“ขันทีลู่”
“พะยะค่ะ” ขันทีสูงวัยกว่านามว่าลู่กัง ค้อมกายรออยู่ด้านข้าง
“เจ้าว่าสี่เซียนจะยอมรับข้อกล่าวหาทั้งหมดหรือไม่” ใจอยากจะจัดการทุกอย่างให้แล้วเสร็จ ก่อนที่ชายารักลิ่วเข่อซิงจะมาถึง แต่นั่นคงต้องขึ้นอยู่กับคำตอบของต้าสี่เซียนด้วยว่านางจะยอมรับข้อกล่าวหาหรือจะปฏิเสธทุกอย่างทั้งๆ ที่มีหลักฐานมัดตัวรออยู่
“พระชายาทรงรู้อยู่แล้วพะยะค่ะ กระหม่อมจำได้ว่าเมื่อครานั้นที่ท่านอ๋องทรงส่งร่างไร้วิญญาณของนักฆ่าจากแคว้นปัวกลับไปถึงตำหนัก พระชายามีใบหน้าขาวซีดและหวาดกลัว แม้ปากจะปฏิเสธ แต่ท่าทางนั้นคล้ายกับยังลังเล ไม่แน่ว่าพระชายาอาจจะทรงคิดวางมือ”
“หากตั้งใจจะวางมือจริง สิบกว่าปีมานี้ใยจึงส่งเงาจากแคว้นปัวติดตามเข่อซิงไม่ลดละ แม้ยังมิลงมือแต่มิได้หมายความว่าปล่อยวาง ดีเท่าใดที่ก่อนหน้านั้นองครักษ์เงาฝูโอ้วพาเย่วซินหนีออกไปได้ก่อนที่สี่เซียนจะรู้ว่าบุตรของข้าคือใคร ไปตามนางมาพบข้าที่นี่ ข้าจะ
