EP : 3 อยู่ๆก็มีเมีย
1288 Words
ลวงรักเมียเช่ามาเฟีย
บทที่ 3
ธารามถึงกับดึงคอเสื้อลูกชายของตนเองออกมาจากห้องและบอกว่านั่นคือลูกสาวคู่อริของเขา ทำเอาธามไทตกใจและทำอะไรไม่ถูก
หญิงสาวสุดเซ็กซี่ผู้ที่เป็นลูกสาวคู่อริของธารามนั้นเดินออกมาใบหน้าของเธอไม่พอใจธามไทและเธอก็รู้ด้วยว่าธารามนั้นเป็นคู่อริของพ่อตนเอง
"เรื่องนี้หนูจะฟ้องคุณพ่อ และบอกให้เอาเรื่องพวกคุณ"
"ใจเย็นๆนะหนู...คือลูกชายของฉันมันดื้อไม่ได้ตั้งใจและที่สำคัญ ลูกชายของฉันยังไม่ได้ทำอะไรหนูเลยนะ"
"คุณน้าคะ...จับหนูมัดแขนมัดขามัดไว้กับเตียงนี่ยังไม่ได้ทำอะไรอีกเหรอคะ หรือว่าจะรอให้ลูกชายของคุณน้าข่มขืนหนูก่อน" เพลงมีนาพยายามพูดให้เธอนั้นใจเย็นๆ แต่ดูเหมือนว่าหญิงสาวสุดเซ็กซี่คนนี้จะใจร้อนมาก
"ก็เป็นเพราะเธอนั่นแหละ ที่เข้ามายุ่งที่สำคัญฉันซื้อร้านต่อเธอแล้ว"
"ขอยืมโทรศัพท์หน่อยค่ะ จะโทรหาคุณพ่อ"
"ใจเย็นๆค่อยๆคุยกันก่อน" ธารามบอกให้กับเธอนั้นใจเย็นๆเพราะไม่อยากให้เรื่องถึงพ่อของเธอ อีกอย่างทั้งคู่เป็นคู่อริกันแน่นอนที่ปัญหาจะบานปลายเพราะลูกชายของตนเองสร้างวีรกรรมลักพาตัวลูกสาวของเขามา
"ก็ได้ค่ะ...หนูจะใจเย็นๆ อย่างนั้นหนูมีข้อแลกเปลี่ยนเรื่องนี้จะเป็นความลับถ้า!!"
"เธออย่ามาแต้มแก่ให้มันมาก...ถ้าอะไร" ธามไทพุ่งตัวเข้าหาหญิงสาวสุดเซ็กซี่ซึ่งเขายังไม่รู้แม้แต่ชื่อของเธอด้วยซ้ำ
"ถ้านายไม่เอาร้านของฉันและก็ไม่เอาเงิน 10 ล้านคืน ทุกอย่างคือจบฉันจะเงียบแล้วไม่บอกกับคุณพ่อ"
"ไม่มีทางแค่เอาตัวเธอมาที่บ้าน ฉันจะต้องเสียเงิน 10 ล้าน ไม่มีทาง!!"
ธามไทไม่ยอมที่จะเสียเงิน 10 ล้าน ให้หญิงสาวผู้นี้อย่างแน่นอน เขาจึงรีบเอ่ยเถียงและไม่ยอมในข้อเสนอของเธอ
"อย่างนั้นก็เอามือถือมา...ฉันจะโทรหาคุณพ่อของฉัน"
"ปี๊นๆๆๆๆๆๆ"
ในขณะที่ทุกคนกำลังคุยกันอยู่บนห้องของธามไทเสียงรถหลายคันบีบแตรดังลั่นอยู่หน้าบ้านของธาราม
"ไอ้ธารามไอ้ชั่วมึงกล้าจับตัวลูกสาวของกูมาเหรอห๊ะ! เปิดประตูบ้านให้กับกูเดี๋ยวนี้ ก่อนที่กูจะถล่มบ้านมึง" เสียงเอะอะจากทางหน้าบ้านซึ่งธารามรู้แล้วว่าศัตรูของตนเองมาทวงลูกสาว เขาได้เพียงแต่รีบวิ่งลงมาจากบนห้องของลูกชาย
"กูว่าแล้วไงความชิบหายมาแล้ว"
"ป๊าเขาเป็นใครอ่ะ"
"ก็เนี่ย!คู่อริป๊าที่แกไปเอาลูกสาวของเขามา"
"คุณพ่อ" หญิงสาวสุดเซ็กซี่นั้นรีบวิ่งไปหาพ่อของตนเองอยู่ที่ประตูรั้ว แต่พวกเขานั้นยังไม่ทันได้เข้ามาเพราะประตูรั้วไม่ได้เปิด
"กล้าดียังไง ลักพาตัวลูกสาวกูมา มึงกล้าดีมากไอ้ธาราม" วารพชี้หน้าธารามตะเบ็งน้ำเสียงสั่นด้วยความไม่พอใจ ต่อว่าให้กับธารามว่าลักพาตัวลูกสาวของตนเอง
"กูไม่ได้ตั้งใจ...กูไม่ได้เป็นคนเอามา ลูกชายของกูต่างหาก"
"ใจเย็นๆก่อนนะคะทั้งสองคนค่อยๆคุยกันนะ" เพลงมีนาเดินมาขวางกลางเอาไว้เพราะรู้ว่าทั้งสองคนนั้นอารมณ์ร้อน อีกอย่างสามีของตนเองค่อนข้างที่จะห้ามไม่อยู่ ถ้าเกิดโผงผางอะไรออกไปอาจจะถึงชีวิตได้
"คุณเพลงมีนาถ้าลูกชายของคุณเป็นคนลักพาตัวลูกสาวของผมมาจริงๆคุณต้องรับผิดชอบ"
"โอเคค่ะ...ฉันจะรับผิดชอบทุกอย่างแต่ขอให้คุณวารพใจเย็นๆก่อนนะ"
"พูดแบบนี้สิ ถึงน่าฟังหน่อย"
"อย่างนั้นเข้ามาคุยกันในบ้านนะคะ" ธารามต้องสงบเพราะสายตาของเพลงมีนาที่จับจ้องมองในเชิงดุเขาไม่อยากให้วารพเข้ามาในบ้านของตนเองด้วยซ้ำ แต่เนื่องด้วยลูกชายของตัวนั้นก่อเหตุเอาไว้และจำเป็นต้องยอมอ่อนข้อให้กับเขา
สายตาของทั้งคู่ที่เป็นอริกันนั้นจับจ้องมองกันอย่างกับกองไฟทั้ง 2 กอง อยู่ด้านข้างของกันและกัน เพลงมีนาเธอถอนหายใจและพยายามพูดให้ทั้งสองคนคุยกันดีๆ
"เอาอย่างนี้นะคะ...คุณวารพลูกชายของฉันได้พาตัวลูกสาวของคุณมาก็จริง แต่ลูกชายของฉันไม่เคยได้เกินเลยหรือทำอะไรลูกสาวของคุณเลย"
"คุณเพลงมีนาพูดแบบนี้หมายความว่ายังไง จะไม่รับผิดชอบลูกสาวของผมอย่างนั้นเหรอ แค่ลูกสาวของผมก้าวเข้ามาในบ้านหลังนี้มันก็คือความผิดมากแล้วคุณต้องรับผิดชอบ แต่ถ้าคุณไม่รับผิดชอบก็ไม่เป็นไรผมจะเอาเรื่องให้ถึงที่สุดเหมือนกัน"
"ใจเย็นๆก่อนสิคะ...คุณวารพคือดิฉันยังพูดไม่จบดิฉันพร้อมรับผิดชอบแทนลูกชายของดิฉันทุกอย่าง แต่ดิฉันอยากขอถามลูกสาวของคุณก่อนนะคะ ว่าจะให้รับผิดชอบยังไง"
วารพหันกลับไปมองหน้าลูกสาวของตนเอง
"แต่งงานใช่ไหมลูก!!" ดวงตาคู่น้อยเบิกกว้างขึ้นมาทันที เมื่อผู้เป็นพ่อนั้นเอ่ยถึงเรื่องแต่งงาน เธอไม่ได้ต้องการที่จะแต่งงานกับธามไท เพื่อให้เขารับผิดชอบเลยแต่เธอต้องการร้านของเธอและเงิน 10 ล้าน ที่ธามไทโอนให้
"แต่งงานไม่ได้เพราะลูกชายของฉันมีเมียแล้ว"
"ห๊ะ!! มึงพูดแบบนี้หมายความว่ายังไง ลูกชายของมึงมีเมียแล้วอย่างนั้นเหรอ??"
ดูเหมือนว่าวารพอยากจะให้ลูกสาวของตนเองนั้นแต่งงานกับลูกชายของธารามมาก เขาตกใจที่ธารามพูดว่าลูกชายตนเองมีเมียแล้วและเป็นช่วงเวลาเดียวกันกับเมอร์ลินเดินออกมาพร้อมกับถาดน้ำที่กำลังจะยกมาเสิร์ฟ
"นั่นไง...เมียลูกชายของฉันสวยกว่าลูกสาวของแกอีก" ธารามไม่มีวันยอมให้ลูกชายของตนเองไปเป็นทองแผ่นเดียวกันกับศัตรูอย่างแน่นอนจึงเอ่ยแต่งเรื่องขึ้นว่าเมอร์ลินนั้นคือเมียของธามไท
"คุณพ่อคะ...เรากลับกันเถอะค่ะ อีกอย่างหนูได้เงิน 10 ล้าน มาเป็นการเสียเวลาแล้วกลับบ้านกันดีกว่าค่ะ"
"ห๊ะได้เงิน 10 ล้าน มายังไง"
"เธอคืนเงินฉันมาเดี๋ยวนี้...ถ้าไม่อย่างนั้นก็เซ็นยกร้านให้กับฉัน"
"ไม่! เงิน 10 ล้าน คือค่าที่นายจับตัวฉันมาต่างหากถือซะว่าเราหายกัน"
"นี่.."
"ให้ไปเถอะเงินเราเยอะแยะ อีกอย่างแกมีเมียอยู่แล้ว" ธามไทต้องเออออไปตามพ่อของตนเอง
หลังจากที่ครอบครัวของวารพนั้นกลับไปแล้ว ธามไทจึงเล่าทุกอย่างให้กับเพลงมีนาผู้เป็นแม่ฟัง ความตกใจในเรื่องแรกยังไม่ทันหายอยู่ๆรถตำรวจก็มายังหน้าบ้านของธาราม
"คุณผู้ชายคะ...มีตำรวจมาขอพบค่ะ" ธารามถึงกับใช้มือกุมขมับของตนเองเพราะรู้อยู่แล้วว่าจะต้องเป็นเรื่องของธามไทลูกชายของเขาอย่างแน่นอน
"แกไปก่อวีรกรรมอะไรไว้อีกเนี่ยไอ้ธาม!!!"
ธามไทได้เพียงแต่ส่ายหน้าไปมาซึ่งเขาเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าตำรวจมาที่บ้านทำไม
กดถูกใจให้ไรท์หน่อยน๊าค่าบ
- Writer
