TASTE OF YOU

"ANO?!" Dumagundong ang sigaw ni Aling Guadalupe sa loob ng kanilang bahay. Nasa kusina ang ginang at nagluluto ng agahan ng pamilya nang magpaalam ang anak niyang si Anastacia na umalis kinagabihan. "At sino ang may sabi sayong pwede kanang gumala at lumayas aber?" Sabi pa nito nang makalabas ng kusina para salubungin ang anak. Naabutan nito ang dalaga na kumukuha ng 2-inches high-heels shoes sa cabinet. "Ma, okay na ang leeg ko. Kailangan akong nandoon sa bar dahil ako ang mag-aasikaso ng mga bisitang pupuntan don. At alam niyo bang mga kano ang mga iyon. Baka makakita pa ako ng mapapangasawa sa kanila, o di ba." May himig pagmamayabang pa niya habang dinampian ng halik sa pisngi ang ina. Napabuntong hininga nalang ang ginang. "O sige na nga. Pero..." Dinuro nito ang kanyang leeg. "Yang leeg mo, ingatan mo yan at baka umuwi kang wala nang ulo dito." Biro pa nito kahit seryoso ang mukha. "Tsk, Ma, ako pa. Hindi mangyayari yon..never." Nagmadali na ang dalagang lumabas sa bulok at kalawangin nilang gate. At agad na sumakay sa bulok rin niyang kotse na ni-rentahan niya lang sa kaibigan niyang intsik. Tsk, mga tao nga naman, kahit na bulok na ang isang bagay, hinahapan parin ng paraan para pagkakitaan. Heto ang dalaga, daig pa ang hinahabol ng mga pulis dahil sa bilis ng pagpapatakbo. Nang maalalang hindi pa siya nakakapag-lipstick ay pinabagal niya muli ang takbo ng kanyang sasakyan. Dahan dahan niyang minamaneho ang sasakyan gamit lang ang isang kamay habang kinukuha ang kanyang lipstick sa kanyang bag gamit naman ang isa pa niyang kamay. Nahirapan siyang kulayan ang kanyang labi dahil nagdadrive siya at kinailangan niyang sulyapan ang dinaraanan. Di tuloy niya matantya ang paglagay niya niyon. Nakita niyang kumalat ang lipstick sa ibaba ng labi niya kaya naman saglit niyang nakalimutan ang manibela upang punasan ang kumalat na lipstick. BRAAGGG!!! "Ay puki!!! Hindi niya na malayang nabunggo pala niya ang likuran ng nasa unahan niya ng kotse. Naumpog ang ulo ng dalaga sa manibela, and suddenly she felt the pain in her neck. Napahawak siya roon. "Ahh!.." Tili niya nang hindi na maigalaw at mailingon ang kanyang ulo saan mang dako. "s**t!!" Napamura si maverick nang marinig at maramdaman ang pag bangga sa likuran ng kanyang kotse. Sino kayang kutong lupa ang malas na bumangga ng kotse ko? The heck! Humanda ka! Agad niyang binuksan ang pinto ng kanyang sasakyan at pinuntahan ang may ari ng kotse nakabangga. Ang tanga naman nito na di man lang tiningnan ang traffic light. Ngunit sa laki ng pagtataka niya ay kung bakit di man lang ito lumalabas o kumikibo. He knew it's a lady. Narinig niya ang pagtili nito. Agad niyang kinompronta ang babae. "Hoy! Ikaw! Lumabas ka nga riyan at tingnan mo ang ginawa mo sa kotse ko! Sigaw niya rito sabay turo sa likuran ng kanyang sasakyan. Napakunot noo siya nang hindi man lang tumitingin sa kanya ang babae. Nakatingin lang ito ng deretso sa harapan habang siya ay parang tangang dumadakdak doon. Bakas sa mukha nito ang parang may pinagdadaanan itong masakit. "Hey! Ano bang---" Naputol ang pagsasalita niya nang tumaas ang kamay nito pero diretso pa rin ang tingin. Napangiwi ito. "Hemmn!! Help me..." Pangingiyak nito na sobrang pinagtakhan niya. Nagsalubong ang kanyang mga kilay. " At ikaw pa itong may ganang---." Gumalaw muli ang kamay nito. Itinuro ang sariling leeg. "What do you mean?" Kunot noo niyang sabi dahil di niya ito ma-intindihan. weird... "Wag ka na nga lang magdinaldal diyan! Tulungan mo na lang kaya ako. Dalhin mo ko sa ospital!" Asik pa nito. At ikaw pa ang galit? WTF! "At bakit naman kita dadalhin sa ospital?" "Grr! Are you deaf? Bulag ka ba?" Singhal nito na nakapagpaatras sa kinatatayuan niya. "Nakita mo na ngang di ko maigalaw ang leeg ko, daldal ka ng daldal dyan!" Sigaw pa nito. "Ouch!!Hemmn!!" Maya maya ay hiyaw nito sabay himas sa sariling leeg. Ano daw? Deaf, bulag? Hahaha, bobo! Saglit pa siyang natigilan sa ka-werduhan ng babae. Nakalimutan pala niyang tulungan ito. Kaya naman pala di man lang pinansin ang kanyang kagwapuhan, masakit pala ang leeg at di pa mailingon. No choice! Bumuntong hininga siya bago mapagpasyahang buksan ang pinto ng sasakyan nito. "A-Ano bang gagawin ko sayo?" Nalilito niyang tanong habang kamot ang batok. Bad trip! May klase pa siya. Patay, late na ako! "Ano pa, edi kargahin mo ko papuntang ospital!" Mataray na sabi nito na ikinainis niya. "What?" Napatili na naman ito na kanyang ikinabigla. Nataranta tuloy siya. "Okay, okay.Relax. I'll help you.." Napabuntong hininga siya saka nagmadaling kargahin ito palabas at akmang dadalhin sa kanyang kotse nang magpababa ito. "Akala ko ba kakargahin kita?" Inis niyang sabi. At mas lalo pa siyang nainis nang marinig ang mga busina ng mga sasakyang hindi makaasod gawa nila. "A-Ako nalang.." Biglang sabi nito na parang nailang bigla. Saka pano ang kotse ko?" Tinuro niya pa ang kanyang sasakyan na sa tingin niya ay dapat nang nagpapahinga sa junk shop. "Okay wait, itatabi ko nalang muna. Balikan mo nalang mamaya.." Nagpipigil inis niyang sabi. " Malapit lang naman ang hospital dito." Aniya pa saka tinulak nalang basta ang maliit nitong kotse patabi sa kalsada. Malabong manakaw ang kotse niya. Walang mag-iinteres sa isang patapong sasakyan. Nahiya nalang siya nang makitang nakatingin na ang mga tao sa kanila. Haysss!! Malas talaga! "Let's go. Sakay na." Utos niya rito. Iginiya niya ito papasok sa kanyang kotse saka nagmamadaling sumakay narin at pinaandar ang sasakyan. Tahimik lang ito sa biyahe. Nang lingunin niya ito ay himas himas parin nito ang leeg. Muntikan na siyang matawa nang mapansin ang nagkalat nitong lipstick sa labi hanggang sa pisngi. She's pretty, pero hanggang doon lang. Walang ka-class class ang dating. Not sophisticated na siyang hinahanap niya sa isang babae. Gusto rin niya ang disente. At ang babaeng to ay wala sa tipo niya. Sexy ito dahil sa lalim ba naman ng suot nitong spagetti blouse at sa ma-eksi nitong short. Pero mukha siyang nagtatrabho sa bar. Walang espesyal sa mukha nitong hugis puso. Normal na itim na mga matang mahahaba ang pilik. May katangusan din naman ang ilong, ang labi ay pwede na rin, di niya lang siguro matantya kung maganda ba ang korte gawa ng nagkalat na lipstick. Mas lalo naman siyang nagdudang baka nga sa bar ito nagtatrabaho dahil sa asul na highlight ng maitim nitong buhok. SA wakas ay nakarating na din sila sa ospital. Di rin nagtagal ay natapos ang paghihirap niya sa kanyang leeg. Matapos check-up-in ng doktor ang kanyang leeg ay minabuting lagyan ito ng brace para daw maiwasan niyang igalaw masyado at ilingon ang kanyang leeg. At request kasi iyon ng kasama niyang lalaki. Speaking of lalaki, naglalakad na ito palapit sa kanya. Oh! Tumigil saglit ang kanyang mundo. Hmm, gwapo siya... Maputi, matangos ang ilong, makapal ang kilay at oh! Ang gaganda ng kanyang bughaw na mga mata. Idagdag pa ang itim at medyo mahaba nitong buhok. Pinaka-gwapong nilalang na nakita ko sa buong buhay ko.. Di niya namamalayang naka-awang na ang kanyang bibig dahil sa angking kagwapuhan nito. Hindi niya naman kasi agad napansin kanina dahil sa sakit ng leeg niya. Tumikhim ito na ikinagulat niya. Napaigtad siya sa pagkakahiga sa kama. Seryoso ang mukha nito kaya nailang siya dahil siguradong naiinis na ito sa kanya kanina pa. Nakalimutan niyang tingnan ang labi nito. Grabe, napakapula ng mga iyon, mukha ring malambot at...masarap halikan... Ipinilig niya ang kanyang ulo sa naisip. "Hey! Hindi ka ba nakikinig sa sinasabi ko?!" Asik nito na ikinagising ng kanyang ulirat. "M-May sinasabi ka?" Utal na tanong niya. Mariin itong napapikit dahil sa inis. Nakagat nalang niya ang kanyang labi. "Ang sabi ko, kung okay ka na ba?" aniya. Napatiim bagang naman ito. "I said kung okay kana ba?" Tinaasan naman niya ito ng kilay. "Ok? Sa tingin mo, okay lang ako sa ayos ko? Ikaw okay ka lang?" mataray niyang usal saka umirap. Marahas itong nagpakawala ng hininga. Halatang nagpipigil sa kanya. "By the way, nalaman kong hindi pala first time na sumakit iyang leeg mo. Paki-explain mo nga sakin." umupo pa ito sa upuan malapit sa kanya. Tuloy ay naaamoy niya ang maskuladong amoy ng pabango nito. Nawawala ang konsentrasyon niya dahil doon. Pilit niyang inalala ang dahilan ng pagsakit ng leeg niya. "Kasi...noong sixteen yearsold pa ako, binatukan ako ng tatay ko.." "What?" gulat na tanong nito. Hindi makapaniwala. "Nagawa yon ng tatay mo?" Tumango nalang siya. "Malupit kasi noon ang tatay ko. At salamat nalang sa Diyos dahil kinuha na siya." natatawang aniya. Maya maya ay tumayo na ito. "I have to go. Late na ako sa first subject ko pero aabutan ko pa ang second, kaya maiwan na kita. Wag mong alalahanin ang bills mo rito dahil nabayaran ko na. Kahit na dapat ikaw ang singilin ko sa atraso mo.." "At bakit naman ako ang magbabayad sayo, aber?" mataray na aniya. Agad namang nagsalubong ang kilay nito. "Hindi mo ba nakita yong damage sa likuran ng kotse ko? You must pay for that tapos biglang ako ang nagbayad ng hospital bills mo!" asik nito na ikinanguso niya. "Edi sana hindi mo nalang binayaran kung magrereklamo kalang pala!" sigaw niya. "Aww!" hiyaw niya nang sumakit bigla ang kanyang leeg. Napahimas tuloy siya doon at sinamaan ito ng tingin. "Wag na, nakakahiya naman sayo." Sarkastikong sabi nito. Bigla nalang itong umalis at iniwan siya. Ang lalaking yon! Gwapo nga, ang sungit naman, tsk! NANG sabihin ng doktor na pwede na siyang lumabas ay saka lang niya naalalang wala nga pala siyang sasakyan. Kailangan niya pang balikan ang bulok niyang kotse sa pinag-iwanan niya nito. Baka na-carnap na yon.. Nagmadali siyang tinungo ang tabing kalsada at pumara ng taxi. Wala pang dalawang minuto ay agad siyang nakarating at nakita ang maliit at bulok na kotse na nakabalandra sa tab. Sino ba naman ang mag-aaksayang nakawin iyon eh kulang nalang ay dalhin niya iyon sa Junkshop at ibenta ang mga parte nito. Laking gulat nalang niya nang makitang may yupi sa bumber nito. Hindi naman kasi niya nakita kanina dahil hindi niya maigalaw ang kanyang leeg. "Nakakainis!" sigaw niya. "Paano nato?" Lagot siya kay Mr. Chan. Sisingilin siya ng malaki nito. "Haysss!!" padabog siyang pumasok sa kotse at sinubukan iyong paandarin. Para siyang maloloka sa tindi ng nangyari sa kanya. Sumakit ang leeg niya for the third times. Akala niya ay hanggang kahapon lang iyon. Kagagawan kasi iyon ng tatay niya. Sino ba naman ang matinong ama ang batukan ang sariling anak na babae pa ha. Palibhasa ay lasing at napalakas yata ang paghampas sa kanya matapos niyang tumangging pakasalan ang mayaman pero mukhang pating na si Gustavo na kabarangay nila. Ano bang malay niya sa pag-aasawa e desi sais palang siya noon. Sa ganoong edad niya ay nakikipaglaro pa siya ng Chinese Garter. Ewan ba niya, kahit sinasaway siya ng nanay niya na matanda na siya sa ganoong laro ay wala siyang pakialam. Kahit na sinabi ng tatay niya noon na saka lang sila magpapakasal kapag tumungtong na siya sa edad na 18 ay hindi parin siya pabor doon. Ayaw na ayaw niya sa lalaking iyon. Hindi naman sa pagkutya, pero... Por dios por santo naman, okay sana kung gwapo at binata ang Gustavo na yon. Napapasuka nalang siya nang muling maalala ang unang pagkikita nila. Kwarenta na pala ito at medyo kahawig ni Kingkong sa sobrang itim at balahibo ng katawan nito. Eww! Ayaw niyang mamintas pero kapintas pintas talaga ang itsura nito. Naputol naman ang pag-iisip niya nang magtaka siyang hindi nag-i-start ang kanyang sasakyan. Ilang ulit niya pa iyong sinubukan pero ayaw talagang umandar. "Problema nitong hayop na to?!" hinampas niya ang manibela sa inis. "Last na to, pag hindi ka pa umandar ipapakatay na talaga kita sa junkshop!" Sinubukan niya uli iyong i-start. Sa wakas, gumana ang pababanta niya rito. Ngumiti siya ngunit agad ding naglaho nang magkalampagan ang makina niyon sa unahan at biglang umusok. "Oh my God!" sigaw niya saka natarantang lumabas ng sasakyan dahil parang sasabog ang kotse niya sa ayos nito. Napatili siya nang hindi parin tumigil sa pagkalampag ang kanyang kotse. Lumayo pa siya roon sa pag-aakalang sasabog iyon. Dahil sa takot, nagawa niya pang yumuko at tinakpan ang ulo. Napatingin nalang uli siya nang tumigil na ito sa pag-alburoto. Agad niya itong nilapitan. Binuksan niya ang takip niyon na ikinaubo niya nang kumawala ang makapal na usok. Pinabayaan na muna niya itong nakabukas hanggang mawala ang usok. Dahil sa inis ay napasipa siya sa tagiliran ng sasakyan. "Lintik!" Mas lalo naman siyang nainis nang mapansin ang oras sa relo. Wala na siyang aabutan sa bar. Agad niyang hinalungkat ang kanyang bag at kinuha ang kanyang cellphone. Tinawagan niya ang kanyang katrabaho. "Hello?" "Hello Melody. Sorry kung di ako makakapunta diyan." "Hoy bruha, alam mo bang pinahirapan mo akong mag-asikaso dito. Mag-isa kong inindtindi ang mga customer." "Sorry na nga eh. Ang dami kasing nangyari, hayss!" "O ano na namang nangyari?" "Hay naku, saka na lang. Pumunta ka sa bahay, doon ko na sasabihin, mahabang kwento eh. Nakakaloka, mamamatay ako sa sobrang inis!" aniyang napapikit pa. "O sige, wala narin naman eh. Ito, nag-iinuman nalang itong mga kano. Teka, asan ka ba ngayon? Bat naririnig ko ang mga sasakyan? Wag mong sabihing..." Malamang ay nahulaan nito ang nangyari sa kanya. Ilang beses na kasing palagi siyang nasisiraan ng sasakyan sa gitna ng kalsada. "Oo, tama ang hula mo. Kaloka girl! Hindi ko alam kung anong gagawin ko dito. Akala ko nga ay sasabog na tong letseng to dahil biglang nag-usok." "Edi ipahila mo uli kay intsek." Umikot naman ang mata niya. "Ano pa nga ba.." "O siya sige, tinatawag na ako nung gwapong kano. See you later!" "Ok bye." Mas lalo siyang nainis sa sinabing iyon ng kaibigan. Nanghihinayang siya sa customer. Pagkakataon na sana niya iyon. "Ahh!!" iritableng sigaw niya. Wala siyang pakialam kahit tingnan siya ng mga tao roon. Ang mahalaga ay nailabas niya ang kanyang sama ng loob. Bigla niyang naalala ang binatang nagdala sa kanya sa ospital. Sa totoo lang ay hindi niya ito masisi dahil siya naman talaga ang may kasalanan. At nasira pa niya ang likuran ng kotse nito. Tapos ito pa ang nagbayad ng bills niya sa hospital. Nanghinayang siya nang maisip na hindi niya pala nalaman ang pangalan nito. Kelan kaya uli kami magkikita? Ni hindi man lang siya nakapagpasalamat dahil inunahan niya ng pagtataray dito. Naimagine niya ang maaliwalas nitong mukha na dumidilim din kapag naiinis sa kanya. Hay naku. Nang dahil din sa gwapo kaya sumakit ulit ang leeg niya noon, dalawang araw ang lumipas. Kung bakit kasi ang atat niya sa gwapo. Pinagtawanan tuloy siya noon ng kapatid niyang si Analiza. Pano kasi, may itinuro lang itong sobrang poging lalaki sa likuran niya ay marahas niya agad na ipinihit ang kanyang leeg upang lingunin ito. Syempre, dahil gwapo, tinitigan niya iyon nang matagal hanggang sa di na niya maibalik ang kanyang ulo dahil bigla itong sumakit. Nakakahiya dahil umuwi siyang tagilid ang ulo. IPINILIG nalang niya ang ulo matapos maalala ang sariling katangahan. Naisipan niyang tawagan ang kakilala niyang intsek. Matagal pa niyang pinakinggan ang sermon nito na tiniis niya nalang para makaalis narin siya roon. Ilang minuto pa siyang naghintay bago dumating ang malaking truck nito. Doon narin siya nakisakay pauwi.