DREAM SERIES 1: A Cloudy Dream

Chapter 2

Chapter 2

“What’s on my schedule for today, Miki?”

Bumaba si Silvie ng kaniyang sasakyan at pumasok sa kaniyang kumpanya. Saktong alas nuebe ay nakarating sila sa Gold and Silver ang main company ng Monte Claraza. Habang naglalakad si Silvie ay binabati siya ng kaniyang mga empleyado, ang lahat ng nadaraanan niya ay mga  nakayuko habang bumabati ng magandang umaga.

What’s good in the morning?

“At  exactly 9:00 am, you have a meeting with the board of directors. At 11:00 am you have a meeting with Frize Chan from Chan group of companies, Mr. Chan will meet you in your office, after that, ang susunod naman po ay sa—

“Wait, Miki.” She said nang magawi ang pansin niya sa reception table. May mapansin siyang kakaiba sa isa sa mga receptionists.

Dahan-dahan na lumapit si Silvie sa reception table at itinaas niya sandali ang suot niyang Gucci sunglasses. Ang mga mata ng babaeng empleyado niya na katapat niya ay huminto sa kaniya, kitang-kita niya ang takot sa mga mata nito. Nang humalukipkip si Silvie at titigan ang babae ay yumuko ito sa kaniya.

Hindi nakawala sa kaniyang mga mata ang panginginig ng mga kamay nito.

“G-Good morning po, Ma’am Silvie.” Sabi nito at nanatiling nakayuko.

“I like your make up today, Devy.” She said and turned her back.

Ngunit bago siya makalayo ay narinig niya ang usapan ng mga nasa reception table.

“T-Tama ba ang narinig ko? Pinuri ako ni Ma’am Silvie? H-hindi niya ako pinagalitan? Hindi niya ako sinesante?”

“Girl, oo nga! Narinig ko din! Pinuri niya ang make up mo! Mamaya nga ay turuan mo ako ng ganiyang make up!”

Well, she knows how to compliment, iyon nga lang madalas ay masamang ugali ang ipinapakita niya sa mga ito sa kumpanya. Palagi siyang nagagalit kahit maliit na pagkakamali lamang ang nakikita niya sa mga empleyado niya. She wants everything to look good, lalo na sa trabaho.

“Maganda umaga po, Ma’am Silvie.” Bati sa kaniya ng isang empleyado.

Tumango lamang si Silvie at dire-diretso sa paglalakad habang si Miki naman ay nakasunod sa kaniya.

“Ma’am, may nagpadala po ulit ng mga bulaklak sa inyo.”

Napatingin si Silvie kay Miki at ngayon ay may hawak na itong dalawang bouquet ng bulaklak. Hindi pa sila nakakarating sa main office niya ay may mga bulaklak na itong hawak? Saan ito nanggaling?

“Usually flowers were left on my table in my main office, right, Miki? Where did you get those?” sabi niya at huminto na muna siya sa paglalakad.

Huminto rin si Miki sa paglalakad at nang makita niya na hirap itong tingnan ang card sa mga bulaklak ay siya na ang lumapit at tumingin sa mga card na nakalagay sa bawat bouquet na hawak nito.

“Iniabot lang sa akin bigla ng isang empleyado ma’am, mukhang galing sa Corvex.” Sabi ni Miki sa kaniya.

Napaikot ang kaniyang mga mata, Corvex? Iyon ang kumpanya na pilit na dumidikit sa kaniya. Ang may-ari ng kumpanyang iyon ay nais siyang ligawan. Hindi na nga niya maalala kung ilang beses na niyang binasted iyon, pero napakakulit.

“Ang dalawang bouquet na ito? Throw them, Miki. Ang tigas ng mukha ni Anjelo, until now he’s still sending me flowers, he just wanted to get me so that his company will get out of debts.” She said.

Tumango si Miki at pagkatapos ay mabilis ang ginawa nitong pagtakbo upang tunguhin ang malapit na basurahan sa gawi nila. Hinilot naman ni Silvie ang kaniyang sintido. That man is still into getting her trust pero hindi ito magtatagumpay. Alam niya ang nais nito, alam niya kung ano ang pakay nito sa kaniya.

Nang makalapit si Miki sa kaniya ay muli na silang naglakad at nang makapasok na sila sa loob ng kaniyang private elevator, bago sumara iyon ay nakita niya ang kaniyang Uncle Leo, ang pangalawang anak ng kaniyang yumaong lolo.

Nakita niyang ngumiti ang kaniyang Uncle Leo sa kaniya, yumuko naman siya dito bilang paggalang. Ito na lang ang kaniyang nabubuhay na kamag-anak ngayon at ito ang tumutulong sa kaniya sa paghawak ng mga kumpanya ng Monte Claraza.

Nang pumasok ito sa private elevator niya ay hinalikan niya sa pisngi ang kaniyang Uncle, kasama nito ang sekretarya nito.

“Kamusta ka, Silvie?” tanong nito sa kaniya habang nakangiti.

Itinaas niya sa kaniyang ulo ang gucci sunglasses niya at sumulyap siya sa kaniyang uncle.

“I am fine, Uncle Leo, how about you? I heard that Leodius is still making shits?” she said.

Well, that was just her guess, wala naman siyang social media accounts, Miki was the one who always told her kapag may issue ang anak ng uncle niya.

“I don’t know what to do anymore with Dius, Silvie. He’s so stubborn.” His uncles said.

Her mouth was formed into an ‘o’. It’s just a guess but she’s right. May issues na naman nga ang loko-loko niyang pinsan.

Leodius is her cousin, ang panganay na anak ng kaniyang Uncle Leo, matanda si Leodius sa kaniya ng tatlong taon.

Nakita ni Silvie na napahilot sa sintido nito ang kaniyang Uncle Leo at umiling-iling. Napangiti siya ng tipid, sakit talaga sa ulo ang pinsan niyang iyon.

“I am going to throw him to the italy because the issues are still circulating in the social media. What happened is a big shame to my name and also to the Monte Claraza. Hindi ko na nga alam ang gagawin ko sa kaniya, Silvie, can you help me talk to him?” his uncle said.

At ano naman ang sasabihin niya? Sigurado siya na maiinis lamang si Dius sa kaniya. Baka bigwasan pa niya ang pinsan niya na iyon. Sigurado siya na kapag nakita niya ang lalake ay hindi niya ito matatantya.

Ngunit she should do something to help his uncle and to clean his dumb-ass-cousin’s mess.

“You know how short-tempered person I am, Uncle Leo, I can beat Dius in seconds for ruining our reputation many times, but because I respect you, I will not do that pero uncle, his life is becoming more and more—

She stopped talking because she cannot find the right word for Dius life. It’s beyond useless.

“—sorry uncle, I can’t define his life right now. I mean he has all the good things, and because you are so good to him and so Tita Cataleya ginagamit niya iyon para gawin ang lahat ng gusto niya, he’s ruining his life, eh, and also your life and your reputation.” She said.

Plus, the Monte Claraza’s name. Hintayin mong mag-land ang kamao ko sa mukha mo Leodius.

Her uncle is a kind man, kaya’t lahat ng gawin ni Leodius ay napapalampas at inaayos lamang nito. He never beat Dius, ni minsan ay hindi pa nakita ni Silvie na saktan nito ang dalawang anak na lalake. His Uncle Leo is a good man in her eyes.

“I  wish I could have a daughter like you, Silvie. Kahit na babae basta matino!” sabi nito at sinundan ng pagtawa.

Napangiti naman siya sa narinig sa kaniyang uncle. Nang bumukas ang elevator at makalabas sila ay naghiwalay na sila ng uncle niya at siya naman ay dumiretso na sa kaniyang opisina.

Nang makapasok na siya sa kaniyang office at makaupo sa kaniyang swivel chair ay tumingin siya kay Miki.

“Call, Dius for me, Miki, I am going to kick his ass for dragging the Monte Claraza’s name again. Humanda ang pangit na iyon sa akin.” She said in a dangerous tone.