ROZERİN
Altemur’un sesini duyduğum an bütün bedenim buz kesti. Gencerle buluşmamın onun nazarında ne demek olduğunu biliyordum. İhanet, bir ağanın onuruna sürülen kara bir lekeydi ve cezası ölümdü. Korkudan titremeye başladım. Ellerimi yüzümden indirdim. Yavaşça yönümü ona çevirdim. Karşımda iri cüssesiyle elleri ceplerinde bana bakıyordu. Aramızda birkaç adım vardı. Arkasında üç adam duruyordu. Yüzünde en küçük bir duygu belirtisi yoktu. En azından öfkeli görünmüyordu. Boğazımdaki yumruyu yutkunarak fısıltı misali çıkan sesimle “Açıklayabilirim” dedim.
Cevap vermedi. Adamlara başıyla arabayı işaret ettiğinde Gencer’i öldürteceğini düşündüğümden yalvarırcasına “Göründüğü gibi değil” diye devam ettim ama yine cevap vermedi. Adamlar yanımdan Gencer’in olduğu tarafa gidip arabanın kapısını
