Umaga na sa lungsod, pero para kay Hanna, parang gabi pa rin. Ang mga alaala ng nakaraang gabi ay paulit-ulit sa isip niya—ang init ng apoy, ang tunog ng metal na bumangga sa kalsada, at higit sa lahat, ang malamig ngunit protektadong mga mata ni Piolo Sterling.
Habang inaayos niya ang mga paninda sa palengke, ramdam niya ang mga tingin ng tao sa kanya. May halong hiwaga at pag-uusisa. “Miss Hanna, talaga po bang magkasama kaya ni Mr. Sterling kagabi?” tanong ng isang matandang customer.
“Hindi po… siguro lang nagkakahawig minsan ang mga tao,” sagot niya, pinipilit ngumiti. Pero alam niya, sa mga mata ng tao, isang larawan ng kaguluhan at misteryo ang presensya ng lalaking kasama niya kagabi at sa bilis ng mga pangyayari maging siya man ay hindi makapaniwala na na si Mr. Sterling ang kasama niya kagabi, ang CEO at bilyonaryo na isa sa nagmamay ari ng Sterling Holdings.
Sa kabilang dako, nasa mataas na gusali si Piolo, nakatanaw sa lungsod sa pamamagitan ng malinis na salamin ng opisina niya. Sa kabila ng kanyang yaman at kapangyarihan, may kirot sa dibdib na hindi maipaliwanag.
“Hindi sapat ang pera o impluwensya para protektahan ang mga tao sa paligid mo,” bulong niya sa sarili. “Kailangan mo rin ng tiwala… at minsan, tapang na hindi mo kayang bilhin.”
Nagbukas siya ng laptop at tiningnan ang mga CCTV footage mula sa palengke. Dito niya nakita ang maliliit na detalye—mga taong hindi dapat naroroon, isang kilalang contractor na madalas na nakikialam sa mga proyekto ng lungsod.
Si Hanna, sa palengke, ay hindi rin nagtagal sa kanyang sariling mundo. May tumawag ang kanyang telepono: unknown number.
“Alam kong nakita mo ang nangyari kagabi,” mababang boses sa kabilang linya. “Huwag kang magpakita sa mga mata ng iba… at lalo na kay Sterling.”
Ngunit imbes na matakot, napangiti si Hanna nang bahagya. “Hindi ko naman kayang tumakbo palagi. May laban akong kailangan tapusin.”
Sa hapon, nagdesisyon si Hanna na bisitahin ang kaibigan niyang volunteer sa shelter. Habang naglalakad siya, naramdaman niya ang kakaibang tensyon sa paligid—parang may nakamasid sa bawat galaw niya.
Bigla, isang kotse ang huminto sa tabi niya. Ang bintana ay bumaba, at sa loob, isang mukha ang lumabas—kakilala niya, ngunit hindi niya inaasahan.
“Miss Hanna, kailangan mo ng proteksyon,” sabi ng lalaki. “Ang nangyari kagabi, hindi lang aksidente. May pinaplano sila para sa’yo.”
Hanna napahinto. “Plano para sa akin? Sino ang may gusto sa akin?”
“Mas mabuti kung makikita mo na lang,” sagot niya, bago tumakbo papasok sa dilim na kalsada.
Sa parehong sandali, si Piolo ay nasa rooftop ng kanyang building, nakatingin sa direksyon ng palengke at shelter. Alam niya, may panganib na paparating, at ang tanging paraan para protektahan si Hanna ay kumilos agad.
“Hindi ko kayang iwanan siya,” bulong niya. “Hindi na ito tungkol sa negosyo o pangalan. Tungkol na ito sa kanya… at sa akin.”
At sa paglubog ng araw, dalawang mundo ang muling nakatakdang mag umpugan—ang ordinaryong pamumuhay ni Hanna at ang marangya ngunit mapanganib na mundo ni Piolo—ay unti-unting magtatagpo sa isang hindi inaasahang pagkakataon.