KABANATA 1
Felix's POV
"Makinig ka Felix!" sigaw ni Daddy sa akin.
"Makinig ka sa mga sinasabi namin ni Juliana sa 'yo anak! Para sa ikabubuti mo ang iniisip namin ng mommy mo." dagdag pa nito.
Napabuntong hininga na lamang ako sa mga pinag-sasasabi nilang dalawa.
Hindi ko alam kung ano ang nasa isip nila pero oo, gusto ko ang ideya na mayroon sila. Ang plano na gusto nila.
"Okay, okay, fine!" sigaw ko naman sabay tayo at sumenyas na tumigil na rin sila sa pagsasalita.
"I'll think about it. Seryosong usapan 'to, mom, dad. Future ko ang nakasalalay dito. Buong buhay ko ang maitataya dito. Sana aware naman kayo dun." paliwanag ko pa.
Lumapit naman sa akin si mommy sabay sabing, "We just really care for you, Felix. Mas magiging maganda ang buhay mo kapag nangyari ang gusto namin ng daddy mo for you. Wala ka namang pakialam sa pagmamahal na 'yan hindi ba? Pero bakit ganiyan ka kung makapag-decide?"
Umiling- iling ako at sumagot. "Bakit? Maybe one day makilala ko talaga ang babaeng para sa 'kin."
"Basta mom, dad, bigyan niyo 'ko ng panahon par diyan. Punta na muna ako sa bar nila Jake." pagpapatuloy ko pa sabay nagpaalam na nga ako sa kanila at lumabas na ng bahay.
Amelia's POV
"Napakasuwerte ko talaga sa 'yo, Amelia." nakangiting sabi ni Mommy sa akin habang nakaupo kami sa sala.
Lumapit naman ako sa tabi niya at niyakap siya.
"Mas masuwerte po ako sa inyo mommy. Hindi man po ako galing sa inyo. Minahal niyo ako na parang tunay niyong anak." sagot ko naman.
Naalala ko naman bigla 'yung kwento ni mommy sa akin.
Hindi rin daw niya kilala ang mga tunay kong mga magulang. Mahirap daw silang hanapin dahil hindi rin nila alam kung ano ang pangalan nito.
"Amiga ko! Amiga! Amiga!" rinig kong may sumisigaw sa labas ng bahay namin. Kaya naman napatayo kami ni mommy at tinignan kung sino 'yun.
Hindi kami nagkamali.
"Tita Juliana!" sigaw ko naman nang makita siya.
"Oh amiga! Magdidilim na ah, mabuti at napabisita ka pa?" tanong ni mommy sa kaniya.
"Hi! My future wife!" sigaw naman ni...
"F-felix?" nauutal na sambit ko sa pangalan niya.
Nakakainis ka naman Amelia bakit nauutal ka.
"Hay nako Felix! Galing ka na naman sa party kaya ka ganiyan!" sigaw ni tita Juliana sa kaniya.
"Hayaan mo na amiga, nagpakasaya lang siguro sila sa party ng kaibigan niya. Pero tignan mo oh, ang gwapo gwapo pa rin talaga nitong si Felix." nakangiting sabi naman ni mommy.
Patago naman akong napangiti.
F-future wife ka diyan!
"Tama ka po, Tita! Syempre enjoy life hindi po ba? Besides wala naman akong ginagawang masama." paliwanag naman nitong si Felix.
"Oo nga naman amiga, mabait naman itong anak mo sa pagkakakilala ko sa kaniya. Mahilig lang talagang makipag-party party kaya hayaan mo na. Tama naman siya, as long as wala siyang ginagawang masama o tinatapakang tao. Kaya naman..." pagputol ni mommy sa sasabihin niya sabay tumingin ito sa akin.
Tumaas naman ang dalawang kilay ko kay mommy. 'Yung para bang nagtatanong ako nang, "Ano na naman ang ibig niyang sabihin?"
"Kaya naman... sana... 'yung mapapangasawa nitong si Amelia ay kakilala ko na lang din. Para naman, kahit na hindi ko na siya kasama in the future ay kilala ko kung kanino ko siya maiiwan." pagpapatuloy ni mommy sabay pataas- taas pa ang kilay nito sa akin.
Magsasalita naman na sana ako nang bigla akong nilapitan ni Felix at inakbayan.
"F-felix! Nakakagulat ka naman." sabi ko habang nakatingin sa kaniya. Naamoy ko ngayon 'yung alak dahil nga galing siyang party. Syempre may inuman doon.
"Makikikape na muna po ako sa inyo tita! Ang lamig na po kasi dito sa labas eh." sabi naman niya habang nakangiti kay mommy at tumingin sa akin.
Tumango naman si mommy sabay lumakad na kamu papasok ng bahay namin.
Magkasabay na nauunang lumakad sa amin sila mommy at tita Juliana habang kami naman nitong si Felix ay nasa likuran nila.
Naiilang talaga ako kapag ganito na malapit sa akin si Felix at lalo na na nakaakbay pa ito sa akin.
"Huy, nilalamig ka pa ba?" tanong ni Felix sa akin.
"A-ah... E-eh h-hindi na." sabi ko naman.
"Good." sagot naman niya sabay 'yung kamay niya ay napunta na sa may baywang ko na talagang ikinagulat ko.
Nanlaki 'yung mga mata ko nang mapatingin ako sa kaniya sabay ngumiti naman ito at hinigpitan pa ang kapit ng kamay niya sa baywang ko.
"Please. Huwag ka nang mailang okay? Kilala mo naman na ako. Magkakilala na 'yung mga magulang natin noon pa, and even us." sabi niya pa.
Hindi ko alam pero hindi ako makasagot. Para akong pinitpit na luya.
Napangiti na lang ako.
Oo, matagal na kaming magkakilala nitong si Felix. Pero... hindi naman kami ganoon ka-close kaya ganito na naiilang pa rin ako sa kaniya kahit papano.
Hanggang sa nakapasok na kami sa bahay dito sa may sala at umupo na muna.
"Tara Amara tayo na ang magtimpla ng kape, samahan na kita at para mahimasmasan na rin itong si Felix." pag-aaya ni Tita Julia kay mommy.
"Mabuti pa nga. Maiwan muna kayo diyan ha." sabi naman ni mommy.
Tumango naman ako.
"Okay po." sagot ko pa.
"Sure po, Tita." sagot naman nitong si Felix.
Naiwan nga kaming magkatabi ni Felix.
Humarap naman sa akin si Felix at hinawakan ang kamay ko. Nakatitig lang naman ito sa akin habang ako naman ay hindi makatingin ng diretso sa kaniya.
Ano ba Felix. Namumula na yata ako dito.
Hanggang sa napasandal na lang bigla 'yung mukha niya sa dibdib ko.
"H-huy, Felix!" sigaw ko sa gulat sabay bigla ko namang nakita si Tita Julia na nakatayo na pala malapit sa amin.
"Felix! Huwag naman dito! Nakakahiya kay Amara!" sigaw ni Tita Juliana pero hindi naman gumagalaw si Felix. Lasing nga lang siguro siya talaga.
"L-lasing lang po siguro talaga si Felix, Tita." sabi ko naman habang hawak-hawak ko siya at inaalalayan na isandal ang katawan niya sa sofa.
Alam kong hindi naman niya alam na napasandal na pala siya sa dibdib ko.
Medyo naramdaman ko pa nga yata 'yung bibig niya nang dumapo 'yung mukha niya sa katawan ko.
"Ang gwapo niya no?" tanong ni Tita Juliana sa akin. Hindi ko naman namalayan na nakatitig na pala ako ng ilang segundo kay Felix.
Mabuti na lang at lasing siya dahil nakakailang talaga. Hay.
ITUTULOY...
