัตย์ก็ก้มหน้ารับคำอย่างว่าง่ายต่อให้เขากระหายอยากฆ่าคนมากแค่ไหนแต่เขาไม่อาจไม่เชื่อฟังคำสั่งของผู้ที่เขายกให้เป็นเจ้าของชีวิตได้ รณพีร์ยกแก้วไวน์ที่อยู่ตรงหน้าขึ้นดื่มช้าๆอย่างไม่เร่งรีบพร้อมสายตาที่บังเอิญมองผ่านไปยังทางเดินด้านหนึ่งที่กำลังมีหนุ่มสาวคู่หนึ่งเดินตามกันออกไปอย่างไม่แยแสเพราะภาพเหล่านี้เขามักจะเห็นจนชินตาก่อนที่รณพีร์จะวางแก้วไวน์ที่ถูกดื่มจนหมดแก้วลงบนโต๊ะที่อยู่ตรงหน้าแล้วลุกขึ้นเดินตามสาวสวยคนนั้นไปด้วยท่าที่เอื่อยเฉื่อย รณพีร์ขมวดคิ้วด้วยความไม่ชอบใจเล็กน้อยเมื่อได้กลิ่นบุหรี่ราคาแพงผสมผสานกับกับกลิ่นเหล้าชั้นเลิศราคาสูงลิ่วลอยมาแตะจมูกแต่ถึงอย่างนั้นฝีเท้าที่เชื่องช้าของเขาก็ไม่ได้เร่งความเร็วแต่อย่างใดเขายังคงเดินล้วงกระเป๋าด้วยท่าทีผ่อนคลายผ่านกลุ่มวัยรุ่นที่กำลังยืนคุยกันอย่างสนุกสนานอย่างไม่แยแสเช่นเคยก่อนที่หูจะบังเอิญได้ยินคำพูดที่ชวนให้รู้สึกสะอิดสะเอียนกับพฤติกรรมต่ำช้าของคนกลุ่มนี้ขึ้นมา “เฮ้ คิวต่อไปของฉันนะโจวันนี้นายห้ามแซง” เจ้าของดวงตาเจ้าเล่ห์ที่อยู่ด้านหลังของรณพีร์พูดขึ้นมาด้วยความคึกคะนอง “ได้เลยเพื่อนวันนี้ฉันให้นายได้สนุกกับสาวไทยคนนั้นอย่างเต็มที่” คำตอบของอีกคนทำให้ฝีเท้าที่กำลังเดินไปข้างหน้าของรณพีร์พลันชะงักเล็กน้อยคำว่า ‘สาวไทย’ ของเจ้าสารเลวคนนี้ทำให้เขาเกิดความรู้สึกเห็นใจขึ้นมาอย่างกะทันหันในฐานะที่เป็นคนชาติเดียวกันเขาไม่อยากให้ชีวิตของผู้หญิงบางคนถูกทำลายลงด้วยความไม่เต็มใจ แต่ก็นะต่อให้เห็นใจแค่ไหนเขาคนที่ไม่เคยแยแสใครก็ไม่คิดที่จะเข้าไปยุ่งเพราะไม่ใช่เรื่องของเขาสักหน่อยออกมาเที่ยวถ้าไม่รู้จักดูแลตัวเองก็ไม่ควรมาตั้งแต่แรกรณพีร์ถีบความเห็นใจที่ผุดขึ้นมาในหัวออกไปอย่างเกียจคร้านก่อนที่เขาจะเดินไปตามเส้นทางที่สาวสวยคนนั้นทิ้งกลิ่นหอมเอาไว้จนกระทั่งถึงที่หมายในที่สุด “ฮาย สุดหล่อ” อลิซเอ่ยทักทายผู้ชายที่เดินตามมาหลังจากที่เธอส่งสัญญาณบอกเขาออกไปอย่างยั่วยวนสองขาเรียวงามภายใต้กระโปรงสั้นค่อยๆเดินเข้าไปหาเขาอย่างช้าๆก่อนที่มือเรียวบางจะยกขึ้นคล้องคอของเขาเอาไว้พร้อมสูดกลิ่นหอมของบุรุษเพศเข้าไปเต็มปอดด้วยความเสียดาย ถ้าผู้ชายคนนี้ไม่ใช่เป้าหมายที่เธอต้องจัดการอลิซก็อยากจะเก็บเขาเอาไว้นอนเล่นด้วยนานๆสักหน่อยเพราะรูปร่างที่เพอร์เฟคบวกกกับหน้าตาที่หล่อเหลาราวกับว่าเกิดมาท่ามกลางความรักของพระเจ้าทำให้เธอรู้สึกหวั่นไหวเข้าแล้วจริงๆ สำหรับเหยื่อคนอื่นๆเธอมักจะไม่สนใจและฆ่าทิ้งอย่างเลือดเย็นแต่กับเขาคนนี้เธอรู้สึกเสียดายเขาอย่างสุดซึ้งในขณะที่อลิซกำลังรู้สึกลังเลใจจนเผลอเหม่อลอยไปชั่วขณะซอกคอหอมกรุ่นของเธอก็ถูกฟันขาวสะอาดของผู้ชายตรงหน้าโน้มตัวลงมาขบเม้มเบาๆริมฝีปากอวบอิ่มจึงส่งเสียงร้องออกมาตอบสนองการกระทำที่ชวนให้เธอเสียวซ่านของเขาทันที “อ้า” ใบหน้างดงามหลับตาลงพริ้มอย่างเผลอไผลมือบางที่คล้องคอเขาเอาไว้พลันลูบไล้ต่ำลงมาที่แผ่นหลังของเขาอย่างลืมตัวก่อนที่ขาเรียวบางจะยกขึ้นตวัดเกาะเกี่ยวเอวสอบที่แข็งแกร่งของอีกฝ่ายเอาไว้การแสดงที่ดูเหมือนกำลังหลงใหลของเธอทำให้อีกฝ่ายยกยิ้มอย่างได้ใจก่อนที่มือข้างหนึ่งจะไล่จากแผ่นหลังของเขาลงมาช้าๆ “จะเอาตรงนี้ ?” มือที่กำลังจะหยิบของบางอย่างออกมาจากรองเท้าบูทพลันชะงักไปเล็กน้อยเมื่อได้ยินคำถามที่ตรงไปตรงมาของอีกฝ่าย “ตรงนี้นี่แหละได้อารมณ์ดี” อลิซเอนตัวซบลงบนหน้าอกกว้างพลางกระซิบถ้อยคำที่ชวนให้อารมณ์พลุ่งพล่านเบาหวิวก่อนที่เธอจะใช้หน้าอกอวบใหญ่ถูไถแผ่นอกกว้างไปมาเพื่อกระตุ้นอารมณ์กระสันของเขา “ขอมาก็จัดให้” รณพีร์ตอบกลับด้วยรอยยิ้มกว้างอย่างว่าง่ายมือใหญ่ที่ขาวสะอาดค่อยๆยกขึ้นเพื่อเคล้นคลึงหน้าอกอวบของสาวสวยส่วนมืออีกข้างเคล้นคลึงเอวบางอย่างได้อารมณ์ในขณะที่อลิซคิดว่าเหยื่อติดกับแล้วมือที่ชะงักไปในทีแรกจึงค่อยเลื่อนต่ำลง ฉึก จังหวะที่เธอใกล้จะหยิบของที่ต้องการได้แล้วแผ่นหลังเปล่าเปลือยก็พลันรู้สึกเจ็บขึ้นมาอย่างกะทันหันริมฝีปากที่กำลังอ้าจะส่งเสียงร้องถูกฝ่ามือใหญ่ยกขึ้นปิดเอาไว้อย่างแน่นหนาทำให้เธอแทบหายใจไม่ออกดวงตาคู่สวยที่เย้ายวนเบิกตากว้างมองผู้ชายตรงหน้าด้วยความรู้สึกไม่อยากจะเชื่อเมื่องานของตัวเองนั้นล้มเหลวอย่างไม่รู้ตัว “คิดจะใช้ความสวยมาฆ่าคนอย่างฉันมันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกคนสวยเพราะคนที่ใช้แผนสกปรกแบบนี้ตอนนี้กลายเป็นศพไร้ที่ฝังไปไม่รู้ตั้งเท่าไหร่และเธอก็คือหนึ่งในนั้น” แววตาหลงใหลพลันเปลี่ยนเป็นเหี้ยมโหดในชั่วพริบตาน้ำเสียงกระเส่าที่เสแสร้งแกล้งทำก็พลันเย็นเยียบอย่างถึงที่สุดราวกับว่าหนุ่มหล่อที่เต็มไปด้วยตัณหาราคะก่อนหน้านี้กับหนุ่มหล่อที่แสนเหี้ยมโหดคนนี้คือคนละคนกันกลิ่นคาวเลือดลอยคละคลุ้งไปทั่วบริเวณอลิซอยากจะส่งเสียงร้องขอความช่วยเหลือใจแทบขาดแต่กลับถูกมือใหญ่ปิดกั้นเสียงเอาไว้ทำให้พูดไม่ออก ฉึก “อึก” รณพีร์แสยะยิ้มอย่างไม่แยแสเมื่อได้ยินเสียงร้องครางภายใต้ฝ่ามือใหญ่ยามที่เขากดมีดให้ลึกลงไปก่อนที่เขาจะผลักอีกฝ่ายไปกระแทกกำแพงอย่างไร้ซึ่งความสงสารเห็นใจและเดินจากไปอย่างไม่ไยดี “กรี๊ด” เสียงกรีดร้องที่ดังขึ้นท่ามกลางความเงียบทำให้เท้าของรณพีร์ที่กำลังเดินกลับไปทางเดิมอย่างช้าๆพลันชะงักไปเล็กน้อยก่อนที่เขาจะก้าวเดินไปข้างหน้าอย่างไร้ซึ่งความสนใจแต่เสียงที่ดังขึ้นอีกครั้งกลับทำให้ฝีเท้าสองข้างของเขาหยุดลงอีกครั้ง “ฮึก ใครก็ได้ช่วยด้วย ฮือ ฮือ ช่วยไอที” เสียงร้องขอความช่วยเหลือที่เป็นภาษาไทยอย่างชัดเจนตรงเข้ากระแทกกลางใจของผู้ชายที่มักจะไม่สนใจและแยแสเรื่องของใครเข้าอย่างจังรณพีร์สูดหายใจเข้าลึกด้วยความจนใจเมื่อความรู้สึกเย็นชาแข็งกระด้างของเขาเริ่มอ่อนยวบลงทีละน้อยจนกระทั่งฝีเท้าที่จะก้าวไปข้างหน้าพลันเปลี่ยนก้าวไปยังทิศทางที่ได้ยินเสียงในที่สุด ‘ในเมื่อตัดใจจากไปไม่ลงก็มีแค่ต้องช่วยให้ใครบางคนหลุดพ้นเท่านั้นคืนนี้เขาถึงจะหลับตานอนได้อย่างสบายใจ’ รณพีร์คิดอยู่ในใจด้วยความเกียจคร้านก่อนที่เขาจะเร่งความเร็วของฝีเท้าไปยังทิศทางที่ได้ยินเสียงและหยุดลงมองภาพหญิงสาวที่กำลังนอนตัวงอกุมท้องเอาไว้ด้วยความเจ็บปวดโดยที่ตรงหน้ามีผู้ชายร่างสูงกำลังถอดกางเกงอย่างเร่งรีบยืนอยู่ซึ่งไม่ต้องบอกก็รู้ว่าสารเลวคนนี้กำลังทำอะไร “ฮึก ชะ-ช่วย ช่วยด้วย ฮือ ฮือ ช่วยไอที” น้ำเสียงแผ่วเบาที่เจือไปด้วยเสียงสะอื้นร้องขอความช่วยเหลือชายหนุ่มที่ยืนอยู่ด้านหลังอย่างน่าสงสารดวงตาคู่สวยพยายามมองใบหน้าของผู้ชายคนนั้นผ่านม่านน้ำตาที่พร่ามัวแต่เมื่อเห็นอีกฝ่ายทำเพียงยืนมองดูอยู่นิ่งๆไม่ขยับตัวไอรีนก็หลับตาลงปล่อยให้น้ำตาไหลอาบแก้มอย่างสิ้นหวังชีวิตของเธอสิ้นหวังมามากพอแล้วจะถูกคนย่ำยีจนรู้สึกสิ้นหวังอีกครั้งจะเป็นไรไปอย่างมากเธอก็แค่ใช้ความตายเพื่อปลดปล่อยตัวเองจากความทรมานแค่นั้น “หึ ร้องไปก็เท่านั้นไม่มีใครเขาช่วยเธอหรอกสาวน้อยรอให้ฉันกระแทกเธอเสร็จเธอก็จะมีความสุขจนขึ้นสวรรค์เลยล่ะ” “สวรรค์บ้านพ่อมึงสิไอ้เวร !” ผัวะ นั่นคือเสียงสุดท้ายที่ไอรีนได้ยินก่อนดวงตาที่พร่าเลือนด้วยหยาดน้ำตาจะปิดลงสลบแน่นิ่งไปส่วนสารเลวที่ถูกรณพีร์ถีบก็รีบผุดลุกขึ้นมาด้วยความเดือดดาลพร้อมคำหยาบคายมากมายที่พรั่งพรูออกมาเมื่อถูกคนเข้ามาขัดจังหวะความสุข “ถ้ามึงขยับกูยิง” น้ำเสียงเย็นเยียบพร้อมปืนที่เล็งมาตรงหน้าทำให้สารเลวหื่นกามพลันกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ก่อนที่เขาจะค่อยๆเงยหน้าขึ้นมองผู้ชายที่เข้ามาช่วยสาวสวยที่เขาเล็งเป้าเอาไว้ราวกับต้องการจดจำใบหน้านี้ไว้ด้วยความแค้นใจ “มองเหี้ยไรไสหัวไป” สำเนียงภาษาอังกฤษที่ราวกับเป็นภาษาบ้านเกิดขึ้นเสียงไล่สารเลวตรงหน้าให้ไสหัวไปอย่างดุดันก่อนที่อีกฝ่ายจะรีบวิ่งจากไปด้วยความหวาดกลัว “เฮ้อ แม่สาวน้อยถือว่าเธอโชคดีนะที่มาเจอฉันแต่งตัวเซ็กซี่ล่อเป้าขนาดนี้ไม่โดนลากมาสิแปลก” รณพีร์พึมพำเสียงเบาด้วยความรู้สึกขัดใจเมื่อเห็นการแต่งตัวของอีกฝ่ายแต่เมื่อเห็นขนาดหน้าอกอวบที่ดันเกาะอกออกมาเขาก็เผลอกลืนน้ำลายอย่างไม่รู้ตัวก่อนที่ในหัวจะผุดเสียงพุธโธ ธัมโม สังโฆ ดังขึ้นมาเป็นระยะๆร่างบอบบางที่หมดสติของไอรีนถูกภาคย์ช้อนอุ้มขึ้นอย่างง่ายดายก่อนที่เขาจะอุ้มเธอออกไปจากมุมลับตาคนเดินออกไปจากไนท์คลับท่ามกลางสีหน้าที่งงงวยของอีธานและเอ็ดเวิร์ด ‘ฆ่าอีกคนอย่างเลือดเย็นมาเพื่อมาช่วยอีกคนด้วยความสงสาร’ What the fuck ? เจ้านายของพวกเขาคิดอะไรอยู่เนี่ย ? ? ? ? o(╥﹏╥)o (◕〝◕) ミ●﹏☉ミ