ธามจำไม่ได้แล้วว่าเขาเคยใช้วันหยุดคุ้มค่าขนาดนี้ครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ ไม่เคยรู้สึกว่ามันผ่านไปเร็วแบบนี้มาก่อน เขาคิดขณะที่ยืนกอดอกมองภรรยาที่ตอนนี้สวมชุดคลุมอาบน้ำ และกำลังยืนเลือกชุดนอนอยู่หน้าตู้เสื้อผ้าของเธอ คนที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จรีบเดินตรงเข้าไปหาภรรยา เขายืนซ้อนหลังเธอและช่วยเธอหยิบชุดนอนตัวที่เธอกำลังหยิบออกมาจากตู้
“ชุดที่เราซื้อกันมาวันนี้ผมให้น้าณีเอาไปซักแล้ว แต่น่าจะยังไม่เรียบร้อย…คืนนี้คุณกลางใส่ตัวนี้ใช่ไหมครับ” ถามแบบนั้นแต่ก็เอาชุดที่เธอหยิบมาแขวนไว้กับตู้ แม้จะเป็นด้านนอกแต่ก็ทำให้อีกคนหันมามองเขาด้วยความสงสัยเล็กน้อย ธามยิ้มอย่างไม่เป็นเดือดเป็นร้อน อธิบายด้วยน้ำเสียงราบเรื่อย
“ห้อยไว้นี่ก่อนก็ได้ครับ เดี๋ยวค่อยใส่ทีเดียว” พูดแล้วก็ยิ้ม มองเธอด้วยสายตาที่เปิดเปลือยความรู้สึก เป็นอีกครั้งที่สุพรรณิการ์ยิ้มจางๆ ตอบเขามาเมื่อเข้าใจว่าเขาต้องการอะไร พอเห็นว่าภรรยาเข้าใจแล้
