Accidentally Slept With A Billionaire

CHAPTER 11 -THE TWINS

“SINO BA KASI ANG HINAHANAP MO?” I asked Jonas, which is my twin brother habang panay ang palinga-linga nito sa paligid namin, halatang may hinahanap siya at alam ko naman iyon.

Kasalukuyang sumusunod kami ni Jonas kay Lindsay na bumalik sa loob ng playground na pinaglalaruan nito kanina. Sabi nito kasi di pa siya tapos maglaro at may mga bagong friends siyang gusto niyang ma meet ko at ng Dada niya. Lindsay said that her friends are also twins kaya ganoon siya ka excited.

When I was on my way kanina papunta dito sa mall, nasa isip ko na talaga na ang babaeng kausap ng kakambal ko ay ang babaeng naka one night stand ko which technically his ex. Di ko masyadong naaninag ang mukha ng babae noong papalapit ako kasi bigla namang tinawag ako ni Lindsay ang natatanging babae sa buhay ko for now. I love that kid so much that I can do everything for her.

“Kainis nandito lang iyon kanina e’!” Jonas said with annoyance, he frowned at nagbuga ng hangin.

“Sino ba iyon?” I ask sabay tingin sa kanya, kahit ako I am curious to know.

“No-Nothing,” Jonas answered na may inis pa rin sa tono nito,” just someone, “ kahit na halata sa mga mukha niyang hindi lang ‘just someone’ ang babaeng iyon at umiwas ng tingin sa akin, “bilisan natin kumakaway na si Lindsay o’ nagmamadali na iyong Madam natin.”

Napailing na lang ako at napangisi, kahit na kailan napaka secretive talaga ni Jonas however sa kay Lindsay wala siyang choice at kailangan niya talagang ipaalam niya sa akin. Lindsey comes unexpected sa buhay ko but my brother have no choice but to get me involved dahil na rin sa ina nito na ubod ng sama ng ugali.

Binilisan namin ang lakad tungo sa kung saan nakatayo si Lindsay. Di na rin ako nag abalang magtanong pa sa isa pa as much as possible ayaw kong makialam kay Jonas kung meron man akong involve sa buhay ng kapatid ko ay dahil lang iyon kay Lindsay.

Lumapit kami sa kay Lindsay at ayon nga we saw that she was having fun with the two kids na halos kaedad niya rin for sure. Nakatalikod ang dalawang batang lalaki. Ng makita ko ang isa napataas ang kilay ko dahil familiar ang damit parang nakita ko na ang batang iyon.

Yeah, right he’s the kid in the restaurant!

“Uncle, Dada, meet may friends po!” masayang pagpapakilala ni Lindsay sa amin ng Dada niya.

Hinarap naman kami ng dalawang bata, “ Twins din po sila Uncle ,Dada, gaya po ninyo!” sabi pa ni Lindsay.

Nang humarap ang dalawang batang lalaki sa amin ni Jonas halos namilog ang aking mga mata sa gulat. Di nga ako nagkamali na ang isa sa mga batang kaharap ko ngayon ay ang batang nakita ko kanina and it made me surprised na may twin rin siya. Napaawang ang bibig ko at di ko alam kong anu ang sasabihin ko. That very moment I am bothered with the unfamiliar feelings that I feel towards the twins na kaharap ko ngayon.

“Hello nice to meet both of you!” masiglang sabi ni Jonas at lumebel ito para makipag kamustahan sa dalawang bata, I don't know if Jonas noticed the resemblance of the twins sa aming dalawa but then the presence of the twins sa harap ko ay nagpatibok ng aking puso na hindi ko maintindihan.

“Dada ang galing diba may twins din akong friends gaya po ninyo ni Uncle!” hagikhik na sabi ni Lindsey at inakbayan pa iyong dalawang bata, nasa gitna siya ng kambal na mga batang nasa harapan namin.

“Oo nga ang galing naman, ako nga pala ang Dada ni Lindsay at anu naman mga names niyo?” tanong ni Jonas sa mga ito.

“I’m Nicolo po,” sagot ng isa sa kambal na kaibigan ni Lindsay.

Pinagmasadan ko siya, naka rugged siya, naka t shirt at naka jeans then naka spike iyong hairstyle nito.

“Ako naman po si Nicolai, Sir.” magalang na sagot ng isa, siya iyong batang nakita ko sa restaurant kanina na naglalaro ng nintendo switch niya. Naka salamin naman ito at naka polo na blue ang damit, one sided ang buhok nito.

“Ang gaganda ng mga pangalan niyo ah, nandito ba ang Mama niyo?” bigla ko namang butt in sa pag-uusap nila.

I know for a fact that they are the son’s owner of the restaurant na pinag meetingan namin kanina at curious akong malaman at makilala ang Ina ng mga bata.Napatingin sa akin ang dalawang bata.

“Yes po, nandito si Mama!” sagot nung Nicolo, “ Di ba kayo po iyong nasa restaurant kanina?”

I was stunned with the question, kasi di ko naman nakita itong si Nicolo kanina pero parang nakita niya ata ako basi sa tanong nito.

“Yes, ako nga, you saw me?” I surprisingly ask.

“Yes po! Nakita ka namin ni Mama na tinitingnan mo si Nicolai kanina sa restaurant at sabi ni Mama guest po kayo doon.” inocenting sagot nito.

“Nakita pa la ako ng Mama niyo, I see.” halos pabulong ko ng sabi.

“You know their Mom?” biglang sambit ni Jonas at tiningnan ako.

“Basically I only know her in her name at siya iyong owner ng bagong tayong restaurant sa syudad na pinag meetingan namin kanina ng mga investors ko.” sagot ko naman kay Jonas.

“Nicolai let’s go muna kay Mama tinatawag niya tayo kasi raw uuwi na tayo. “ biglang rinig ko na sabi ng isang kambal na si Nicolo.

“Uuwi na kayo? Ang sad naman.” malungkot na sabi ni Lindsay.

“Kaya nga I still want to stay to play.” malungkot naman na sagot noong Nicolai.

Nakita ko iyong mga reaction ng mga bata ang cute lang nila na nalulungkot silang maghihiwalay sila at di na maglalaro. Kaya nagkatinginan kami ni Jonas. Then nakaisip ako ng magandang idea.

******

UMALIS ang dalawang bata para puntahan ang Mama nila, isa pa gusto ng Nicolai na maglaro pa same rin sa kay Lindsay kaya she’s also convincing me and her Dada na kausapin ang Mama ng mga bago niyang friends para daw di muna ito umuwi.

In the end I decided to volunteer na kausapin ang Mama ng mga bagong friends ni Lindsay besides I am dying to know her and to see her in person. Sinundan ko ng tingin ang dalawang batang lalaking pumupunta sa direksyon ng inflatable slide then lumiko sila pa left side.

“Ako na ang kakausap sa Mama ng friends mo, baby.” I reassured Lindsay kasi inaaalo na siya ng Dada niya na huwag ng malungkot.

Sumunod ako sa at pumunta sa direksyon kung saan pumunta ang kambal at doon nakita ko ang isang babaeng nakatalikod sa aking direksyon samantalang inaalo ang batang si Nicolai. I assume that the woman is their so called Mama.

I heard that their Mom is convincing them na umuwi na pero itong si Nicolai ay sadyang ayaw pa kaya doon na ako nakisali and hoping that the mother of the twins won’t find it rude at isiping pakialamero ko though I hate to meddle with someone else's business but what I had said when it comes to Lindsay I can disregard my views and can compromise.

“Is everything okay?” I suddenly butt in with the conversation of Nicolai sa Mama nito.

Napatingin sa akin ang dalawang bata,kasabay nito ay dahan-dahang tumayo ang Mama ng mga bata, napaka observant kong tao at di nakaligtas sa akin how the woman's body stiffened with what I said or I am not sure, o pwede ring namalikmata lang ako.

But then hanggang ngayon di pa rin mapakali ang sistema ko dahil sa dalawang kambal at mas lalo pang nadagdagan ito ng dahan-dahang humarap sa akin ang Mama ng kambal.

Parang nag slow motion ang paligid to the point that the figure is somehow familiar too but I won’t deny that the presence of the twin’s mom is quite intimidating.

Napaayos ako ng tindig ng tuluyang humarap sa akin ang Mama nina Nicolo at Nicolai. At sa pagkakataong iyon for the second time, I saw her again.

“You?”