“อืม… เธอ หอมหวานสมชื่อ” เจ้าของเสียงทุ้มครางแผ่ว ขณะถอนจุมพิตเร่าร้อนจากยอดถันสีเรื่อ ก่อนจะแตะริมฝีปากผ่านหน้าท้องหอมกรุ่นและจุมพิตเบาๆ จากนั้นจึงยกใบหน้าขึ้นชื่นชมความงามของกุหลาบบานฉ่ำตรงหน้า มธุรสเหลือบตาขึ้นมองแล้วก็ให้ร้อนวูบวาบทั้งร่างกาย เมื่อสบตาคมที่เหลือบมองขึ้นมายังหล่อนเช่นกัน เขากระตุกยิ้มมุมปากแล้วฉกลิ้นตวัดกลีบกุหลาบอย่างช่ำชองจนหญิงสาวสะดุ้งเฮือกพร้อมกับหลับตาครวญครางไม่เป็นส่ำ!
“อ๊ะ! อา… เพลิง อื๊อ…” ดวงหน้าหวานพลิกไปมา แดงก่ำราวลูกตำลึงสุกและร้อนผ่าวราวกับคนกำลังจับไข้ มือเล็กๆ ปัดป่ายไปทั่วโซฟาหนังเนื้อดีก่อนจะเอื้อมข้างหนึ่งลงไปแล้วสอดนิ้วเข้ากับเรือนผมหนานุ่ม อีกมือยกขึ้นจิกเล็บลงไปกับโซฟาด้วยอาการสั่นสะท้าน อัคคีรับรู้ถึงความต้องการที่พุ่งสูงสุดของหญิงสาว เขาดึงใบหน้าของตนขึ้นมาจากกุหลาบหวานแล้วก้มลงจุมพิตต้นขาด้านในอย่างหยอกเย้า ก่อนจะเลื่อนตัวขึ้นประกบกับร่างบอบบ
