MY HUSBAND'S PARAMOUR (R-18)

CHAPTER 3: MISHA CONSTANT QUESTION!

GENESIS 1:5-6 And God called the light Day, and the evening and the morning were the first day. And God said, Let there be a firmament in the midst of the water, and let it divide the waters from the waters.

SASHA’S POV

KASALUKUYAN akong nasa kusina nang marinig ko ang hugong ng sasakyan sa labas hudyat na dumating na sila. Alam kong silang dalawa ang dumating dahil wala naman kaming bisita na inaasahan. At kung meron man ay magpapaalam agad ang mga ito bago pumunta rito sa bahay para makita kami ng mga bata. Kunti lang ang kaibigan ko rito at ‘di masyado akong lumalabas dahil wala naman akong gagawin sa labas. Gawaing bahay at pag-aalaga pa lang ng mga anak ay sobrang nakakapagod na. How much more kung isasama ko pa ang pag-gala sa labas na dito palan sa loob ng bahay ay nakatingga na ako.

Natapos na ako sa paglilinis nang maramdaman kong may mga bisig na pumupulupot sa baywang ko at hinihimas ito. Lumingon ako sa asawa ko nang makita ko ang namumungay na mga mata nito. Alam kong pagod ito simula pa kagabi peru iba ang nakikita ko sa mga mata nito. Dahil sa pagniningning ng dalawang eyeballs nito ay may kasamang pagngisi pa sa labi ang mukha nito. Hindi lang isang beses ako pinahanga ng taong ‘to, kundi maraming beses at halos araw araw ay pinapahanga ako ng asawa ko. Sobrang napaka-supprtive na asawa at napaka-gwapo pa. Kaya’t kahit anong pang-aakit ang ginagawa nito sa ‘kin ay kusa talaga akong bumibigay ‘di dahil sa gusto ko, kundi dahil sa mahal ko.

“Saan ang mga bata?” nakangiting tanong ko sa kaniya.

Nakanguso naman siya sa labas ng kusina. Kahit ‘di niya sabihin ay pinapahiwatig niyang nasa labas ang mga anak niya. Napailing na lamang ako nang sinubsob niya ang mukha sa leeg ko at pinaghahalikan ito. Hindi na ako pumalag pa sa kaniya dahil gigil na gigil na naman siya.

Magluluto pa sana ako ng haponan namin para mamaya kaso may nagpa-pa-baby kaya pa ‘no ako makakaluto kung nandito ang bebe damulag kong nagpapa-lambing sa ‘kin. Inangat ko ang dalawang kamay ko sa mag-kabilang braso niya at inayos siya. Dahil kung ‘di ko siya pipigilan ay baka dito pa kami sa kusina mag-kalat na dalawa. Wala pa namang inaatrasan ‘to. Kung saan siya maabotan ng kalibugan niya do’n na lang siya at ‘di alintana ang mga tao sa paligid kahit may makakita sa ‘ming dalawa. Syempre ‘di naman ako papayag no… masyadong PDA lang ‘tong asawa ko, peru nirerespito ako nito. Gusto niya na ipaalam muna sa ‘kin lahat ng gagawin niya bago siya mag-desisyon. Kaya nga mas lalo akong humahanga sa asawa ko, at mas lalo ko pa itong minahal dahil sa pagmamahal at pag-aalaga niya sa ‘min ng mga anak niya. At hindi masusuklian ng kahit na ano ang pagsasama naming dalawa kasama ang buong pamilya.

“Hubby, maglu-luto pa ako, pwedi mamaya na? Marami akong hihiwain. At isa pa, 5pm na. Kailangan kong mag-luto ng hapunan natin dahil paniguradong gutom na kayo ni Llander.” malumanay na sabi ko sa asawa ko.

Napanguso naman siya at binalik ang mukha para isubsob ulit sa leeg ko. “Love, pweding mamaya na? Ikaw muna hihiwain ko,” mapaglarong sagot naman nito, sabay sipsip sa balat ko.

Biglang nag-init ang buo kong katawan dahil sa ginawa niyang ‘yon. Alam ko kung anong hiwa ang gagawin niya sa ‘kin dahil tuwing gabi naman niya ako nire-wrestling. Napailing na lamang ako sa kapilyohan ng asawa ko, parang walang kapaguran kung humataw sa ibabaw ng kama. Hindi raw mabubuo ang gabi niya kung ‘di raw siya makainom ng vitamins na nag-mula sa ‘kin.

“Tumigil ka! Halos gabi gabi mo na lang akong kinakarate. ‘Di ka ba nagsa-sawa sa katawan ko? Dalawang anak mo na ang lumabas rito oh.. peru kung maka-bayo ka kala mo nasa teenage stage pa rin tayo,” natatawa ko namang sagot sa kaniya.

“Love, kahit ano pa ang mangyari sa ‘tin ay walang magba-bago. Tandaan mo ‘yan lagi, hmmm…”

Hindi ko na magawang sumagot sa kaniya dahil nadadala na ako sa mga pahalikhalik niya. Sobrang nakakataba ng puso ang mga sinabi niya kahit maikli lang ang mga ito. At huwag naman sana mangyari sa ‘min ang mga bagay na ‘di pa nangyayari baka ‘di ko kayanin. Alam kong matapang akong babae peru pag-dating sa pamilya ko nanghihina ako.

Niyakap ko si Liam at hinayaan sa ginawa niyang panghahalik sa ‘kin. Nasa katinuan pa naman ito at alam kong ayaw niya naman akong hiwain rito sa ibabaw ng mesa. Kaya’t hinahayaan ko muna siya hanggang sa mag-sawa siya. Alam kong nagpapalambing lang ‘to, dahil ang sabi niya kapag mawalay raw ako sa kaniya ay nanghihina siya. Ang daming alam!

“Mommy, Daddy, what you guys doing?” bigla kong naitulak si Liam ng marinig ang boses ni Misha sa likuran nito.

Muntik pa itong matumba dahil napalakas ‘ata ang pag-tulak ko sa kaniya. Binalingan ko ang anak kong nakatunganga at palipat lipat ang mata sa ‘min ng Daddy niya. Napakamot naman ng ulo si Liam dahil sa ginawa ko at agad na binuhat ang anak niya na nakakunot nuo na at ‘di na maipinta ang mukha dahil wala man lang may sumagot sa ‘min sa kaniya. Hindi naman sa ayaw namin siyang sagutin. Sadyang madami lang talaga siyang tanong kapag na sagot mo ang isa sa mga tanong niya.

“Nothing, baby, I just miss your Mom.” kausap ni Liam sa anak.

“How can you miss Mommy if you just went outside for an hour with Kuya Llander and came back home right now?” tanong naman ni Misha sa Daddy niya.

Napatingin naman sa ‘kin ang magaling kong asawa dahil sa tanong ng anak niya. Tinaasan ko naman siya ng kilay kung pa ‘no niya masasagot ang anak niyang nagsisimula nang bomomba sa kaniya.

Ito ‘yong sinasabi ko na kapag masimulan ni Misha ang mag-tanong ay tuloy tuloy na ‘yon. At ‘di mo na mapipigilan ang bunganga nito kapag oras na ‘di mo masagot ang mga tanong niya sa ‘yo. ‘Di ko matandaan kong saan ko pinaglihi ‘tong bunso ko… dahil wala ako maalala na palatanong ako habang binubuntis ko ito.