Hopeless Romantic

"Ungh!" ungol ko nang agaran niya akong sunggaban ng halik sa labi. Nagtagal ang palitan namin ng halik hanggang sa ako na ang tuluyang bumitaw dahil nauubusan na ako ng hininga. Pumaibabaw siya saakin at sunod naman niyang sinunggaban ang aking leeg. Unti-unti niyang tinanggal ang kaniyang mga suot kaya tumambad saakin ang matipuno niyang katawan at ang malaki nitong kargada. Nang matapos siya ay marahan naman niyang sinunod na tanggalin ang mga suot ko. Pareho na kaming hubo't hubad ngayon at agad naman niyang sinunggaban ang aking mga dibdib. Habang nilalaro at sinisipsip niya ang isa kong hinaharap gamit ang kaniyang mapaglarong dila, ang isa naman ay kaniyang nilalamas. Salitan niya itong ginagawa, kapwa binibigyan ng atensyon ang dalawa kong hinaharap. "Nngh!" impit kong ungol dahil sa nakababaliw na sensasyon. Nang magsawa siya ay binalikan nito ang aking labi habang ang kaniyang mga kamay ay naglalakbay sa iba't ibang parte ng aking katawan. Nang makahanap ako ng tiyempo ay ako naman ang pumaibabaw sakaniya at sinunggaban agad ang kaniyang mapupulang labi na siya namang tinugunan niya. Mapusok. Mainit. Bumaba ako sa kaniyang leeg down to his n*****s. Sinunod ko naman ang tayong-tayo niyang pagkalalaki. I can see something shining at the tip of its pinkish head. Without any hesitation, I licked it. "Ahhn!" dining kong ungol niya that gave me fire to do better. I licked his manhood, kissed it, down to his balls. Hindi naman ito magkamayaw sa aking ginagawa. After that, I put it inside my mouth. Sinubukan ko itong paabutin pa hanggang sa katawan ng kaniyang kargada at napa-ubo naman ako dahil kahit ano pa ang gawin ko, ulo lang talaga ang kaya kong isubo. Napatawa naman ito sa aking reaksiyon at agad pinagpalit ang aming posisyon. Nakahiga na ako ngayon at hinalikan niya akong muli na para bang uhaw na uhaw ito at ang labi ko lamang ang makakpawi nito. Nang maputol ang aming halikan ay agad niyang pinaghiwalay ang aking mga hita at inilagay ito sa itaas ng kaniyang balikat. "I'm going in now..." saad niya sabay lapat ng kaniyang kamay sa kaniyang bibig. Nilawayan niya ito at nilagay sa butas ng pang-upo ko. Nang masigurado niyang handa na ako ay unti-unti niyang ipinasok ang kaniyang pagkalalaki. "Ungh!" ang lumabas sa aking bibig kahit na ulo pa lang ang kaniyang naipapasok. Parang muling pinupunit ang butas ko sa sakit. Dahan-dahan siyang bumayo hanggang sa masanay ako at unti-unting tinatanggap ang kaniyang bawat ulos. Hindi ko alam kung saan ko ipapanig ang ulo ko sa sarap na aking nararamdaman. Ang aming mga halinghing lamang ang maririnig sa apat na sulok ng silid at ang tunog ng kaniyang pagbayo. Ibinaba niya ang aking mga paa habang patuloy pa rin siya sa pagbayo at inabot ang aking labi. Bumilis nang bumilis ang kaniyang bawat pagbayo hanggang sa naramdaman ko ang mainit na likidong bumulwak sa loob ko. Pagkatapos ay marami pa kaming ginawang mga posisyon hanggang sa kami ay mapagod. Naka 5 rounds kami. Ngayon ay nakahiga siya sa tabi ko, mata'y nakapikit, hingal pa rin ang tanging maririnig sa pagitan naming dalawa. Basang-basa ng pawis ang kanyang dibdib, at ang buhok niyang magulo ay tila ba iniwang bakas ng kung gaano kagulo ang gabi namin. Ramdam ko pa rin ang hapdi sa pagitan ng hita ko. Saksi ang mga kumot na gusot-gusot, ang aircon na tila nawalan ng silbi sa init ng aming mga katawan, at ang pulang bestidang nakasabit sa paanan ng kama—na siya mismong hinila palayo sa katawan ko ilang oras lang ang nakaraan. Wala kaming usap kanina. Wala man lang "kumusta ka," o kahit ngiti. Isang sulyap lang, isang halik na puno ng pananabik, at agad kaming bumulusok sa apoy na pareho naming hindi inaamin na gusto naming matupok. Hindi ako sigurado kung saan ito nagsimula—o bakit ko siya pinayagang pumasok ulit sa buhay ko sa ganitong paraan. Pero heto ako ngayon, nakahubad sa kama, sa piling ng lalaking alam kong hindi kailanman magiging akin. Habang hinahaplos niya ang likod ko, ramdam ko ang mga daliring sanay na sa gawain naming ito. Hindi ito ang unang beses. Hindi rin ito ang huli, sigurado ako. May rhythm na kami—isang sayaw ng katawan na walang tugtog kundi ang mga impit naming ungol at hiningang naglalaban. Pumikit ako. Sinubukan kong i-block ang damdamin. Bawal ma-fall. Bawal umasa. Bawal magmahal. Pero sa bawat halik niya sa leeg ko, sa bawat bulong niya ng "Ang ganda mo talaga," hindi ko maiwasang tanungin ang aking sarili. Kung katawan lang ang usapan, bakit puso ko ang nasasaktan? "Halika rito," bulong niya, hinihila ako pabalik sa dibdib niya. At gaya ng dati, sumunod ako. Gaya ng dati, tinanggap ko siya kahit alam kong bawat yakap niya ay lason. Kahit alam kong sa tuwing pinipikit ko ang mga mata ko para maramdaman siya... unti-unti kong nawawala ang sarili ko. Mahal ko ba siya? Hindi ko alam. Pero sigurado ako—na kapag ganito siya kalapit, ganito kainit, ganito katotoo kahit sandali lang... Mas gusto kong masaktan kaysa mawalan siya. Maya-maya, tumagilid siya palayo. Bumalik sa pagiging tahimik. Wala na namang salita. Walang "Stay." Walang "I like you." Walang "Please don't go." Bigla, parang naging malamig ang kama. Parang lahat ng init kanina... sinipsip ng katahimikan ngayon. Kaya bumuntong-hininga ako. Tinakpan ang sarili ng kumot. At paulit-ulit na binulong sa sarili ko: This was supposed to mean nothing. But why do I feel everything?