Güneş
Ellerim titriyordu. Ama bu kez korkudan değil… heyecandan, belki de biraz fazlasından. Aynanın karşısında son rötuşları yaparken bile içimdeki o dalgalanmayı bastıramıyordum. Kalbim, küçük ama kararlı bir davul gibi göğsümde ritim tutuyordu.
Meryem'in sesiyle toparlandım.
“ Oha Güneş… Bu ne güzellik kızım? Taş gibi olmuşsun, vallahi Şahin abi seni görünce… Allah yardımcımız olsun!”
İçten gelen kahkahasını bastıramadı. Ben ise yüzümde kızarmış bir tebessümle aynadan kendime bir kez daha baktım.
“Gerçekten güzel olmuş muyum?” dedim, belki onay, belki biraz teselli arayarak.
“ Hemde çok fazla. Hem bu gece senin gecen. Dik dur ve parılda! Bir şeye ihtiyacın olursa da mutlaka ara."
Teşekkür ettim ve sarıldık. Kız dayanışması her zaman güzel ve özeldi. Meryem iyi ki vardı. Elim k
