He Wants Me Back(TAG-LISH)

CHAPTER 3

Sharlyn's POV

*poink*poink*(sound effect po yan)

"Princess,dont do that baka mommy will wake up"suway ni Jhon dahil sinusundot ako ng kapatid nya,nakapikit lang ako kahit gising na gising na ako.

"I can't stop myself kuya mommy's cheek is very soft" sabi namn ni bunso at pinagpatuloy ang ginagawa,pero hindi parin ako dumidilat.

Maya maya ay may naramdaman akong tumatalon sa kama ko kaya napagdesisyunan kong didilatna ako ng biglang magsalita ang kuya nila.

"Stop doing that Jhon and Princess"seryosong sabi nito sa mga kapatid nya,wala pang isang segundo ay tumigil na agad sila.

'hahaha takot sa kuya'

Nagkunwari akong gigising na at pagmulat ko ng mata ay mga mukha nila ang nakita ko agad take note tinignan talaga nila kung paano ko imulat ang mga mata ko kaya natawa ako.

"haha Good Morning,my babies"bati ko,lumapit namn silang tatlo at binigyan ako ng good morning kiss

"GOOD MORNING TOO MOMMY" sabay sabay nilang sabi kaya kinurot ko ang mga pisngi nila

"ouch~,stop doing that mom... it hurt"reklamo ng bunso ko

"Why would i stop you three are so cute,you can't blame me"nakangiti kong sabi kaya napanguso sila, kahit yung kuya nila nakisama narin syempre bata parin naman sya minsan nga lang sinasaniban ng pag kamatanda.

"Okay,hurry mommy you promise us that you will cook our fav. food this morning"biglang sabi ni Jhon,

ayy oo nga...naku Sharlyn muntikan mo pang makalimutan

"Gagawin lang ni mommy yung routine nya kaya mauna na kayo sa baba hintayin nyo nalang ako, it that okay? "tumango naman sila sa sinabi ko at nagsimulang kumilos.

Ako namn ay tumayo narin at pumuntang bath room para gawin ang ritwal ko.Pagkatapos kong gawin ang kinakailangan ay bumaba na ako para magluto,kung tinatanong nyo kung saan kami nakatira at kung nasan si Kendall i will answer that.Nandito kami sa dati naming bahay hindi namn sya napapabayaan dahil may mga caregiver kami at yung babaeng tamad na yun ay tulog pa,tulog mantika kasi.

"Children breakfast is ready!!!!!"i shout,nandoon kasi sila sa sala

Narinig ko namn sila na tumatakbo papunta dito,nang makarating ay kanya kanya sila ng upo.

"mommy can you feed me?.....,please~"biglang sabi ni Jhon nang aambang susubo na ako

"me too"sabi ni Princess

"me"simpleng sabi ni Brayle

"Per-"hindi ko na natapos ang sasabihin ko ng magsalita sila.

"PRETTY PLEASE~~" with matching puppy eyes,napabuntong hininga namn ako.

paano ko namn matatanggihan ang mga anghel na katulad ng nasa harapan ko.

"okay fine"pagsuko ko napangiti namn sila na parang nanalo sa lotto,lumapit ako sa kanila at sinimulan ng subuan syempre kasama ako.

Nang matapos na kaming kumain ay sya namang pagbaba ng mahal na reyna.

"Good morning,tita"bati ng anak ko

"Good Morning din"

"Kumain ka na meron nang pagkain sa kusina"sabi ko dito,lumapit namn sya sa akin at kinurot ang pisngi ko.

WT-

"Ang bait bait mo talaga kaya mahal na mahal kita e"sabi neto habang nangigigil sa akin,pinalo ko namn ang kamay nya.

"Tumigil ka nga dahil sobrang sakit mo kayang mangurot... kumain ka nalang dun,shoooo!!"taboy ko dito,tumatawa namn syang pumuntang kusina

baliw!

Napahawak namn ako sa pisngi ko sigurado akong namumula nato iba kasi mangurot ang babaing yun gigil kung gigil..

Tumalikod na ako at pupunta na sanang kwarto ng biglang magtanong ang bunso ko.

"m-ma ma, where are you going?"tanong neto,utal utal pa sa pagtawag nya sa aking mama....how cute

"upstair in my room"nakangiti kong sabi tumango namn sya kaya pinagpatuloy ko na ang pag akyat.

Pagpasok ko ng kwarto ay sya namang pagtunog ng cellphone kaya nilapitan ko ito,si Jane?

from:Jane

Ate may meeting po kayo ngayong araw at 12:30 am in ****** restaurant.

To:Ate Sharlyn

Basa ko sa text nya....

From:Ate Sharlyn

thank you

To: Jane

from:Jane

At saka ate pagpasensyahan nyo na po kami kahapon dahil hindi na namin kayo nahintay. Pinauna narin po kasi kami ni ate Kendall dahil pagabi narin.

To: Ate Sharlyn

From: Ate Sharlyn

Ano ka ba okay lang yun kesa naman gabihin kayo sa daan at saka alam ko namang pagod na pagod ka sa byahe..

To: Jane

From:Jane

Salamat po talaga ate Sharlyn at saka nga po pala hindi ako makakasama sa iyo kasi nagsiuwian ang mga kapatid ni mama ng malamang nakauwi na ako at nagcecelebrate kami ngayon.

To:Ate Sharlyn

To:Jane

Its okay have some fun with your family

From: ate Sharlyn

from:Jane

Thanks teh

To:Ate Sharlyn

Hindi na ako nagreply dahil anong oras na malapit ng mag alas dose,pumunta na ako sa cabinet ko at kumuha ng simple dress at pumuntang banyo para magpalit.

FASTFORWARD

"Besh ikaw muna ang bahala sa mga bata may meeting kasi kami ngayon"bilin ko sa kanya habang pinupuntahan ko ang mga bata at binigyan ng halik."Magpakabait kayo okay sandali lang si mommy"bilin ko sa kanila tumango namn sila,nakakaintidi namn sila ng tagalog but they can't speak tagalog fluently.

Lumabas na ako ng bahay at sumakay na sa sasakyan ko para pumunta sa napagkasunduang lugar.

Hindi naman ako nahirapang makapunta dun sa restaurant na sinabi ni Jane. Pagkapasok ko sa restaurant ay inasist na agad ako nung waiter.

Habang papalapit sa table ay hindi ko mapigilang hindi kabahan. Base kasi dun sa nabasa ko tungkol sa BS COM. Puro mga bigating tao ang namamahala dun like shareholders na mga sikat rin pagdating sa larangan ng sining.

Malayo pa lang ay kita ko na yung mga makaka meeting ko.

Oh my-is that AIRON VICIENTE the most famous Apparel fashion designer !!!

Hindi nga... totoo ba to wahhhhhhhh!!!!!!!!!!

Hindi nyo po kasi naitatanong pero fan na fan talaga ako ng nga fashion designer hindi dahil sa yun din yung pangarap ko,pero isa na rin yun. Kasi naman yung kwento ng buhay nila nakaka inspired hindi ka maaawa bagkos magiging inspiration mo yun.

Katulad nalang ni Airon Viciente galing sya sa mahirap na pamilya na halos walang makain araw araw but look, isa na sya sa mga tinitingala ng maraming tao at isa na ako dun simula pagkabata ko pa talaga gustong gusto na talaga syang makita--

Sandali lang yun ba sina DAWN DELA VEGA AT CARUEN DELA VEGA!!!!! Wahhhhhh hindi ko na makaya to nakikita ko rin ang Dela Vega's sister.

Well isa rin sila sa mga sikat na designer ng Apparel at prêt-a-porter Designs.

(KAUNTING KAALAMAN: APPAREL is used as both, a noun and a verb. As a noun it means 'clothing' or 'garments' whereas as a verb it means 'to attire'. Fashion has a much broader meaning of which apparel is a part. Fashion refers to the way of doing something especially dressing and styling. While PRÊT-A-PORTER also known as (ready-to-wear clothing) intended to be worn without significant alteration because clothing made to standard sizes fits most people.

Source:Google)

Dahil sa sobrang nahumaling ako hindi ko namalayang nasa harapan na pala nila kami. All their eyes is on me and i feel little bit nervous.

May tumayong isang hindi gaanong katandaan na ngayon ko lang nakita "Ms. Mendoza, right? "

"Umm yes? " bigla naman syang ngumiti at naglahad ng kamay sakin.

"Im Mr. Sam Nathan Chua the owner of BS Company" nanlaki naman ang dalawa kong eye balls dahil sa sinabi nyang yun kaya hindi ko agad sya nakamayan. "*Ehem* Im waiting Ms. Mendoza" dun lang bumalik yung diwa ko nahihiyang kinamayan sya.

Hindi ko talaga inaasahan na ang may-ari kaagad ng BS Company ang makakausap ko. Ine expect ko kasi na yung personal assistant or what-so-ever kasi sa pagkakaalam ko busy person ang owner ng BS Com dahil narin sa malaking kompanyang hina-handle.

Nagpakilala rin sakin yung ibang stakeholders pero yung iba ay hindi na dahil kilala ko narin naman. Hindi naman ako nahirapang mag adjust kasi may mga kaedaran rin akong kasama.

"A-amm Angel" mahina kong tawag dito sa katabi ko, secretary ni Mr.Chua. Nilingon nya naman ako...

"Ano yun,Ma'am?" hindi ko naman napigilang sya'y maikutan ng eye ball dahil sa tinawag nya sakin. Kanina ko pa sinasabing draft the formality dahil halos magkasing edad lang kami at saka hindi rin ako sanay.

Hindi nalang ako nag react at mas inintindi yung itatanong ko sa kanya. "B-Bakit hindi pa tayo nagsisimula? May hinihintay pa ba tayo? "

Tumango naman sya "Pasensya na po ganun lang po talaga si Sir. E hindi naman po tayo pwedeng magsimula na wala sya dahil hindi papayag si Mr. Chua" naintindihan ko naman yung sagot nya at hindi na ulit nagtanong.

Lumipas ang ilang minuto ng may maamoy akong mabangong pabango na matagal ko ng hindi naaamoy. Agad naman akong napaangat ng ulo ng wala sa oras.

Parang huminto ang mundo ko sa nakikita ko ngayon.

B-Blake!

"Im sorry for being late" nanayo lahat ng balaho ko dahil sa lamig ng boses nya. Hindi nya pa ako nakikita dahil nanatili lang syang nakayuko.

Tumriple ang t***k ng puso ko ng mag angat sya ng ulo ay nagtama kaagad ang paningin naming dalawa.

At sa mga oras na to pakiramdam ko bumalik lahat ng nararamdaman ko makalipas ang limang taon.

Sakit

Poot

Galit

Lungkot

Saya

Pagsisisi

Lahat bumalik at hindi ko alam kung bakit ngayong katitigan ko sya ay wala manlang akong makitang kunting saya sa mga mata nya.

"Ikaw talagang bata ka buti..ayyy sya So lets start the meeting"sabi ni Mr.Chua kaya napaiwas ako ng titig kay Blake.

Parang nagsisi ata akong bumalik kaagad dito. Unang araw palang nagkita kaagad kami na iniiwasan ko. Hindi ko alam kung anong pang mangyayari sa susunod na araw.

Umupo na sya sa upuan na bakante at sakto pa talagang sa harapan ko.

huhuhu tadhana sinasadya mo ba toh!

Sinumulan namin yung meeting na lutang ako buti nalang talaga at hindi nila ako napapansin. Kadalasang yung mga stakeholders at si Mr. Chua lang kasi yung nag uusap.

Hindi ko alam ha pero nabubwisit ako sa sarili ko bano-banaman naa-atract ako sa ulupong nasa harapan ko tapos minsan nahuhuli ko syang sumusulyap sa akin kaya napapaiwas ako at sa ibang dereksyon ako tumitingin.

"So it's okay to the both of you"nakangiting sabi ni Mr.Chua at nakatingin pa talaga sakin

"h-huh?"naguguluhan kong tanong

ano ba yan Sharlyn first meeting nyo kung ano anong iniisip mo!!

"Hahaha mukhang napagod ka sa byahe nyo Ms.Mendoza"natatawang sabi nito kaya napakamot ako ng batok

"hehehe pasensya na po"nahihiyang sabi ko

"Its okay. So yun nga ang sinasabi ko kayong dalawa ni Mr.Smith na lang ang humawak sa fashion show na gagawin,nakakahiya mang sabihin pero medyo busy kasi kami sa darating na buwan at si Mr.Smith lang ang walang masyadong gagawin because he already finish his appointment"mahabang paliwanag neto

(Paalala: Echos echos ko lang po yan hindi ko alam kung may ganyan bang business man, e consider nyo nalang po para may bonding ang ating mahal na bida hehehe)

"hihi its okay -WAIT WHAT" hindi ko napigilan ang mapasigaw kaya nagulat sila at medyo nakakuha kami ng atensyon.

"i-is there any problem with that?"tanong ni Mr.Chua,doon lang ako natauhan at nahihiyang umupo

Ang tanga tanga mo talaga Sharlyn!!

"Wala na po nabigla lang ako"mahina kong sabi dahil nahihiya parin ako,napadako namn ang tingin ko sa harapan at ang hinayupak naka-ngisi kaya naiwas agad ako ng tingin dito

"So it's already settled....Im looking forward for this show kaya sana'y gawin nyo ang lahat"nakangiting sabi ni Mr.Chua,napasimangot naman ako ng tuluyan.

Mukhang pagsisisihan ko pa ata ang pagpayag na umuwi kami..

Nagsitayuan namn n kami at nagkamayaan maliban lang doon sa hinayupak na lalaking kinaiisan ko,kilala nyo na yun.

Nandito na kami sa labas ng restaurant dahil aalis na kami,sasakay na sana ako sa sasakyan ko ng may tumawag sa akin.

"Sharlyn"tawag sa akin ni......