Şahin
Perdeden çıkarken elim titriyordu. Ne yaptığımı tam olarak bilmiyordum. Ama bildiğim bir şey vardı: Güneş o elbiseyle sadece güzel değildi… büyüleyiciydi. Ve onunla aynı havayı solumak… tehlikeli derecede sarhoş ediciydi.
Kabin perdesinin aralığından ses gelmeyince meraklandım. Dışarıda beklerken ellerim cebimde, kalbim ise göğsümden çıkmak üzereydi. Ne garipti… bu kadar zamandır yanındaydım, ama bu sefer başka bir şeydi. Başka bir bakış, başka bir his.
Perde aralandı.
Ve Güneş… çıktı.
Ayakta duruyordu, biraz çekinerek. Ellerini iki yanına bırakmış, gözlerini bana kaldırmıştı. Elbise… o zarif kıyafet… ona ait gibiydi. Beline oturuyor, omuzlarından narin şekilde düşüyor, diz üstünde dalgalanıyordu. Saçları yarı örgülü, yanaklarında utangaç bir kızarıklık vardı.
Gözlerimi ondan
