บทที่ 15
ริมฝีปากหยักหนากดจูบซ้ำ ๆ ลงบนหน้าผากนวลของเจียวลี่ เจ๋อหมิงกักร่างนางแนบแน่นไว้ใต้ร่างตน ราวกับกลัวว่านางจะหายลับไปกับสายลม
แขนแข็งแรงโอบรัดร่างบางเอาไว้ ในขณะที่สะโพกแข็งแรงยังคงเคลื่อนกระแทกเข้าออกอย่างต่อเนื่อง ทำเอาร่างของนางให้บิดเร่าอยู่ใต้ร่างเขาอย่างห้ามไม่อยู่
"เจียวลี่...จดจำข้าไว้..." เสียงทุ้มพร่าแทบกลายเป็นเสียงคำราม
เขาก้มลงครอบครองกลีบปากบางอีกครั้ง ดูดกลืนลมหายใจนางไปจนหมดสิ้น ไม่ปล่อยโอกาสให้เจียวลี่ได้หายใจเต็มปอด
เจ๋อหมิงพลิกตัวนางขึ้นนั่งคร่อมบนตัวเขาอีกครั้ง
ก่อนจะสอดมือหนายกสะโพกนุ่มนิ่มไว้ และเสยท่อนเนื้อขึ้นอย่างลึกสุดปลายลำโคน ในจังหวะที่รุนแรงเร่าร้อนราวกับสัตว์ร้ายกระหายเหยื่อ
"เจ๋อหมิง...อืมมมคุณชาย ข้า...ข้าไม่ไหวแล้ว..." เสียงหวานแผ่วเบาแทบขาดห้วง
นางพยายามดันไหล่ดันอกของเขาออก แต่เขากลับเพียงกระตุกยิ้มเจ้าเล่ห์
มือหนาจับยึดสะโพกนาง และเสยกร
