Mister Hotelier(Will and Testament Series 2)

PATULOY ang pagtungga ni King Zacharias ng alak sa basong hawak-hawak niya. Kanina pa siya rito sa loob ng bar ni Craigh pero wala pa rin siyang balak na umuwi. Kasama niya kanina ang mga pinsan doon sa VIP room sa itaas nitong bar pero nauna na ang mga itong umuwi. Kaya ngayon ay nasa ibaba na siya ng Craigh’s bar at kasalukuyang nakaupo sa may bar counter. It's almost midnight and the crowd were getting wild. But he doesn't care as long as they will not disturb him. Ilang ulit na rin siyang nilapitan ng mga babaeng gusto siyang maikama. But he shooed them away. He wasn't here to get laid. He's here just to ease frustrations he was feeling to his late grandfather, Mr. Clifford Augustus De Sandiego and those f*****g last will and testament he left for him. "One more," aniya sa bartender na kanina pa pabalik-balik sa harap niya para salinan ng alak ang baso niya. "Sir, pasensya na pero hindi na po raw kayo puwedeng—" "At sinong nagsabi, ha?!" sikmat niya sa lalaking bartender na ikinatigil naman nito. Kita niya ang takot sa mukha ng lalaki at bahagya pang napaatras. "S-Si boss Craigh po, Sir," nauutal na tugon nito sa kaniya. "Then, tell him I want to drown with this f*****g liquor. I can even buy this entire bar if I wanted too," aniya sa nanlalabong paningin dahil sa kalasingan. He's too wasted but he doesn't care. F**ktard! Hindi niya matanggap ang iniwang last will and testament sa kaniya ng namayapa niyang abuelo. Bakit kailangan nitong pamanahan ng ganoon kalaking share ang babaeng iyon sa kumpanyang pinaghihirapan niyang mapalago? That woman has no right! Wala itong karapatan. Kahit sabihin pa nitong shares nito iyon at may karapatan itong ibigay sa kung sinong gusto nitong bigyan n'yon. Pero bakit sa babaeng iyon pa? Walang problema sa kaniya kung ibigay nito sa iba ang 10% share nito sa kumpanya pero bakit sa babaeng kinamunuhian niya pa? Alam nito kung gaano siya sinaktan ng walanghiyang babaeng iyon, iniwan siya ng babaeng iyon, dalawang araw bago ang kasal nilang dalawa. Lumayo rin ang loob niya sa kaniyang pamilya at sa kakambal niyang si Jacob. So why does she have to inherit some shares from his company, huh?! Nagtatagis ang mga ngiping naikuyom ang kamay niyang may hawak na baso. Kulang na lang ay basagin niya iyon ng kamay niya. Namatay na nga ito't lahat-lahat ay nag-iwan pa ito ng sama ng loob sa kanila. That manipulative old man was wised and clever. Don't get him wrong. He loved his Lolo Clifford pero sa ginawa nito ngayon sa kanilang magpipinsan ay hindi niya maiwasang hindi magalit dito. "Where is my f*****g liquor?!" sigaw niya nang hindi pa rin siya sinalinan ng bartender. Pabagsak na inilapag niya ang baso sa may counter. "That's enough, Zacharias." Narinig niyang saway ni Craigh sa kaniya. Inagaw din nito ang basong hawak-hawak niya. "No. I want to drink and get wasted!" sigaw niya sa pinsan at pilit inaagaw mula rito ang baso niya pero maagap naman nitong nailayo iyon. “Stop it, Zach.” Matigas nitong saway sa kaniya. “A-Are you—are you afraid I won’t be able to afford those wines?” he asked Craigh. Tinuro niya pa ang mga mamahaling wine na naka-hang sa may rack. "Ihahatid na kita sa labas. Nandoon na rin si Mang Pilo. Kanina pa iyon naghihintay sa'yo." sabi ni Craigh, sa halip na patulan siya. Hinawakan siya nito sa kanang braso niya. Muntik pa siyang mabuway at mahulog sa highchair kung hindi siya nito kaagad naagapan. "Damn it, man!" Narinig niyang mura ni Craigh sa kaniya. He's too drunk and dizzy. "That old man, how could he do thi—sh t-to ushh," lasing na lasing na sabi niya sa pinsan. "Thi-sh life wa-sh full of sh*t, Craigh!" All his life, nagiging sunud-sunuran siya sa lolo Clifford niya. Ginagawa niya ang lahat ng gusto nito noon. Sinusunod niya ito kahit ayaw niya at labag na sa mga gusto niyang gawin. Nang sinabi nitong maging piloto siya, sinunod niya. Nag-aral siya ng Aeronautical kahit gusto niyang mag-manage ng hotel and be a hotel chain owner. At pilit nitong pinapa-managed sa kaniya ang pag-aari nitong Airline na ngayon ay nasa pangalan na niya. But he's too clever and secretly building his chain of hotels while working as a pilot. Damn, secret?! Dahil umpisa pa lang naman pala ay alam na nito na may pinapatayo siyang hotel gamit ang sarili niyang pera at hinayaan lang siya nito. At ang malala ay isa pa ito sa mga shareholder ng De Sandiego Hotel at ngayon ay ipinamana nito iyon kay Claire Montecalvo, ang babaeng kinamumuhian niya. Akala niya ngayong patay na ang abuelo ay makakawala na siya sa galamay nito pero hindi pa rin pala. He heard Craigh sighed. "Manong Pilo, ikaw na ang bahala d’yan. Drive safely, please." Huling narinig niya kay Craigh bago siya nilamon ng kadiliman dahil sa sobrang kalasingan. PUMIPINTIG sa sobrang sakit ang ulo ni Zach nang magising siya kinabukasan. Kunot ang noong hinilot-hilot pa niya ang kaniyang noo. Papikit-pikit na bumangon siya sa kama at naglakad palabas ng kanyang kuwarto. Mukhang si Manong Pilo na naman ang nag-uwi sa kaniya rito sa penthouse niya. Sa halip na tumungo siya sa kusina at magluto ng kaniyang agahan ay sa bar counter siya dumeretso. Wala siyang ganang pumasok sa kaniyang opisina. Ang gusto niya lang gawin ngayon ay magpapakalasing at matulog para makalimutan man lang niya kahit sandali ang iniwang problema ng kaniyang abuelo. Sunud-sunod ang pagtungga niya ng alak at halos maubos na niya ang mamahaling collection niyang alak na pinsan niya rin ang may gawa. At ilang sandali pa ay pasuray-suray na siyang naglakad papasok ng kaniyang kuwarto. Patimbuwang siyang humiga sa kaniyang kama at ipinikit ang mga mata. Nagising lang siya nang may gumagalaw sa kaniya at tinatanggal ang polo niya. He sniffs at her intoxicating smell. And damn, biglang nabuhay ang pinakatatagong parte ng katawan niya. Ang bango naman ng babaeng ito? But wait, what was she doing here inside his penthouse? Sa nanlalabo niyang paningin ay pilit niyang inaaninag ang mukha ng babae. Kumunot ang noo niya. She looks like his secretary. Katharina Herrera, his sexy secretary. Mas lalong nag-iinit ang buong katawan niya. At nang hindi na niya mapigilan ang nararamdaman ay bahagya siyang bumangon at walang sabi-sabing kinabig niya ang babae sa batok nito at kaagad sinilyuhan ang mga labi nito ng mga labi niya. Damn! It tastes heaven. Naramdaman pa niya ang bahagyang paninigas ng katawan ng secretary niya pero saglit lang iyon. When he bit her still closed lips, she barely let go so that was his chance to enter his tongue inside her mouth. Ang mga sumunod na sandali ay napuno ng mga ungol niya at ng babaeng kamukha ng kaniyang secretary ang apat na sulok ng kaniyang silid. Masakit ang ulong nagising siya. Hawak ang sentidong bumangon siya pero kaagad napakunot ang noo niya nang makitang hindi lang siya ang nag-iisa sa kaniyang malaking kama. Wala rin siyang saplot sa katawan. "Damn!" mahinang mura niya nang makita kung sino ang babaeng katabi niya. It was Katharina. His secretary. Parang napapasong tumayo siya mula sa kama. "Damn it, Zacharias!" mura niya sa sarili at kaagad tumungo sa banyo. Damn! Si Katharina ang kasiping niya kagabi habang lasing na lasing siya pero ibang pangalan naman ang naiusal niya nang mag-climax siya. Yes. He knew what happened the two of them last night. And he knew then that it was he who initiated it. "F**ktard!" mura niya ulit sa sarili. Pinihit niya ang shower handle at kasabay ng pagbuhos ng tubig ay ang pagbuhos din ng kaniyang alaala sa nangyari kagabi. I love you, Claire. Napasinghap siya at nagdilat ng mga mata nang maalala niya ang huling sinabi niya bago siya nakatulog kagabi matapos ang mainit nilang pagtatalik ng kanyang secretary. Kahit anong tanggi niya ay mahal pa rin niya si Claire. Pero sa isang bahagi ng isip niya, he fell in lust with his secretary. Aaminin niyang unang kita pa lang niya kay Miss Herrera ay may kung anong attraction na siyang nararamdaman dito. Paglabas niya ng banyo ay kaagad nagtama ang mga mata nila ni Miss Herrera. Gising na ito at nakaupo sa gilid ng kanyang kama habang kipkip ang kumot na nakapulupot sa katawan nito. "Get dress, we'll talk after," malamig at walang emosyon niyang sabi sa babae bago siya dumeretso sa kaniyang walk in closet at nagbihis. Paglabas niya ay nakabihis na ito pero hindi na makatingin sa kaniya. "Have a seat," aniya sa babae at iminuwestra ang malaking couch na nasa harap nila. “To make it clear to you, Miss Herrera, wala akong balak na panagutan ka.” Walang awang sabi niya sa kaniyang secretary. Kita naman niya ang pamumula ng pisngi nito at napalunok. He knew, what he said was painful, but that’s the truth. Wala siyang balak na pakasalan ito kahit siya pa ang unang lalaking nakakuha ng kainosentehan nito. “A-Alam ko naman po iyon, Sir, kaya ‘wag po kayong mag-aalala. Kakalimutan na po natin ang nangyari pero may pakiusap lang po sana ako, Sir. ‘Wag niyo po akong tanggalin bilang secretary niyo.” Puno ng pakiusap ang boses na sabi nito. Pailalim niya itong tiningnan. Nakayuko na ito habang pinaglalaruan ang mga daliri nito. Miss Herrera is efficient and dedicated to her work as his secretary at aaminin niyang ayaw niya itong mawala sa trabaho. “Okay, but in one condition,” napaangat naman ang tingin nito sa kaniya. “Be my f**k buddy, Miss Herrera, until I say so.” Narinig niya ang mahina nitong pagsinghap. Bahagya ring nanlaki ang bilugan nitong mga mata, pagkuwan ay biglang naningkit iyon at walang takot na sinalubong nito ang walang emosyon at malamig niyang mga mata. "Ayoko." determinado ang boses nitong tanggi sa kaniya. The corner of his lips rose for a smirked. A ruthless smirked. "You already know my rules, Miss Herrera. I do not mix pleasure with my work, especially with my employee." Wala itong reaksyon sa sinabi niya pero may dumaang takot naman sa mga mata nito. Takot ito na tanggalin niya sa trabaho. Kailanman ay hindi pa siya na-involve sa mga babaeng empleyado niya dahil gaya ng sabi niya hindi niya hinahaluan ng libog niya ang pagtatrabaho. He had many women but outside his work. Hindi niya empleyado lalong hindi niya kakilala. He f****d and go. That's his rule when it comes to his body needs. Pero ang babaeng 'to ay gusto niyang maulit pa ang nangyayari sa kanila kagabi. He doesn't care if she is his employee and he'll bend his own rule. Napalunok ito at nag-iwas ng tingin sa kaniya. And he knew he'd win his proposal to her. Muli itong tumitig sa mga mata niya. “Fine. Pumapayag na ako,” anito nang hindi man lang kumurap. “Pero sa isa ring condition, Mr. De Sandiego…” panggagaya nito sa kung ano ang sinabi niya, ang kaibahan lang ay tinagalog nito iyon. Kumunot ang noo niya. He never expects this attitude of her. Sa anim na buwan na na-hire ito ng HR sa pagiging secretary niya ay kilala niya ito bilang mahinhin at hindi palasalita. Hindi nga niya ito naringgan na kokontra ito sa mga sinasabi niya kahit alam niyang nahihirapan na ito. “What is it, Miss Herrera?” tanong niya. Titig na titig pa rin sila sa isa’t isa. “One thousand bucks in a daily f**k.”