CHAPTER 2
2001 Words
THIRD PERSON POV
Ilang araw ng nakakulong ang diyosa ng kaligayahan kaya padabog itong napatingin sa kalangitan na walang balak na tulungan ito sa papagpapalaya na tinatawag niyang pulis.
"Baliw!! Laya kana!"pagpapagising nito sa isang kasamahan na pulis na ikinatayu naman ng dyosa ng kaligayahan na hindi Alam Kong ano ang 'baliw'
"Makakalaya na ba ako ginoo" masayang tayu nito na ngayun ay binuksan ang pintoan ng kulungan kaya napangiti nalang ito ng malawak.
"Salamat ginoo"pasalamat ng dalaga na masaya itong lumabas kaya napairap Nalang ang lalaking pulis na ngayun ay sinundan lang iyon ng dalaga.
"Maari ba akong magtanong kong sino ang nagpala--Ako!" Tingin ng dalagita sa pumutol sa kanyang pagtatanong sa mamang pulis.
"Ikaw?" Gulat na tanong ko nito na nakatingin ngayun sa diyosa ng kidlat,bakit siya nandito?.
"Yes friend" di maintindihan na wika ng dalaga.
"Anong ibig sabihin ng 'Yes friend's?"tanong nito sa kaibigan na ngayun ay nagkamot batok nito.
"Paumanhin Louisa pero ngayun kurin Yan na narinig,, sinubukan kulang baka alam mo" sagot ng kaibigan sa babaeng ngayun ay nagtitimpi.
"Umalis nanga kayung dalawa dito!!dagdag pa kayu sa problema namin" inis na sambit ng mamang pulis sa dalawa na ngayun ay lumabas sa lungga.
"Pinapunta ka dito ni bathaluman para iligtas ako?"tanong ng dalaga sa kanyang kaibigan na ikinatango naman niya ito.
"Magbibigay na nga lang ng tulong para saakin,ito pa na ngayun lang nakakapunta sa mundong ito"pamparinig ng dalaga sa kaibigan nito na ngayun ay masamang nakatingin sa kanya.
"Nakakasakit ka naman ng damdamin saakin" kunwari na nasaktan wika ng kaibigan nito.
"Saan tayu paparoon ngayun?"tanong ng dalaga sa kanyang kaibigan na ngayun ay nagkibit balikat lang ito.
Kaya palakad lakad nalang silang dalawa na Kung saan.
ANGEL LOUISA NESS POV
Masakit na ang paa ko kakalakad lakad,Hindi ko alam kong bakit ang init ng mga paa ko?may nakikita pa akong maraming mga palasyu kahit ako mahihilo Kong saang henerasyon na kami.
"Ang init na ng paa ko" wika ko kay stormay na ngayun ay nakatingin saaking mga paa.
"Ikaw lang ba! Tignan mo nga yung akin pulang Pula nah" wika niya rin saakin at totoo nga pulang pula na yun sa kanya, kailangan namin ngayun ng tulong ng iba...
"Mawalang galang na pwede bang magtanong?"tanong ko sa babaeng ngayun ay nasa harapan namin.
"Hindi pwede!!!"sagot nito bago umalis kaya napaupo nalang ako kung saan may bakanteng upuan na tumabi Naman saakin si Stormay.
"Anong gagawin natin ngayun?Wala akong kaalam alam sa bagong henerasyon ng mundong ito!" Pagsasalita ko na ikinabuntong hininga namin pareho na may narinig kaming sumigaw.
"Magnanakaw!!! Magnanakaw!!!" Sigaw ng babae na pupunta sa kinaroroonan namin pero Hindi na namin yung pinansin ng may itinapon si Stormay na isang malaking bato malapit sa upuan kaya hindi sinasadya na nahulugan ang lalaking tumatakbo ngayun.
Gulat kaming napatingin sa lalaking na harapan namin na may dalang kakaibang kagamitan kaya tinignan lang namin ito.
"Paumanhin Hindi ko sinasadya!! Nasaktan kaba?" Pag alala na wika ni Stormay na tinaponan niya ng bato.
"Ba--liw"at nawalan ito ng malay sa harapan namin kaya laking gulat Nalang namin na yung sumisigaw na babae ay ngayuy pinaghahampas ang lalaking binatuhan ni Stormay.
"Walang hiya kang magnanakaw ka!!!"paghampas nito na tinitignan lang namin sila na ngayun sinasaktan ang lalaki,,matapang na nilalang!
"Salamat sa inyong dalawa"pasalamat nito saamin na ngayun ay nakatingin saamin at dumating naman ang mga pulis na kung saan dun ako nakakulong kanina.
"Hulihin niyo ang lalaking yan!!" Sigaw nito sa mga pulis,,oo naalala ko ang mga kasoutan ng mga pulis na tinatawag nila sa mundo ng mga tao.
"Sige po ma'am"rinig Kong sagot nito na Hindi ko naman alam Kong ano ang sinasabi nila kaya napatingin kami sa babae na ngayun ay nakatingin saaming dalawa na nakangiti kaya ngumiti rin kami.
"Salamat sa pagtulong saakin na mahuli ang magnanakaw nayun! Salamat ulit sabihin niyo saakin Kung ano maitutulong ko sa inyo para matulungan ko kayo kahit papano"pagsasalita nito na naiintindihan ko naman ng kaunti.
"Pagkain!" Sabay sabi naming dalawa ni Stormay,tiyak naman akong mabait siya,at masiyahin din siyang tao katulad ko nararamdaman ko iyon,dahil nga ako ang dyosa ng kaligayahan.
"Nagugutom kayu?"tanong nito saamin na naiintindihan ko naman,Ang Hindi kolang alam kong bakit ang daming salita na lumalabas sa bibig nila na Hindi naman maintindihan.
"Maari niyo ba kaming pakainin at talagang pagod na kami saaming paglalakbay" pangungumbinsi namin sa binibini na ikinangiti niya lang naman na tumingin saaming dalawa.
"Ohh siya sumama kayu saaking tahanan para maipagluto ko kayu"sagot nito na ikinasaya ng bou naming katawan,ilang araw naakong walang kain,Hindi pa naman ako nagugutom sa kalangitan.
"Talaga po ba binibini!!" Masayang pagtayu naming dalawa na ngayun ay may ngiti saaming labi na nakita naman namin ang pagtango nito.
"Oo! Sasakay nalang tayu ng taxi para mapabilis ang pagpunta natin sa bahay ko" wika nito saamin na Ikinatinginan namam namin dalawa ni Stormay na 'taxi'daw,ano yun?
"Para!!! Para!!!" Tawag nito sa kakaibang nilalang na nakikita ko na dumadaan sa daanan na ito.
"Tara!" Wika nito saamin na sumakay na sa kotse,Hindi ba tayu kakainin niyan kapag papasok tayu.
"Pumasok na kayu" wika ng babae na ikinailing namin kaya bumaba ito ulit.
"Hindi ba mangangain ang kakaibang nilalang nayan?"tanong ni Stormay sa babae na ikinangiti niya naman ito saamin.
"Mukhang ngayun lang kayu nakasakay sa taxi ahh"sagot lamang nito saamin na ikinatango namin pareho.
"Sasakay ba kayung dalawa o Hindi!"inis na bigkas ng driver saamin.
"Wag naman masyadong mainitin ang ulo manong driver, remember kasama ko sila!" Sabi ng babae na hindi na namin maintindihan ang iba.
"Sakay na kayu para makakain na kayu,Alam Kong malayu ang nilakbay niyo" wika ng babae na ngayun ay nakangiti na nakatingin saamin kaya pumasok nalang kami sa kakaibang nilalang kahit na kinakabahan.
Pagpasok namin sa loob ay umupo kami,Ang lamig sa loob at syaka ang lambot ng pagkakaupo namin.
"Hali kana manong!"rinig Kong wika ng babae na sa palagay ko may kaedaran nariin ito,Hindi Kung ilang taon na ito.
Nagulat kami ng biglang may gumalaw na kinauupuan namin.
"Lindol ba ito?"tanong ko sa dalawa na Ikinatingin naman saakin ng babae na ngayun ay nakatawa.
"Hindi!!nagpapatakbo Lang si manong upang makarating sa pupuntahan natin" sagot ng babae na ikinatango ko Nalang na iniwas ang kaba na nararamdaman ko.
"Pero ang ganda sumakay sa nilalang na ito" rinig Kong wika Ni stormay na ngayun ay nakangiti na hinahawakan ang kanyang kinauupuan.
"Hindi nilalang ito,taxi ito at pwede narin na tawagin na kotse,ano toh halimaw? Ano bang alam niyo? Para naman kayu taga ibang mundo kong makapagsalita Hindi alam, at bakit ba kakaiba ang mga pananalita niyo masyadong slang" rinig Kong mga salita ng driver pero nakatoun parin sa daan,marami akong nakikita na tinatawag nilang kotse.
"Manong masyadong mainit naman ng ulo niyo sa dalawa kong kasama,calm down lang po kayu"ngiti Ng dalaga na ikinarinig ko naman ang pagbuntong hininga nito bago Hindi na nagsalita.
Kaya palinga linga nalang ako sa kapaligiran,dahil may nakikita akong matatayug na palasyu,Ang Dami!!.
Marami na talagang pinagkaiba ng mundo.
FAST FORWARD
Napahinto ang sinasabi nilang taxi sa isang malaking palasyu din pero Hindi kasing laki ayun sa nakikita ko kanina.
"Bumaba na kayung dalawa!" Rinig na sigaw ko na Hindi na pala namin na namalayan na nakalabas na pala Yung babae.
Lumabas kami sa kotse at nahirapan pangang buksan ang pintoan kung saan kami dumaan kanina mabuti nalang mapagpasensya talaga ang si manong at binuksan niya Lang ito.
"Salamat po"magalang naming wika na Hindi naman niya pinansin na may kinuha sa babae na hindi namin alam Kung ano.
"Pasok tayu sa bahay ko"pagpapatuloy nito saamin na siyang ikinatango Nalang namin na sumunod sa kanya, Hindi naman kalakihan ang bahay niya sa nakikita ko ay simple Lang ito sa mga nakita ko kanina.
"Stormay bakit Hindi kapa bumabalik?" Tanong ko pero mahina lang ito para Hindi marinig ng babae na may Kung anong ginagawa.
"Kung Kaya ko sana ehh pero wala talaga ehhh Hindi ko alam kung Bakit? May misyon ba akong dapat gawin?" Tanong nito saakin na ikinabit balikat ko nalang,wala akong alam kong bakit siya pa ang pinapunta ni bathaluman para tulungan ako ehh wala naman siyang natutulong saakin.
"Pasok kayu!!"pagpasok namin sa bahay nito na bumungad saamin ang kakaibang kagamitan kaya namangha nalang kami na nakatingin.
"Feel it home" wika nito saakin na siyang Ikinatingin namin sa kanya na Hindi alam Kong ano ang binigkas niya.
"Ano ang ibig mong sabihin?" Tanong ko nito Hindi ko talaga ang maintindihan ang sinasabi nila minsan.
"Alam niyo! Isa din akong kagaya niyo kaso ngalang mas pinili ko ang manirahan dito malayu sa gulo" sa sinabi ng babae ay nagulat kami, siya? Ay kabilang saamin bakit Hindi namin Yun naramdaman?
"Anong ibig mong sabihin,Hindi ka namin maintindihan?" Takang tanong ni Stormay na may kinuha naman itong isang aklat at ibinigay saamin ni Stormay.
"Ano gagawin namin dito?" Tingin ko sa kanya na nagtataka na inabot naman namin syaka tinignan ang nakasulat pero hindi ko maintindihan ang iba.
"Isa yang diksyunarayo, lahat ng gusto niyong matutunan ay nandyan na lahat" sagot nito saaking tinatanong na kahit nagtataka ay tumango nalang kami na tinignan ito.
"Ako si Yumi dati Rin akong dyosa,pero kalaunan ay umalis sa mundo ng diyos at diyosa" sa sinabi niya ay naintindihan ko na ang pinapahawatig niya saamin.
"Hindi na ito ang henerasyon na tulad ng dati marami ng pinagbago mga ilang dekada na nga ako nabubuhay dito kaya nasanay naako sa mga ugali ng mga tao at Isa pah sanay naako sa kanilang pananalita,sa panahon ngayun hindi na uso ang lalim pananalita kaya nga dapat natutunan niyo bago kayu pumunta dito para Hindi kayu magmukhang katawa tawa sa mapaginsultong mga tao" mahabang salaysay nito saamin na ikinganga nalang namin.
"Wait! Did you understand ohh I forgot Hindi niyo pa pala naiintindihan" tampal nito sa kanyang noo na ngayun ay nakatingin sa libro na hawak naming dalawa ni stormay.
"Madali lang naman yan maintindihan kapag gamitan niyo nalang ng kapangyarihan Kong Hindi naman parang matatalino naman kayu kaya madali niyo Lang ma memories ang lahat Ng Yan" Ang iba ay naiintindihan ko Ang iba naman ay Hindi,ganito ba siya kadaldal sa mga diyosa na nakakasalamuha Niya.
"Maupo mona kayu at ipaghahanda ko kayu Ng pagkain" wika nito saamin na ikinaupo nalang namin at tumingin sa Isang aklat na subrang kapal.
"Anong ginawa mo?" Takang tanong ko kay Stormay ng ipatong niya ang libro sa ulo nito kaya napatingin nalang ako sa kanyang ginagawa.
"Marami na talagang pinagbago ng mundo Ness kasi ang daming salita na pumapasok sa utak ko na ngayun ay binibigyan ng kahulugan" pikit na sagot ni Stormay sa ginagawa niya ngayun.
"Gumamit kanang kapangyarihan?" Tanong ko nito na ikinatango niya Lang naman kaya napailing nalang ako at binasa na ang aklat na nakasulat,Hindi saaking pagmamayabang ay matalino talaga ako madali kulang maintindihan ang aking binabasa.
"Yes,bestie you know what? I know to speak English now? Kaya pala kakaiba pala minsan ang binibigkas ni Yumi dahil English iyon" hambog na wika nito saakin na ngayun ay kinuha na ang aklat na pinatong sa ulo nito.
"I'm done and you?" Anong bang sinasabi niya? Hindi ko maintindihan?
"Gawin mo nalang ang ginawa ko! Para naman madali lang! Kaysa babasahin mulang yan aabutin kapa ng ilang oras jan!"diin na wika nito saakin.
"Ito nga dapat ang sasabihin ko,hindi ko magamit ang kapangyarihan ko kaya nagbabasa ako" hinhin na Saad ko na ikinagulat niya.
"What?!! Seriously kinuha talaga ni bathaluman ang powers mo" oo Alam Kong Alam niya na ang salita dito sa mga Tao ngayun pero maawa naman siya saakin na Hindi makaintdi.
"Ano kaba Stormay! Ayusin monga yung pananalita mo Hindi ko maintindihan ang ilan" lalim na sabi ko sa kanya na siyang ikinatango naman niya.
"Babasahin molang yang aklat nayan?"tanong nito saakin na ikinatango ko,Wala akong mapagpipilian pah Hindi gumagana ang mahika ko kahit kanino.
"Wala akong magagawa" sa sagot ko nalang na itoun ang pagbabasa pero hindi ko alam basahin ang iba ay nagpapaturo ako kay Stormay Ang hirap nilang bigkasin pero makakaya ko Rin ito.
- Writer
