ล่ามรักพระรอง

“หยวนหยวน! ทำยังไงดี เรียกรถพยาบาลเร็วเข้า!” เสียงอึกทักครึกโครมรอบด้าน ทำให้หญิงสาวที่นอนอยู่บนพื้นเริ่มได้สติ ตอนนี้เธอปวดหัวมากเหลือเกิน นี่มันเกิดอะไรขึ้น! พยายามลืมเปลือกตาที่หนักอึ้งเห็นสภาพแวดล้อมรางๆ ตอนนี้เธอรู้สึกปวดศีรษะมากเหลือเกิน เหมือนร่างกายก็รวดร้าวด้วย “หยวนหยวนลูกฟื้นแล้ว เป็นยังไงบ้าง” พ่อและแม่เข้ามาขนาบทั้งสองข้างมองลูกสาวคนเดียวของตระกูลด้วยความห่วงใย บรรดาผู้คนที่อยู่รายล้อมตีวงเข้ามาดู ตอนนี้หญิงสาวยังงุนงงกับเรื่องที่เกิดขึ้น สถานที่แห่งนี้ไม่คุ้นเคยเลยสักนิด รวมถึงผู้คนที่แวดล้อมอยู่ก็ไม่รู้จักเลยสักคน “ปวดหัว…” หยวนหยวนเหรอ…?! หญิงสาวลืมตาได้อย่างยากลำบาก อาการปวดยังไม่หมดไป สตรีตรงหน้าเรียกเธอด้วยชื่อที่ไม่คุ้น จึงเริ่มตั้งสติและคิดได้ว่าเธอคือนักธุรกิจหญิงที่ประสบความสำเร็จ แต่เพราะทำงานหนักเกินไปจึงตายก่อนวัยอันควร ในวาระสุดท้ายเธอนอนอยู่บนเตียงผู้ป่วยโดยใส่เครื่องช่วยหายใจอยู่ตลอดเวลา ช่างโดดเดี่ยวและทรมานมาก เพราะตั้งหน้าตั้งตาประสบความสำเร็จจึงไม่ได้แต่งงาน ไม่มีทายาทและเสียชีวิตในวัยสี่สิบปี แล้วจู่ๆ ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ได้! “โอ๊ย!” “เรียกรถพยาบาลด่วนเลย ไม่เป็นไรนะหยวนหยวน อดทนนะลูก” ที่หญิงสาวร้องก็เพราะมีความทรงจำมากมายหลั่งไหลเข้ามา เป็นเรื่องราวของ ‘หลินซูหยวน’ ตัวละครในการ์ตูนเรื่องโปรดที่อ่านในวาระสุดท้ายก่อนตาย หลินซูหยวนเป็นนางร้ายในเรื่อง นิสัยไม่ดี ใจดำ วันๆ เอาแต่ตามพระเอก ทว่าตอนนี้ความทรงจำเหล่านั้นกำลังเข้ามาในสมอง มีทั้งเรื่องที่รู้และไม่รู้เต็มไปหมด “มะ ไม่ต้องค่ะ ฉันหายดีแล้ว” จากการคาดเดาเธอน่าจะสิ้นใจและทะลุมิติเข้ามาในร่างของหลินซูหยวน ไม่แน่ชัดว่าเกิดขึ้นได้อย่างไรแต่มันเป็นไปแล้ว! หลินซูหยวนคนนี้อายุยี่สิบปี ถูกครอบครัวบีบคั้นให้แต่งงานกับหลู่เหยียนโจว เป็นชายหนุ่มที่หมายปองมาตั้งแต่วัยเยาว์ เธอทำทุกวิธีทางเพื่อดึงความสนใจของเขา เรียกว่ายอมตายถวายหัวทำให้ทุกอย่าง ไม่สนความผิดถูกหากเขาสั่งเธอก็ยินยอมทำตามอย่างไม่มีข้อแม้ “จริงเหรอ? ลูกไม่ได้แกล้งหลอกพวกเราหรอกนะ ไม่ได้ๆ ยังไงก็ต้องไปตรวจ ลูกตกลงบันไดลงมาร่างกายอาจเสียหาย” คุณแม่เยว่เป็นห่วงมาก ไม่อาจวางใจได้เพราะลูกสาวคนเดียวตกลงจากชั้นสอง อย่างไรคงต้องไปตรวจดูอาการที่โรงพยาบาล “ตกบันไดเหรอคะ?” หลินซูหยวนพึมพำพลางนึกถึงเหตุการณ์ก่อนหน้า ตอนนี้เธอมีความทรงจำของเจ้าของร่างเดิม ก่อนหน้านี้คุยโทรศัพท์กับเซียวรันหรันเพื่อปั่นป่วนความสัมพันธ์ระหว่างหล่อนกับหลู่เหยียนโจว แต่เป็นเธอเสียเองที่โมโหจนหน้ามืด ก้าวพลาดตกบันไดลงมา ในตอนนั้นเองเจ้าของร่างเดิมคงเสียชีวิต เธอจึงทะลุมิติมาอยู่ที่นี่! “ลูกตกลงมาตั้งหลายขั้น พ่อไม่วางใจหรอก ไปตรวจเสียหน่อย…รถพยาบาลมาหรือยัง ทำไมชักช้าอย่างนี้” คุณพ่อหลินเป็นห่วงมาก เลี้ยงมาดั่งแก้วตาดวงใจต่อให้เป็นผู้หญิงก็ไม่สน และไม่ยอมรับลูกบุญธรรมชายเข้าตระกูล ลูกสาวไม่เคยประสบอุบัติเหตุร้ายแรงแบบนี้มาก่อน กลัวว่าร่างกายจะมีส่วนเสียหาย จึงร้อนใจที่รถพยาบาลไม่มาเสียที “โทรเรียกแล้วครับคุณชาย อีกสักครู่น่าจะมาถึง” คนใช้ในบ้านรีบเข้ามาแจ้งเพราะกลัวถูกทำโทษ คุณชายหลินฟางเป็นคนเจ้าระเบียบและเด็ดขาด อีกทั้งยังเอาตัวเองเป็นที่ตั้งความถูกต้อง ไม่ชอบถูกขัดใจ “ตอนนี้ลูกรู้สึกยังไงบ้าง” คุณแม่เยว่ถามด้วยความห่วงใย กวาดสายตาสำรวจร่างกายลูกสาวเห็นว่าไม่มีเลือดออก แต่อาจจะช้ำในได้ “รู้สึกปวดตัวค่ะ” อาการปวดหัวน่าจะมาจากการทะลุมิติ แต่ปวดตัวนี่แน่นอนว่าเป็นผลจากการตกบันได ร่างกายนี้มีอายุเพียงยี่สิบสี่ฉะนั้นจึงแข็งแรงกว่าเธอในชาติก่อนมาก หากเป็นตัวเองในช่วงวัยสี่สิบแล้วตกลงแบบนี้คงตายคาที่แน่นอน “ลูกอย่าขยับ เผื่อมีจุดเสียหาย อยู่นิ่งๆ ก่อนนะลูก จนกว่ารถพยาบาลจะมา” พ่อหลินเห็นว่าลูกสาวทำท่าจะขยับเลยเอ่ยห้าม กลัวว่าเผื่อกระดูกหัก หากลุกขึ้นจะเกิดความเสียหายได้ “ค่ะ” หลินซูหยวนทำตามอย่างว่าง่าย จึงอยู่ในท่าเดิมจนกว่ารถพยาบาลจะมา “ก่อนหน้านี้ลูกตกมาได้ยังไง” คุณแม่เยว่รู้ว่าลูกสาวไม่ใช่คนซุ่มซ่าม จึงนึกสงสัยอย่างรู้ความเป็นมาเป็นไป “ฉันไม่ระวังเองค่ะเลยก้าวพลาด” หลินซูหยวนตอบเช่นนั้น ทว่าความจริงแล้วเป็นเพราะยัยเซียนรันหรันต่างหาก พูดกระตุ้นให้เธอโมโหจนไม่ทันระวังตัว เธอโกรธจนขาดสติและก้าวพลาดตกลงมา “ไม่เป็นไรมากก็ดีแล้ว คราวหน้าก็ระวังหน่อย แม่กับพ่อมีลูกสาวแค่คนเดียวนะ” พ่อหลินลูกหัวลูกสาวตัวน้อย ปีนี้เธออายุยี่สิบสี่แล้ว แต่ในสายตาของพ่อแม่ก็ยังเป็นเด็กอยู่วันยังค่ำ “ค่ะ ขอโทษที่ทำให้เป็นห่วงนะคะ” เอ่ยออกมาด้วยความรู้สึกผิด เยว่เมิ่งเสวี่ยและหลิงฟางรักลูกสาวมากเหลือเกิน แม้จะพร่ำสอนตรรกะที่บิดเบี้ยว ทว่าหากเรื่องความรักแล้วมีให้ลูกอย่างเต็มเปี่ยม “เอ่อ จ่ะ” คุณแม่เยว่ประหลาดใจเล็กน้อย หรือเพราะลูกเจ็บตัวเลยทีท่าทีอ่อนลง “อ๊ะ โอ๊ย! ปวดขึ้นมาอีกแล้ว ทำไมรถพยาบาลถึงช้าแบบนี้ล่ะ!” หลินซูหยวนนึกขึ้นได้ก็เมื่อเห็นแววตาความประหลาดใจของคุณแม่ จึงแกล้งร้องโวยวายตามสไตล์คุณหนู นิสัยเดิมของเธอคือคนขี้โมโห นิสัยไม่ดีเอาแต่ใจ พูดจากไม่ไว้หน้าอยากได้อะไรก็ต้องได้ แต่ในตอนนี้ดวงจิตของเธอคือคนวัยสี่สิบ เรียกว่าเป็นวัยกลางคนแล้ว อีกทั้งยังมีทักษะและนิสัยเดิมติดมา ซึ่งหากเปลี่ยนกะทันหันหากเป็นที่ผิดสังเกตได้! โรงพยาบาลในเมือง… หลินซูหยวนถูกมาพาตรวจในโรงพยาบาลเอกชนที่ดีที่สุด แพทย์แจ้งว่าไม่มีเรื่องร้ายแรง สมองไม่ได้รับการกระทบกระเทือน ส่วนร่างกายมีแค่รอยฟกช้ำภายในไม่มีอะไรเสียหาย แต่ถึงกระนั้นหลินฟางก็ยังไม่วางใจ ให้ลูกสาวนอนค้างหนึ่งคืนเพื่อรอดูอาการ ระหว่างนี้เยว่เมิ่งเสวี่ยกลับไปเตรียมของเพื่อมานอนเป็นเพื่อน ส่วนหลินฟางมีเรื่องต้องไปทำ ดังนั้นในเวลานี้หลินซูหยวนจึงอยู่ตามลำพัง เป็นช่วงเวลาที่เธอได้ขบคิดเกี่ยวกับการใช้ชีวิตในชาตินี้ เมื่อทะลุมิติมาแล้วเสมือนได้เกิดใหม่ในร่างกายเด็กสาวที่มีอายุยี่สิบปี ชาติก่อนเธอเอาแต่ทำงานมุ่งหน้าสู่ความสำเร็จ จนกลายเป็น CEO ที่มีบริษัทใหญ่โต ได้รับการยอมรับจากบุคคลสำคัญในประเทศ แต่ชีวิตส่วนตัวช่างโดดเดี่ยวเหลือเกิน ไร้ญาติขาดมิตร ไม่มีสามีและลูก ฉะนั้นเมื่อล้มป่วยจึงอยู่เพียงลำพัง ทุกอย่างที่เธอสร้างมาแทบไม่มีความสำคัญอะไรเลย เมื่อเธอตายสินทรัพย์ทั้งหมดคงถูกยกให้เป็นของสาธารณะอย่างที่เคยทำพินัยกรรมไว้ ฉะนั้นได้เกิดใหม่ในชาตินี้ เธอจะขอเป็นปลาเค็ม ใช้ชีวิตอย่างสงบสุข!