#เช้าวันถัดมา
"ยาย..."
"อะไร?"
"แม่เขา...คิดจะตามให้บัวกลับไปอีกแล้ว" บัวแก้วพูดเสียงแผ่วเบา พร้อมกับสีหน้าที่เศร้าหมอง หลังจากที่ได้เห็นว่าผู้เป็นแม่พยายามติดต่อมาหลายครั้งมากๆ "บัวไม่อยากไป"
"แล้วคุยกันแล้วหรือยัง"
"บัวไม่อยากคุย"
"คุยกันให้รู้เรื่องเสีย จะได้ไม่ต้องค้างคาอยู่อย่างนี้"
"ถ้าแม่คุยรู้เรื่องเหมือนคนอื่น บัวก็อยากคุยอยู่หรอกยาย ไม่อยากปล่อยให้มันเป็นแบบนี้เหมือนกัน" บัวแก้วตอบ
เพราะเธอรู้ดีว่าแม่ของตัวเองไม่ค่อยจะเหมือนใครสักเท่าไร คุยไปก็เท่านั้นแหละ เธอรู้จักนิสัยของแม่ดี ไม่เคยรับฟังความคิดเห็นของใคร เอาแต่ความคิดของตัวเองเป็นใหญ่ และตัดสินใจเองโดยที่ไม่ถามไถ่อะไรเลย
เพราะแบบนี้เธอถึงไม่อยากคุย!
"ยังไงซะ เขาก็เป็นแม่ แถมส่งเสียเลี้ยงดูจนเรียนจบ เขาก็ยังมีบุญคุณ" ผู้เป็นยายว่า
"บุญคุณหรอ..." บัวแก้วพูดทวนคำพูดของคุณยายเสียงแผ่วเบา เธอไม่รู้ว่ามันเรียกว่าบุ
