Yıllardır gönlünün içi çöl olan İbrahim'in içinde, yeşil bağlar canlanıyor, arılar bal yapacak kovan arıyordu. İşte çıkmıştı er meydanına. Sahiden de er meydanıydı, geldikleri nokta. Bir savaşın içindeymiş gibi soluk soluğa kalmış, Cihat'ın sürdüğü traktörün motoru durunca, alıp verdiği nefes sesleri duyulacak diye korkmuştu. Koca adamın elleri titriyordu.
Cihat İbrahim'in durumundan haberdardı. Fakat onun halini henüz Mihran'ı görmekten ziyade, yine toplumun içine karışacak olmasına yoruyordu. Onu utandırmamak için yüzüne bakmasa da dizlerinin üstünde titreyen parmaklarının farkındaydı. Kalabalığın içine girmeden traktörü park etti. İbrahim’in kafası dağılsın diye kaşıyla kalabalığı işaret etti.
“Bizim milletin tek sıkıntısı bu işte. Şunlara bak! Sanırsın herkes sidik yarıştırmaya gelmi
