JAKE MONDRAGON (Wild Men Series #5)

Tons of cocaine, a million dollars every day. Different types of high caliber rifles, dead individuals, and many more are all part of my typical day in my uncle's hands. The one of the most powerful drug lord in the world, a brilliant businessman, taught me how to be a merciless man. The head of the Diamante Rosso Organization. Black Mamba, his alias, was making a killing in the smuggling business, illegal organ trades, cigarettes, liqours, m*riju*na and casino. Sa kabila nang mga illegal niyang negosyo kahit minsan ay hindi pa siya nahuhuli ng mga awtoridad dahil sa katusuhan nito. He owned half the police in Taormina, where our transaction was illegally carried out. Sakop ng Diamante Rosso ang Europe, Russia at maging ang Asia. Simula nang akuin niya ang pagiging guardian ko, at dalhin ako sa mundo niya, ito na ang nakasanayan ko. Naging isa ako sa kanila. Pumatay? Simpleng bagay na lamang iyan sa akin naalala ko pa ang unang pagpatay ko noong bagong salta pa ako sa organisasyon. Italy, 2008 It was dark and only our footsteps were be heard as we entered the huge room when Black Mamba took me and some of his men. As we continued walking, I gradually heard the voice of children, crying. They are begging for their lives. "Where are we, who are those?" sabay turo sa mga taong halos maglumuhod sa aming harapan na tila nakikiusap upang mabuhay. Black Mamba lock his gazed at the old woman who was kneeling in front of him. "Kill or else you want your own blood to be the replacement," Black Mamba strongly said with authority. He slowly instructed his man who was standing beside me as he commanded the man holding the gun to hand it to me. Napalunok ako sa sarili kong laway nang marinig ang sinabi niya sabay tutok ng tingin sa matandang basa nang luha ang mukha na tila kanina pang umiiyak. Mas lalong bumilis ang t***k ng aking puso nang makita ang baril na ngayon ay nasa mga palad ko na. Umiiling akong tumanggi. "N-No. I won't kill anyone I don't want to be like you!" Sa lakas ng aking pagsasalita ay umagaw iyon sa atensyon ng lahat nang mga naroon na ikinahinto nang lahat sa kanilang ginagawa. Nanginginig ang kamay at akmang bibitawan ang baril nang biglang tutukan ako ng baril sa sentido. Black Mamba spit his chewing gum on my face and said, "Alright. If that's what you want. And your memory will end up here." He pulled the hammer of his gun and tightly gripped it. He centered it on my head awhile ago, and it seems he was changing his mind as he quickly pointed and pulled the trigger on my shoulder. I eventually held it after tracing the look to the pain in my shoulder. I humbly pleaded with him as I gently raised my eyes to him. "I am your nephew. You don't have to do this." Akma ko siyang lalapitan ngunit hinarangan ako ng mga tauhan niya. "You are!" He exclaimed in a loud, firm voice, "In this fuckin* world you don't need mercy, Jake!" He walk towards me and pulled my wound with his gun. Napapikit ako sa sakit dahil sa pagbaon ng dulo ng baril sa aking sugat. "Money and power are the most important things in this world. Without that, you are just a rat to be trampled underfoot by lions." Black Mamba slapped me with his gun on my shoulders. "Just to remind you, I don't ever tolerate my blood to be weak like you, Jake. Or else you want to be killed." Black Mamba tapped me on my face and said, "I'll give you another chance since you claimed to be my nephew." He eyed a sword carried by one of his men and handed it to me. With that stare he screamed and it was just loud enough to swallow me whole. "Choose!" Sa takot ay nanginginig ang kamay na tinapat iyon sa leeg ng matandang babae na nagmamakaawa kanina. Kita ko ang maluha luha niyang mga mata ngunit mas takot ako sa gagawin ni Black Mamba sa akin kaya pikit mata kong inihataw ang samurai sa leeg ng babae. Isang malakas na palakpak at sigaw ang aking narinig. "Now... you're in." Nang maimulat ko ang mata ko ay nakabulagta na ang babae, duguan at wala na ang ulo sa katawan nito. "Fixed yourself." He eyed me to follow them. Agad kong binitiwan ang hawak kong samurai at tahimik na tinungo ang kanilang direksyon. Nagmamasid sa bawat silid na aming nalalampasan. Naging katulong ako ng mga doctor na ginagamit nila sa mga taong na-kidnapped ng grupo upang pagkakitaan ang mga kinuhang organs pagkatapos ay ipasusunog ang katawan o iiwan kung saan. All of these happened when I was seventeen. Noong una ay gusto kong umuwi sa Pilipinas pero dahil kay Black Mamba ay nagdesisyon akong manatili. Kaya ipinangako ko sa sarili ko na hindi ako uuwi dito sa Pilipinas na mahina at mangmang. Uunti-untiin ko silang pahirapan hanggang sa sila naman ang magmakaawa sa akin. Lahat sila ay puro masasakit na alaala ang iniwan sa puso ko kaya naging matigas ito. Sila ang naging dahilan kaya nawala ang aking ina. Sa mundo na ginagalawan ko hindi nababagay ang malalambot ang puso. Kung hindi ako papatay, ako ang mapaglalamayan kaya inilaban ko ang sarili ko hanggang sa hindi ko namalayan na nabago na pala nito ang pagkatao ko. Kasabay ng pagpatay ko ang pagbaon sa nakaraan ng duwag at maawain na Jake. Pumapatay nang mga taong humaharang sa mga plano ng organisasyon upang maisakatuparan ang mga plano. Italy, 2020 As the nephew and heir to one of the most dreaded drug cartel bosses, it is hard for me to live a normal life. Baog si Black Mamba at walang magawa ang siyensya upang magkaroon siya nang sariling anak kaya ako ang napili niyang tagapagmana. Hindi basta bastang training ang dinanas ko sa poder niya upang maging isang mafia. Hindi ko magawa ang makibarkada dahil sa mga transaksyon at pag-aaral pa lang ubos na ang oras ko. Tumatanda na si Black Mamba kaya bago pa man mangyari iyon ay ako na ang pinag-mamanage niya ng ilan sa mga transaksyon ng organisasyon. Nagsimula ako sa pinakamababang posisyon at naranasan kong makipagpatentero sa mga bala ng kalaban. And this is where I started. At simula nang nabawi ko ang mga minana kong properties kay Daddy at sa magaling nitong asawa ay ako na tumayong CEO ng Bellissimo International Modeling Agency na ipinangalan ni Mom sa kumpanya niya noong nabubuhay pa. Madalas ay kinatatakutan ako ng mga tao sa paligid ko dahil sa hindi ako palasalitang tao. Iniisip nilang mahirap pumasa sa standards ko kaya pili lamang talaga ang kinakausap at pumapasa na mga models na nakukuha ko. Bellissimo has offices in all the fashion capitals, from Paris, Los Angeles and Chicago. Based in New York City kaya bihira lamang ako pumunta sa Pilipinas. Hawak ko ang mga sikat na mga fashion brands at lahat ng mga na-hahandle naming model ay sumisikat. Kaya naman maraming nagkakandarapang mga models ang gustong makapasok sa agency ko. Bilang pag-alala na rin sa namayapa kong ina, at para naman mapakinabangan ko ang pagiging doctor ko, nagpatayo ako ng hospital sa Pilipinas na ipinagawa ko sa kaibigan kong si Trace. Si Mommy Grazie ang dahilan kaya ako nag-doctor ngunit binahiran iyon ng putik ni Black Mamba nang gamitin niya ako sa masamang negosyo niya na sa bandang huli ay nagustuhan ko na rin. Hindi ko mapigilan na sisihin ang sarili ko sa nangyari noon. Pero nakalipas na iyon at hindi na maibablik pa. Pero ngayon na may sapat na akong kaayahan para balikan ang mga taong nasa likod ng masalimuot na buhay ko, oras na para ako naman ang magpaikot at paglaruan sila sa sarili kong palad. Hindi ako nagpakadalubhasa sa ibang bansa na maging General Surgeon at naging isang mafia boss para lamang sa wala. There's a purpose to everything I do. When making decisions, I'll ensure that I benefit from it. Naagaw ang atensyon ko sa pag-vibrate ng cellphone ko. So, I picked it up and spoke. Dahil sa narinig ko sa aking kausap ay hindi ko napigilan na magsalubong ang kilay at magkuyom nang kamao. I stood up and shouted. "Sinong malakas ang loob na gumawa niyan sa mansion?" Kinuha ko ang susi ng kotse ko at nagmamadaling pinuntahan ang mansion kung saan ako unang tumira dito sa Italy. I went on a tour of the palatial estate. But I don't think it's safe to use the house because the rest of it has collapsed into ashes from the explosion. "Have you recorded any of the surveillance video?" We don't care about the mansion at all. All I care is the hidden documents I left behind. The man standing behind me cut me off mid-thought, prompting me to reply, "No. The explosion had wiped out any security cameras, so there was no footage available." Hindi ko mapigilan ang pagsasalubong ng aking kilay sa aking narinig. Aga-aga puro problema na kaagad ang kinaharap ko. I swung around. "Didn't I tell you to speak with Eullis? What are you doing in this place?" Black Mamba frowned when he asked. Nagtataka pa rin ako kung paano pa kami napasok ng mga kalaban gayong bawat sulok ng bayan na ito ay may mga bantay kami. "Where are you at the time of the explosion?" Curious about Black Mamba's explanation. "I was leaving at that time, so the explosion didn't catched me. I thought of meeting a friend last night." Nagpasindi siya ng kaniyang expensive cigarette sa lalaking nasa tabi niya pagkatapos ay nagbuga ng usok mula sa kaniyang bibig. "Luckily, we got out of the gate before the explosion happened." I didn't take my gaze from his eyes. "How about our men? How did it happen that they entered here? You know that no one can just enter our place, right?" mariin ko siyang tiningnan. Itinukod ang tungkod at marahang tumayo. "There's something with your stare, Copperhead. I'm turned off by your doubtful tone." Tinapik ako sa balikat. Mahina ngunit may bagsik ang bigkas sa bawat salita, "Just to remind you, THIS IS MY PROPERTY! Where all of my important documents were kept." "The number of our enemies appears to be increasing." He added. "Do you remember when we annihilated Jaguar's group?" Ibinalik nito ang tingin sa akin. A single line formed along my lips. As if the tongue had clicked. "What the hell is wrong with that Jaguar?" "They are one of my suspects." Looking at the broken window of his office. "They have the motive to do this to me because we seized all their territory and because we are the reason they were caught by the cops." Napahilot ako sa aking sintido. "According to Byrone, that Jaguar has no longer the strength to fight us, so how did that Jaguar develop fangs to bite us?" Humithit ako ng sigarilyo pagkatapos ay ibinuga bago hinarap ang kausap. "Couldn't someone help him?" "Byrone? That man? Dinuro si Byrone. "Do you really trust this man that much?" Tiningnan mula ulo hanggang paa. "The man who can deceive me hasn't yet been born, Copperhead." Sabay itsa ng sigarilyo, tinapatan si Byrone at mariin tiningnan bago tapakan ang sigarilyo kanina. Nag-vibrate ang aking cellphone. "Please excuse me. I'll just take this call." I went outside to respond to the phone call. "Lev?" "Umuwi ka. May importante tayong kailangan pag-usapan." Inalis ko ang kamay sa bulsa ko at napagbuntunan ng init ng ulo ang tipak ng sementong nasa paanan ko. "Hindi ako makakauwi, may mas importante akong kailangan harapin dito." "No more but's, Jake. Mas importante ang pag-uusapan natin dito and I'm sure isa din ito sa pinoproblema mo ngayon." "F*ck! Tanders hindi talaga ako pwede ngayon." "See you, there. Same place and time. Urgent." Namatay na ang linya.