ลวงรักเมียเช่ามาเฟีย

EP : 2 ลักลูกศัตรู

ลวงรักเมียเช่ามาเฟีย

บทที่ 2

หญิงสาวสุดเซ็กซี่เจ้าของร้านนั้นหน้าแตกทันที เมื่อเงินเข้าบัญชีของตนเองต่อหน้าคนอื่นและไม่คิดว่าธามไทจะโอนเงินซื้อร้านนี้จริงๆ

"อ้าว...คุณเพื่อนของผมโอนเงินให้ขนาดนั้นแล้วก็เป็นอันว่าร้านนี้เป็นของเพื่อนผมเอาไว้พรุ่งนี้ ผมจะพาเพื่อนของผมมาเซ็นเรื่องซื้อขายก็แล้วกันทุกคนต่างเป็นพยานไว้นะ"

"คือ"

"ซื้อขายไม่สำคัญเท่ากับรักษาคำพูดของตัวเอง" ธามไททำท่าทียักไหล่และจับจ้องก้มต่ำลงมองยังเท้าของตนเองเพราะหญิงสาวสุดเซ็กซี่ เจ้าของร้านนั้นพูดเอาไว้ว่าถ้ามีเงินซื้อจริงๆจะก้มกราบเท้า

"ไม่"

เธอคนนั้นรีบวิ่งออกมาจากร้านไม่กล้าที่จะก้มกราบเท้าธามไทและก็หน้าแตกกับทุกคนที่ยืนอยู่ตรงนั้นโดยเฉพาะแขกในร้าน หญิงสาวผู้มีอายุเพียงแค่ 20 ต้นๆเธอเพิ่งจะเข้ามาบริหารร้านแห่งนี้ได้ไม่กี่วันอยู่ๆร้านนั้นก็ถูกขายให้กับธามไทซึ่งเธอตกใจและทำอะไรไม่ถูกจึงรีบโผงผางวิ่งออกมา

"คิดว่าจะหนีกูพ้นเหรอ" ร่างหนาวิ่งตามเธอออกมาพร้อมกับจับแขนของเธอกระชากกลับจนลำตัวของเธอนั้นเด้งเข้าไปยังอ้อมกอดของเขา

"ปล่อยนะ...คือฉันขอโทษ เดี๋ยวฉันจะโอนเงินคืนให้กับคุณและในค่ำคืนนี้ ฉันจะเลี้ยงคุณโดยไม่คิดเงินสักบาท" เขายกยิ้มด้วยมุมปากและส่ายหน้าไปมาก่อนที่จะชูนิ้วชี้ขึ้นและส่ายสะบัดต่อหน้าของเธอ

"no no no! พูดอะไรก็รักษาคำพูดด้วยเงินก็เอาไปแล้วนี่ คิดเหรอว่าจะชิ่งหนีไปได้ง่ายๆ ถ้าไม่กราบก็ไปด้วยกัน" หญิงสาวเซ็กซี่คนนี้ถูกดึงเข้ามาในรถของธามไทโดยที่เธอนั้นไม่สามารถขัดได้และเพื่อนของพวกเขาก็ห้ามไม่ทันหลังจากนั้นธามไทขับรถกลับบ้านด้วยความเมา เขาไม่ยอมฟังหรือว่าปล่อยเธอลงจากรถแถมทั้งยังเอาผ้าเช็ดหน้าของตนเองมัดมือของเธอไว้ดั่งกับผู้ต้องหา

"คุณทำแบบนี้กับฉันไม่ได้นะ คุณรู้ไหมว่าฉันลูกสาวใคร" เธอพยายามพูดให้เขานั้นปล่อยแต่แน่นอนด้วยความเมาของธามไท เขาไม่ฟังอะไรใบหน้าของเขาแดงก่ำมุ่งหน้าขับรถโซซัดโซเซจนกระทั่งถึงบ้านของตนเอง

"ใครก็ได้ช่วยด้วย" เธอเตรียมที่จะออกจากรถและส่งเเสียงกรีดร้องออกมา เขาจึงหันไปเห็นผ้าเช็ดหน้าอีกผืนที่อยู่บนรถของพ่อตนเองหยิบมามัดปากของหญิงสาวผู้นี้ ก่อนที่เขาจะลงจากรถและลากเธอเข้ามาในบ้าน

ในช่วงเวลากลางดึกมีเพียงแต่แม่บ้านเท่านั้นที่เห็นว่าธามไทพาผู้หญิงเข้ามาจนกระทั่งเขากลับขึ้นมาบนห้องของตนเองจึงเหวี่ยงเธอเข้าไปยังข้างเตียง

"อ๋อย~"

"หึๆ เป็นยังไงปากดีนักใช่ไหม ถ้าไม่ติดว่าฉันเมาเธอได้โดนดีหนักกว่านี้แน่ แต่ไม่หรอกเพราะฉันเกลียดผู้หญิงที่ทำงานแบบนี้ หึ! ไม่ต้องคิดหนีมานี่" เธอเปรียบดั่งตุ๊กตาที่เขาให้จับไปทางไหนก็ต้องตามแรงมือของเขา ขาน้อยถูกจับมัดเอาไว้ด้วยผ้าขนหนูผูกล่ามไว้กับขาเตียง

ใบหน้าแดงก่ำเต็มไปด้วยความเมาของแอลกอฮอล์ที่ตนเองนั้นดื่มหนักจึงล้มตัวนอนลงกับเตียงทันที ปล่อยให้หญิงสาวผู้นี้ดิ้นทุรนทุรายอยู่กับผ้ามัดปากมัดมือแถมยังมัดข้อเท้าใส่กับเตียงไว้

"อ่อยๆ" ดวงตาคู่น้อยหันมองรอบๆดูท่าแล้วเธอไม่สามารถหลุดพ้นจากผ้าพวกนี้ได้อย่างแน่นอน ได้เพียงแต่ถอนหายใจและร้องไห้อยู่ปลายเตียงซึ่งคนด้านบนนั้นนอนหลับด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์จนไม่รู้สติ

เช้า!!!

ธารามรีบตื่นแต่เช้าเพื่อที่จะมาคุยกับลูกชายเพราะเห็นรถตนเองนั้นจอดอยู่หน้าบ้านและคิดว่าลูกชายนั้นต้องนอนหลับอยู่ในห้องกลัวว่าภรรยาของตนเองนั้นจะรู้เรื่องเมื่อคืนที่โอนเงินให้กับลูกชาย 10 ล้าน แต่พอเขาเปิดประตูเข้ามาถึงกับตกใจเมื่อเห็นผู้หญิงคนหนึ่งถูกมัดอยู่ยังปลายเตียงลูกชายตนเอง

"อะไรกันเนี่ย" ผู้หญิงที่ถูกมัดนั้นนั่งกอดเข่าตนเองและหลับส่วนลูกชายของตนเองก็นอนหงายเงิบทั้งชุดที่ใส่ไปเที่ยวแถมยังกลิ่นแอลกอฮอล์ฟุ้งทั่วห้อง

"ชิบหายละลูกกู ทำอะไรวะเนี่ย" ในแววตาของธารามที่จับจ้องมองหญิงสาวผู้นั้นพร้อมกับลูกชายตนเองและเอ่ยขึ้นว่าลูกตนเองนั้นทำอะไรลงไปเขารีบพุ่งตัวเขย่าธามไทให้รู้สติ

"ธามลูก ธามตื่น" เมื่อเขย่าอยู่เป็นพักธามไทรู้สติตนเองจึงลืมตาขึ้นมามองหน้าของพ่อตนเองและยิ้ม

"ป๊าปลุกผมแต่เช้าเลยมีอะไรหรือเปล่า ผมยังง่วงอยู่เลยเมื่อคืนดื่มหนักไปหน่อย"

"หนักบ้าอะไรเล่า ลุกขึ้นมาแกเอาใครมาเนี่ย" หญิงสาวผู้นั้นได้ยินเสียงโวยวายจึงลืมตาขึ้นมาเธอส่ายหน้าไปมาพยายามที่จะดิ้นให้ผ้าปิดปากหลุดออกจากปากของเธอ ส่วนธามไทยังคงนอนฝันหวานอยู่บนเตียง

"ไอ้ธาม!! ตื่น" มือหนาของผู้เป็นพ่อจับประคองลูกชายให้ลุกขึ้นและเมื่อธามไทลืมตาตื่นจับจ้องมองยังผู้หญิงด้านล่างปลายเตียงของตนเอง เขาต้องตกใจและเบิกตากว้างขึ้นมาทันที

"เชี่ย!!" เธอเป็นใครเข้ามาอยู่ในห้องของฉันได้ยังไง"

ธามไทพุ่งตัวลุกขึ้นยืนว่าให้กับหญิงสาวผู้นี้เข้ามาอยู่ในห้องของตนเองได้ยังไง

"อ๋อย~" ในขณะที่ธามไทลุกขึ้นจับจ้องมองหญิงสาวที่นั่งอยู่ตรงปลายเตียงตนเอง เพลงมีนาผู้เป็นแม่ได้ยินเสียงเอะอะโวยวายจึงรีบเข้ามาดู เธอตกใจที่เห็นผู้หญิงอยู่ในห้องของลูกชายแต่ที่ตกใจมากไปกว่านั้นคือสภาพผู้หญิงถูกมัดไว้กับขาเตียงแถมยังถูกมัดมือและปิดปาก

"นี่มันอะไรกันธาม พาใครมาลูก" เพลงมีนาตั้งสติได้เธอรีบไปแก้ผ้าปิดปากให้กับหญิงสาวเซ็กซี่ผู้นั้นและแก้มือพร้อมกับแก้เท้า

"ไอ้บ้า!! ไอ้ชั่ว! ลูกของคุณจับตัวฉันมา"

"ห๊ะ!! จับตัวมา" ธารามจับจ้องมองผู้หญิงที่ลูกชายตนเองนั้นจับตัวมา เขารู้สึกคุ้นใบหน้าของหญิงสาวผู้นี้มากๆจึงทำให้เขานั้นเอ่ยถามถึงว่าเธอเป็นใคร

"ใจเย็นนะแม่หนู อาจจะเข้าใจอะไรผิดลูกชายของฉันยังนอนอยู่บนที่นอนอยู่เลย คงไม่ได้ทำอะไรเธออย่างแน่นอน"

"ใช่!ลูกชายของคุณไม่ได้ทำอะไรหนู แต่ลูกชายของพวกคุณจับตัวหนูมา หนูจะบอกกับพ่อ แล้วรู้ไหมว่าพ่อหนูยิ่งใหญ่ขนาดไหน"

"พ่อเธอจะใหญ่แค่ไหน! อ้อๆ ฉันจำได้แล้วเรื่องเมื่อคืน ฉันซื้อร้านต่อเธอ 10 ล้าน และโอนเงินให้เธอแล้วด้วย" ธามไทเริ่มนึกเรื่องเมื่อคืนนั้นได้จึงเอ่ยพูด

"เดี๋ยวพ่อของหนูชื่ออะไร??"

ธารามยังคงเอะใจและรู้สึกหวั่นๆเมื่อเห็นใบหน้าของหญิงสาวผู้นี้ เหมือนกับว่าเขาเห็นใบหน้าของใครบางคน

"คุณพ่อของหนูชื่อวารพ นายทุนส่งออกข้าวสารทุกชนิดทั่วประเทศ"

"ฉิบหายล่ะ เวรละไงกู" ใบหน้าของธารามตกใจมาก เมื่อเขารู้ว่าหญิงสาวผู้นี้คือลูกสาวคู่อริตนเอง

"นี่คุณเฮียธารามคนที่คุณพ่อเกลียดมากที่สุด!!"

และเธอก็พูดออกมาพร้อมกับชี้ไปที่ธารามพ่อของธามไท

"เธอพูดว่าอะไรนะ พ่อเธอเกลียดป๊าของฉันอย่างนั้นเหรอกล้าดียังไง!

"ธามไทใจเย็นลูก" ผู้เป็นพ่อนั้นรีบโอบกอดและดึงลูกชายออกจากห้องทันที

"ป๊าดึงผมออกมาทำไมนั่นมันห้องของผมนะ"

"ฟังก่อนผู้หญิงคนนั้นคือลูกสาวศัตรูป๊าแล้วแกดันไปลักพาตัวลูกสาวของมันมา ฉิบหายแล้วกู"

ธามไทเบิกตากว้างตกใจในคำพูดของพ่อตนเอง

"ห๊ะ!!"

"โธ่เอ้ย!เอาไงทีนี้ ลูกกูทำอะไรลงไปวะ"

? เอาจริงไอ้ต้าวธามทำไมมันดื้อขนาดนี้ พ่อแกเริ่มหัวจะปวดแล้วนะ

อ๊อนๆ กดถูกใจให้ไรท์หน่อยน๊า