Ulan pa rin ang bumabagsak sa city, pero parang mas mabigat ngayon ang hangin—hindi lang dahil sa ulan, kundi dahil sa tension na nararamdaman nila Hanna at Piolo. Nakatayo sila sa itaas ng abandoned building, overlooking the streets near the warehouse kung saan nakuha nila ang critical files kagabi.
“Piolo… parang everytime we think tapos na, mas lalong tumitindi,” bulong ni Hanna, hawak ang waterproof folder na puno ng documents.
Si Piolo, nakatingin sa street lights sa ilalim, calm as ever, pero ramdam ni Hanna ang intensity sa mata niya. “That’s the nature of this fight. Pero hindi tayo nag-iisa… and we have each other.”
Hanna napangiti, kahit may kaba. “Together… right?”
“Together,” sagot niya, bahagyang lumapit, at hawak ang kamay niya. Ramdam ni Hanna ang init kahit malamig ang hangin at ulan. Parang bawat touch ni Piolo ay may electricity, at bawat tingin ay may weight.
Ngunit bago pa sila makapag-enjoy ng maliit na moment, may movement sa foggy streets below. Limson’s men, parang may bagong orders, nagliliparan sa kalsada. “They’re moving,” sagot ni Piolo, mabilis mag-signal kay Hanna.
“Step carefully,” bulong niya. Ramdam ni Hanna ang t***k ng puso niya, hindi lang dahil sa panganib, kundi dahil sa presence ni Piolo sa tabi niya.
Nag-sneak sila sa alleyways, flashlight lamang ang gabay. May slight contact sa bawat hakbang—hands brushing, shoulders almost touching. Parang bawat small touch ay nagdudulot ng spark sa pagitan nila.
“You… you’re really calm for this,” bulong ni Hanna habang nagtatago sila sa shadow.
“Experience… and trust,” sagot ni Piolo, tinitingnan siya. “Trust me?”
Hanna tumango, bahagya nanginginig. “I… I trust you.”
Sandaling tumigil ang mundo nila—ang ulan, ang fog, ang tension—para lang sa kanila. Si Piolo, bahagyang lumapit, halos magtagpo ang kanilang mga mata. “Good,” bulong niya, bahagya ng smile. “Now… focus.”
Paglapit nila sa target area, nakita nila ang isang clandestine meeting ng council members at Clarisse. Ang kalsada puno ng shadows at fog, parang bawat ilaw ay may sariling lihim.
Hanna huminga nang malalim. “Piolo… what if we get caught?”
“Then we improvise,” sagot niya, confident. “But… we won’t. Not with me around.” Ang tono niya, parang promise na kahit ano pa mangyari, hindi niya siya iiwan.
Habang nag-oobserve, may kilig moment uli. Si Piolo, accidentally brushed Hanna’s hand habang nag-iadjust ng position sa shadow. Hanna froze, ramdam ang spark sa pagitan nila.
“Piolo…” bulong niya, halos hindi marinig.
“Shh… concentrate muna,” sagot niya, pero ramdam ni Hanna ang warmth sa bawat word niya. Parang bawat threat, bawat tension, nagiging excuse para mas lumalim ang connection nila.
Ngunit mabilis silang napabalik sa reality. Limson’s men spotted movement sa warehouse, at nagpadala ng reinforcement sa street. “We need to move,” sabi ni Piolo.
Nag-sprint sila sa foggy streets, ulan ang sahig, madulas. Pero habang tumatakbo, hawak ni Piolo ang kamay ni Hanna, at sa mabilisang galaw, na-hold ang katawan niya para hindi matumba.
“Piolo!” exclaim ni Hanna, ramdam ang t***k ng puso niya.
“You okay?” bulong niya, habang tinitingnan siya. Ang mukha niya sobrang close, halos magtagpo ang kanilang mga mata. Ang init ng hangin at ulan sa paligid, at init ng pagitan nila… naghalo sa katawan ni Hanna.
Pagdating sa safehouse, huminga sila ng malalim. Si Hanna nakasandal kay Piolo, halos hindi makaalis ang tingin sa kanya. “You… you really saved me again,” bulong niya.
Piolo smiled, bahagyang lumapit pa. “Again and again… because I have to. Not just for safety, but… because I care.”
Hanna napangiti at bahagyang napapailing. Parang bawat stress, bawat threat, nagiging spark sa pagitan nila. “I… I care too, Piolo,” sagot niya, at sandaling tumigil sa paghinga.
Ngunit hindi pa tapos ang laban. Bagong intel mula kay Clarisse: may hidden operations sa warehouse na naglalaman ng falsified documents at transactions ng Limson network. Plan nila: covert entry to gather evidence.
Sa warehouse, madilim, puno ng boxes at shadows. Hanna at Piolo nag-sneak sa loob, flashlight lamang ang gabay. “Stay close,” bulong ni Piolo, hawak ang kamay niya.
“Close?” sagot ni Hanna, ramdam ang sparks sa pagitan nila sa bawat touch.
“Yes… for safety. And… company,” sagot ni Piolo, slight smile, pero ramdam ang intensity.
Habang nag-iinspect, biglang may narinig silang yabag—Limson’s men. Nag-crouch si Hanna, at Piolo instinctively hugged her briefly para di siya ma-detect sa shadow. Hanna froze, ramdam ang init ng katawan niya sa embrace, at parang tumigil ang oras for a moment.
“Piolo…” bulong niya, hindi maalis ang kilig sa gitna ng tension.
“Shh… focus muna,” sagot niya, ngunit sa tone niya, ramdam na ramdam ang connection nila.
Sa huli, nakakuha sila ng critical files—proof ng forged documents at illegal transactions. Pero bago sila makalabas, isang armed guard ang humarang. Quick thinking ni Piolo, neutralized ang threat silently, habang si Hanna, adrenaline still high, ramdam ang excitement at relief sa side ng peligro.
Paglabas nila sa warehouse, si Hanna huminga nang malalim, tinitingnan ang mga files. “We did it… Piolo. Pero… I can’t stop thinking sa… moments,” bulong niya, tumitingin sa kanya.
Piolo smiled, hawak ang kamay niya. “Moments? You mean… like this?” Bahagyang lumapit, ang init ng mata niya parang promise.
Hanna napangiti, bahagya nahihiya, pero hindi maalis ang kilig. “Yeah… like this,” sagot niya, ramdam ang spark sa pagitan nila.
Sa rooftop ng safehouse, habang bumabalik ang ulan sa city, nakatingin sila sa skyline, hawak kamay, tahimik lang. Ang bawat threat, bawat tension, parang mas nagiging dahilan para mas lumalim ang connection nila.
“Piolo…” bulong niya, halos hindi marinig.
“Yes?” sagot niya, malapit sa kanya, parang hawak ang buong mundo sa tanaw.
“I… I trust you. And… I like you. Despite everything.”
Piolo smiled, bahagyang lumapit, at bahagyang hawak ang mukha niya sa malamig na hangin. “I like you too… Hanna. And that’s not changing, kahit ano pa mangyari.”
Sa gitna ng ulan at city lights, sa tuktok ng mundo nila, ramdam nila—kahit panganib, kahit tension, may spark na lumalaban at umiinit sa bawat touch, bawat tingin.