EP .3 เที่ยวสวนสนุกด้วยกัน

2446 Words
Orlando, Florida Walt Disney World Resort “สวนสนุกจ้าไอรีนมาแล้ว” ไอรีนส่งเสียงร้องทักทายสวนสนุก Disney World ที่เธออยากมาเที่ยวด้วยความดีใจพร้อมมองไปรอบๆด้วยความตื่นเต้นตรงข้ามกับคนข้างกายที่มีสีหน้าเบื่อโลกอย่างชัดเจนตอนนี้รณพีร์กำลังมึนงงและสับสนเรื่องที่ตัวเองดันเผลอตอบตกลงยอมเป็นเพื่อนเที่ยวกับสาวสวยที่ชื่อไอรีนคนนี้จนถึงขั้นตั้งคำถามว่าช่วงนี้เกิดอะไรขึ้นกับชีวิตที่แสนสงบสุขของตัวเองถึงได้พูดออกไปแบบนั้น ตอนที่เขารู้ตัวว่าเผลอตอบรับออกไปด้วยความไม่ได้ตั้งใจตอนนั้นเขาพยายามปฏิเสธอยู่หลายครั้งแต่ยัยเด็กบ้านี้กลับไม่ยอมจากตอนแรกที่ยังมีท่าทีหวาดระแวงเขากลับตามติดเขาแจเพื่ออ้อนขอให้เขาไปเที่ยวเป็นเพื่อนตอนนั้นเขาถึงขั้นยกข้ออ้างว่าเธอและเขาคือคนแปลกหน้าสำหรับกันและกัน แต่ไหนเลยจะรู้ว่าเด็กนี่จะยกมือยื่นมาตรงหน้าพร้อมแนะนำชื่อตัวเองให้เขารู้จักอย่างเสร็จสรรพแถมยังฉวยโอกาสจับมือเขาพร้อมบอกว่าเราสองคนไม่ใช่คนแปลกหน้าอีกต่อไปมาถึงขั้นนี้แล้วเขาที่พยายามปฏิเสธอย่างเอาเป็นเอาตายจะพูดอะไรได้อีกนอกจากยอมเป็นตุ๊กตาให้ยัยเด็กนี้ลากขึ้นรถไฟมาจนถึงที่ออร์แลนโดเพื่อมาเที่ยววอลต์ดิสนีย์เวิลด์รีสอร์ต “นี่เธอเบาๆหน่อยไม่ได้หรือไงเสียงดังขนาดนี้กลัวคนเขาไม่รู้หรือไงว่าไม่เคยมาเที่ยวสวนสนุก” แววตื่นเต้นดีใจในดวงตาของไอรีนพลันหม่นแสงลงเล็กน้อยก่อนที่ดวงตาของเธอจะกลับมาทอประกายสดใสอีกครั้งอย่างรวดเร็ว “ใช่แล้วนี่คือครั้งแรกที่ไอมาเที่ยวสวนสนุกเพราะตั้งแต่เด็กจนโตไม่เคยมีใครพาไอไปเที่ยวสวนสนุกเลย” คำพูดฟังดูเหมือนไม่คิดอะไรแต่รณพีร์กลับจับได้ถึงกระแสเสียงที่เจือความหม่นเศร้าเอาไว้เล็กน้อยในประโยคคำพูดนั้นคล้ายกับว่าคนข้าง ๆ กำลังตัดพ้อครอบครัวที่ไม่เคยพาเธอไปเที่ยวสวนสนุก “เอ่อ อยากจะร้องดังแค่ไหนก็ร้องไปเถอะในเมื่อได้มาเที่ยวทั้งทีก็ควรจะสนุกให้เต็มที่” รณพีร์เปลี่ยนคำพูดทันทีเพื่อไม่ให้ไอรีนจมอยู่กับความเศร้าใจจนหมดสนุกกับการที่ลากเขามาเที่ยวด้วยกันครั้งนี้ในเมื่อได้มาแล้วก็เที่ยวให้มันสนุกสุดเหวี่ยงไปเลยถึงแม้ว่าเขาจะเบื่อหน่ายกับการเที่ยวสวนสนุกมากก็ตาม “นายก็จะเที่ยวอย่างสนุกไปด้วยกันใช่ไหมเพราะตั้งแต่ลงจากเครื่องมาจนถึงสวนสนุกสีหน้านายดูเบื่อโลกมากราวกับพร้อมจะตายได้ทุกเมื่อ” ถึงแม้ตลอดการเดินทางจะมีเพียงเธอที่เป็นฝ่ายชวนเขาพูดคุยตลอดเวลาแต่เธอแอบสังเกตเห็นนะว่าสีหน้าเขาเหมือนคนอมทุกข์ที่ถูกบังคับพามาเที่ยวนั่นทำให้เธอรู้สึกเสียใจเล็กน้อยที่ตื้อให้เขายอมมาเป็นเพื่อนเที่ยวกับเธอวันนี้ “ตายบ้านเธอสิหน้าฉันก็เป็นแบบนี้อยู่แล้วอีกอย่างฉันเพิ่งอายุ 18 ปีจะรีบตายห่าไปไหนกันแฟนยังไม่มีซิงยังไม่ถูกเปิดรอให้ฉันมีลูกมีเมียสร้างครอบครัวก่อนตอนนั้นฉันค่อยตายแล้วกันว่าแต่มาเที่ยวไม่ใช่ไงแล้วมาชวนพูดเรื่องตายเตยอะไรกัน” รณพีร์รัวตอบไฟแล่บราวกับกลัวว่าจะไม่ได้พูดทำเอาไอรีนถึงกับฟังไม่ทันว่าเขาพูดว่าอะไรบ้างที่ชัดเจนในหัวของเธอมีเพียงประโยคที่ว่า ‘ซิงยังไม่ถูกเปิด’ ซึ่งทำให้เธอแอบขำอยู่ในใจเพื่อนที่โรงเรียนของเธอทั้งชายและหญิงอายุ 18 ปีแทบไม่เหลือคนซิงกันแล้ว อ้อ ยกเว้นเธอคนหนึ่งที่ยังไม่มีความคิดอยากรู้อยากลองเรื่องแบบนั้นกับใคร “ก็แค่แซวเล่นไม่ได้หรือไงจะโมโหไปทำไมเนี่ย ปะไปเที่ยวกันเถอะ” หมับ มือบอบบางยื่นมาคว้ามือใหญ่ของรณพีร์ไปเกาะกุมเอาไว้ก่อนจะออกแรงลากให้เขาเดินตามรณพีร์ที่ถูกแรงอันน้อยนิดของไอรีนฉุดกระชากมองมือบอบบางที่กุมเขาเอาไว้อย่างแนบแน่นก็พลันให้รู้สึกแปลก ๆ อย่างบอกไม่ถูกเพราะเธอคือผู้หญิงคนแรกที่กุมมือเขาอย่างสนิทสนมราวกับรู้จักกันมาสิบปีทั้ง ๆ ที่เพิ่งรู้จักกันเมื่อวานตอนเช้า นี่ยังดีที่เป็นเขาถ้าเปลี่ยนจากเขาเป็นผู้ชายคนอื่นป่านนี้คงมีความคิดสารเลวในหัวมากมายไปแล้วก็ดูการแต่งตัวของเธอสิต้องเป็นสาวมั่นเบอร์ไหนที่เพิ่งรอดพ้นการถูกข่มขืนมาหมาด ๆ แต่กลับยังคงแต่งตัวเซ็กซี่ขี้ยั่วไม่สนใจใครเหมือนเดิมแต่ก็นะที่นี่คือประเทศที่อิสระเรื่องการแต่งตัวอยู่แล้วเธอจะแต่งตัวแบบนี้ก็ถือว่าไม่แปลกแต่ที่แปลกคือการจับมือถือแขนเขาที่เพิ่งรู้จักกันต่างหากหวงตัวสักนิดก็ได้นะแม่คุณเอ๊ย! “เอ่อ เราจะไปไหนดีระหว่าง Magic Kingdom,Animal Kingdom,Epcot หรือว่าจะเริ่มที่ Disney’s Hollywood Studios ก่อนดี” ไอรีนที่เพิ่งลากผู้ชายตัวสูงเดินตามมาได้ไม่กี่ก้าวหันมาเอ่ยถามเขาอย่างขอความคิดเห็นเธอเอาแต่คิดว่าอยากจะมาเที่ยวโดยที่ไม่เคยปรึกษาหารือหรือชวนเขาวางแผนเที่ยวเลยสักนิดถ้าลากเขาไปยังสวนสนุกที่เธออยากจะไปก่อนอย่าง Disney's Animal Kingdom Theme Park (AK) ก็ดูเหมือนจะเอาแต่ใจตัวเองเกินไปหน่อยเพราะฉะนั้นเธอจึงขอถามความคิดเห็นเขาสักนิดดีกว่า “กำลังเศร้าอยู่ไม่ใช่ไงเศร้าๆแบบนี้ก็ไปเล่นเครื่องเล่นที่มันเร่าใจก่อนอย่าง Expedition Everest ไงไปกัน” ไอรีนยังไม่ทันตอบสนองต่อคำพูดของเขามือบางที่กำลังลากจูงอีกฝ่ายก็เปลี่ยนเป็นฝ่ายให้เขาเกาะกุมแล้วลากจูงไปอีกทางโดยไม่ทันตั้งตัวกว่าจะรู้ว่าอะไรเป็นอะไรเขาก็พาเธอมาหยุดยืนอยู่หน้า Park Reservation แล้วทำการยื่นตั๋วเพื่อลงทะเบียนเรียบร้อยไอรีนที่จองตั๋วล่วงหน้าเมื่อวานตอนเช้าถึงกับอึ้งไป เพราะเธอไม่คิดว่าเขาที่มีท่าทีไม่เต็มใจมาเที่ยวกับเธอจะเอาใจใส่เธอถึงขนาดเตรียมพร้อมทุกอย่างแบบนี้หัวใจดวงน้อยของเธอพลันอุ่นซ่านเมื่อคนแปลกหน้าคนหนึ่งที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อนทำเพื่อเธอขนาดนี้ ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก อยู่ ๆหัวใจที่มีกระแสความอบอุ่นไหลผ่านก็พลันเต้นตึกตักจนไอรีนรู้สึกตกใจความรู้สึกใจเต้นแรงกับความเอาใจใส่ของใครสักคนความรู้สึกนี้คงไม่ใช่ว่า ‘ตกหลุมรักเขาเข้าแล้วใช่ไหม?’ ยังไม่ทันที่ไอรีนจะมีเวลาคิดทบทวนหาคำตอบให้กับอาการใจเต้นแรงของตัวเองมือของเธอก็ถูกเขาจูงเดินไปข้างหน้าต่อแล้ว “ระ-เรากำลังจะไปไหนกัน?” คำถามแปลกใจระคนสงสัยของคนที่เขากำลังจูงมืออยู่ทำให้ฝีเท้าของรณพีร์ชะงักไปเล็กน้อยก่อนที่เขาจะหันมามองใบหน้างดงามของไอรีนที่เต็มไปด้วยความงุนงงผสมความตื่นเต้นอย่างเห็นได้ชัดแล้วตอบคำถามของเธอด้วยท่าทีสบายๆดูเหมือนว่าก่อนหน้านี้เธอคงไม่ได้ตั้งใจฟังที่เขาพูดสินะถึงได้ถามขึ้นอีกครั้งคล้ายคนไม่รู้เรื่องรู้ราวแบบนี้ “ก็บอกแล้วไงว่าจะพาไปเล่น Expedition Everest ก่อนนี่คงเอาแต่มองหน้าหล่อ ๆ ของฉันจนลืมฟังที่บอกไปใช่ไหมไม่เป็นไรในฐานะที่ฉันเคยมาที่นี่หลายครั้งเดี๋ยววันนี้ฉันจะพาเธอเดินเที่ยวเล่นทั้งวันให้เมื่อยขาไปเลยถึงตอนนั้นต่อให้เธอบ่นฉันก็ไม่มีทางเห็นใจหรอกนะเพราะว่าคนที่อ้อนขอให้ฉันมาเที่ยวที่นี่กับเธอก็คือเธอไม่ใช่ฉัน” จบประโยครณพีร์ก็ออกแรงจูงมือไอรีนให้เดินไปข้างหน้าด้วยกันซึ่งครั้งนี้เขาไม่ได้ทิ้งเธอไว้ข้างหลังให้เดินตามอย่างงุนงงอีกแล้วแต่ครั้งนี้เขาและเธอเดินไปข้างหน้าพร้อม ๆ กันจังหวะฝีเท้าที่ก้าวไปพร้อมกันทำให้ไอรีนเผลอหลุบตาลงมองอย่างอดใจไม่ไหวเพราะเอาแต่มองด้านล่างทำให้เธอไม่ทันระวังกว่าจะรู้ตัวร่างของเธอก็เซถลาเข้าสู่อ้อมกอดของคนข้างกายแล้ว หมับ ป๊อก “เดินไปข้างหน้าก็หัดดูทางมั้งไม่ใช่เอาแต่ก้มมองพื้นเวลาโดนคนชนจะได้หลบทันหรือจริง ๆ แล้วเธออยากให้ฉันดึงเธอช่วยหลบจะได้เซเข้ามาในอ้อมอกฉันแบบนี้” คำพูดหยอกล้อที่ไร้ยางอายของเขาพร้อมนิ้วที่ยกขึ้นดีดหน้าผากของเธอเบา ๆ ทำให้ไอรีนเพิ่งรู้ตัวว่าตอนนี้เขาและเธอกำลังอยู่ในท่าที่คล้ายยืนโอบกอดกันร่างบางของเธอจึงรีบดีดตัวเองออกมาจากความอบอุ่นของเขาทันทีอย่างไม่รีรอก่อนจะมานึกเสียดายทีหลังเมื่อความอบอุ่นที่ได้รับก่อนหน้านี้พลันค่อย ๆ จางหายไปราวกับหมอกควันที่ค่อยสลายลงอย่างช้าๆ รู้อย่างนี้เธอขอทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ฉวยโอกาสโอบกอดเขาเล็ก ๆ น้อย ๆ ดีกว่า กรี๊ด (≧ω≦) ไอรีนนี่เธอกำลังคิดบ้าลามกอะไรอยู่เนี่ย งื้อ เพิ่งรู้จักกันไม่กี่วันโดนเขาตกเข้าซะแล้ว “บะ-บ้าใครเขาอยากเซเข้าอ้อมอกนายกันอกแข็ง ๆ ไม่เห็นน่าซบตรงไหนเลย” เมื่อความเห่อร้อนที่แก้มลดลงไอรีนจึงเอ่ยแก้ตัวด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกักแลดูมีพิรุธอย่างชัดเจนรณพีร์ยกยิ้มมุมปากอย่างรู้ทันแต่ไม่ได้พูดอะไรออกมาเขาเพียงเดินจูงมือเธอไปข้างหน้าก่อนจะพาเธอมาเล่นเครื่องเล่น Expedition Everest ซึ่งคือรถไฟเหาะที่บอกได้คำเดียวว่าโคตรหวาดเสียวมากเลยล่ะ ไอรีนกรีดร้องสุดเสียงด้วยความตกในใจขณะที่คนข้างกายกลับร้องตะโกนเสียงดังด้วยความสนุกสนานแถมยังนั่งหัวเราะเยาะเย้ยเธอที่หวาดกลัวจนแทบลมจับอีกด้วยเมื่อลงมาจากรถไฟเหาะเรี่ยวแรงของไอรีนก็พลันเหืดหายเธอขาสั่นจนต้องจับแขนของคนข้างกายเพื่อพยุงตัวเองไม่ให้ล้มลงก่อนจะสูดหายใจเข้าลึกเพื่อตั้งสติ “เอาน้ามาครั้งแรกก็เป็นแบบนี้กันทุกคนล่ะใครบ้างที่ไม่กลัวจนแหกปากร้องลั่นเหมือนเธอ อ้อ ยกเว้นฉันไว้คนหนึ่งแล้วกันเพราะฉันชอบความหวาดเสียวยิ่งเสียวมากเท่าไหร่ยิ่งดี” คนที่มาเที่ยวบ่อยจนชินจะพูดยังไงก็ได้แต่สำหรับไอรีนที่เพิ่งมาเที่ยวสวนสนุกครั้งแรกในชีวิตกลับไม่ใช่นี่คือการรับน้องหรือเปล่านะทำไมเขาถึงได้พาเธอเริ่มต้นด้วยเครื่องเล่นที่น่าหวาดเสียวขนาดนี้ “นี่นายจงใจแกล้งฉันใช่ไหม?” ในใจคิดว่าเขารับน้องแต่วันนี้เธอกลับไม่ฟังเสียงในหัวคำถามที่หลุดออกไปจึงดูคล้ายมองว่าเขาจงใจแกล้งเธอ “แกล้ง...ฉันนี่นะจงใจแกล้งเธอ? เฮอะ ทำคุณได้โทษจริง ๆ เลยก็แค่เห็นว่าเธอกำลังเศร้า ๆ ก็เลยอยากจะพาเธอหลุดจากอารมณ์เศร้าด้วยการพามาเล่นอะไรที่น่าหวาดเสียวก็แค่นั้น” รณพีร์ตอบกลับอย่างไม่ใส่ใจเพราะเขาไม่ได้มีเจตนาแกล้งเธอจริง ๆ เขาก็แค่อยากช่วยให้เธอลืมความเศร้าด้วยการพามาเล่นเครื่องเล่นที่หวาดเสียวและน่าตื่นเต้นเท่านั้น “ไม่ได้แกล้งจริง ๆ สาบานได้” เมื่อเห็นว่าไอรีนยังคงมองอย่างไม่เชื่อใจรณพีร์จึงยกมือขึ้นเพื่อเตรียมตัวสาบานอย่างไม่กลัวตายเพราะเขาไม่ได้คิดจะแกล้งเธอจริง ๆ หมับ “ไม่ต้องทำถึงขนาดนี้ก็ได้ฉันเชื่อนายแล้ว” ไอรีนยกมือขึ้นคว้ามือใหญ่ที่กำลังยกมือทำท่าจะสาบานเอาไว้ด้วยความตื่นตระหนกก่อนจะบอกว่าเธอเชื่อเขาเมื่อได้สบสายตาที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความจริงใจของเขา “นายรู้ได้ยังไงว่าฉันกำลังเศร้า?” ไอรีนเอ่ยถามด้วยความสงสัยว่าเขามองออกได้ยังไงว่าเธอกำลังเศร้าใจอยู่ ไม่ ไม่ใช่สิเธอไม่ได้แค่กำลังเศร้าใจแต่หัวใจของเธอตอนนี้กำลังแหลกสลายลงอย่างไม่มีชิ้นดีจนยากที่จะประกอบขึ้นมาเป็นหัวใจดวงน้อยที่เต้นแรงได้ใหม่ต่างหาก “เธอหลอกตัวเองได้แต่หลอกฉันไม่ได้หรอกนะคนสวยเพราะฉันคือหมอที่มองอาการคนไข้ออกทุกอย่าง” คำตอบที่แปลกแหวกแนวของเขาทำให้ไอรีนได้แต่กลอกตามองบนให้กับความคิดที่สุดโต่งของเขาก่อนที่มือบางของเธอจะถูกเขาคว้าจับไว้และพาเธอเดินไปข้างหน้าเพื่อเริ่มต้นเล่นเครื่องเล่นต่อไปซึ่งก็คือ Kali River Rapids ที่อยู่ใกล้ ๆ กับ Expedition Everest เครื่องเล่นที่เหมือนการล่องแก่งแบบนี้ทำให้เธอเจอแจ๊กพ็อตใหญ่เพราะทันที่แพลอยไอรีนก็ถูกน้ำพัดใส่จนเปียกโชกไปทั้งตัว แต่ก็ช่างมันเถอะเทียบการได้ดูวิวสองข้างทางอย่างเพลิดเพลินบันเทิงใจต่อให้เธอต้องเปียกโชกอีกกี่ครั้งเธอก็ยอมเพราะวิวสองข้างทางของที่นี่ช่างสวยจริง ๆ แถมเด็กที่นั่งข้างเธอยังพูดเก่งมากอีกด้วยตลอดการล่องแพในครั้งนี้คนข้างกายเธอกลับเงียบเหงาอย่างเห็นได้ชัดส่วนเธอและเด็กน้อยที่นั่งข้างกันต่างชวนกันพูดคุยชี้ชวนกันดูนั่นนี้ด้วยความสนุกสนานส่งผลให้คนที่ลอบมองเสี้ยวหน้างดงามของเธอเผยรอยยิ้มออกมาบาง ๆ อย่างไม่รู้ตัว
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD