STEVENSON
After one week nang makalabas ako nang ospital pakiramdam ko iniiwasan ako ni Andrea, katulad na lang kanina, mas pinili niyang makipag siksikan sa kotse ni Draeden kaysa sumabay saakin, tapos ngayon may kausap lang naman siyang ibang lalaki at nakikipag tawanan pa. Ang sakit nila sa matang dalawa kaya heto ang aga-aga napa inom ako nang wine nang wala sa oras, dahil sa sama nang loob na nararamdam ko ngayon. Hindi ko tuloy namalayan ang pag lapit ni Draeden.
"Buddy, matunaw huh!" saad nito. Nakita niya yata na ang sama nang tingin ko sa dalawa. "Bakit kasi hindi mo pa lapitan, kaya ka nauunahan ang torpe mo kasi." pang aasar nito.
"Lumayas ka nga sa harapan ko at baka samain ka." iritang sambit ko, nandito na naman kasi siya para b-wesetin ako.
"Hoy chill ka lang, nagpapay
