İlçeye ilk geldiğimde yağan yağmur sanki hiç ara vermemiş gibi aynı hızında devam ediyordu. Her ne kadar bu toprakların insanı olsam da bu nemli havaya kolay kolay uyum sağlayacağımı düşünmüyordum.
Fatih'in benim için tuttuğu küçük ama şirin dairenin balkonundan jandarma komutanlığının bahçesi oldukça net görülüyordu. "Bundan sonra baktığım yerde olacaksın" derken ne kadar ciddi olduğunu şimdi anlamıştım. Öyle planlı bir şekilde düşünmüştü ki her şeyi; ben gelmeden evi bile temizletmişti. Eşyaların eve çıkarılması için de yağmurun dinmesini bekliyorduk. Durum gösteriyordu ki; bu gece yine misafirhanede kalacaktım. Ben, komutanlık binasından çıkıp gelmesini bekliyorken telefonum çalmaya başladı. Fatih'in aradığını görünce ufak bir nazlanmanın fena olmayacağını düşünerek açtım telefonu.
"
