Kanatların Dansı

1.Bölüm Part 2 / Savaş

Şirkete motosikletlerimden biri yerine Lamborghini ile geldiğime memnun olmuştum. Abim ile motosiklete binmek hoş bir deneyim değildi. Arabamın kapısına geldiğimde abim kolumdan tutup beni durdurdu.

“Arabayı benim sürmeme izin vermeyeceksin, değil mi?” Sesi biraz bıkkın çıkıyordu. Hızla kafamı iki yana salladım.

“Yaşamayı seviyorum. Daha 99 yaşındayım. Yaşayacak koca bir ömrüm var. Canıma susamadım ben.” Sözlerim üzerine gözlerini kısıp sahte bir öfkeyle bana baksa da konuyu uzatmadı. Bunun yerine sağa sola bakıp etrafı kolaçan ettikten sonra bana dönüp yaklaştı.

“Dinle ufaklık. Elektrikli ejderhalar ile olan anlaşmazlık sandığımızdan daha çabuk büyüdü. Büyük bir savaş kapıda. Bu sefer resmen evrenin yarısı Kırmızı Topraklar’ın karşısında olmak için birleşti. Senin orduna ihtiyacımız var. Yardımınıza ihtiyacımız var.”

Kaşlarımı çattım. “Bunu sen mi söylüyorsun? Kralın mı yoksa ihtiyarlar mı?” Ordunun başında RV adında bir savaşçı vardı. Herkes onu biliyordu.  Çağırdıkları o savaşçıydı. Ben değildim. Şey… bendim de değildim de. RV benim takma adımdı. Rosalinda Violin’in kısaltması. Beni tanıyan kişiler için kolay tahmin edilebilirdi. Ama zaten ülkemde adım dahi bilinmediği için bunu kimse düşünemezdi.

“Bu kraliyet üyelerinin ortak kararı.” Derin bir nefes alıp bana baktı. Başka bir haber daha verecekti belli ki. “Işık topum harekete geçti.” Işık topu binlerce yıl önce ejder bilgeleri tarafından yapılmış bir büyüyü temsil ederdi. Kraliyet üyesi olan herkesin kendine ait bir ışık topu vardır. Işık topu ejderhaları kendi aralarında eşleştirirdi. Ve işin garip yanı kraliyet üyeleri kendilerine uygun ejderleri belirleyen aptal ışığı takip ederlerdi. Yani kim kendi tercihleri yerine binlerce yıllık eski bir büyüye güvenirdi ki? Cümlesindeki aitlik ekini anımsadım bir anda.

“Ah! Seninki mi? Annemler de biliyor mu?” Acı dolu gözlerindeki bakışlar beni onaylıyordu. “Kim olduğu belli mi?”

“Hayır. Yardımına ihtiyacım var Rosalinda. Ben… Aşık oldum. Işık topunun ve annemin asla seçmeyeceği birine aşık oldum.”

“Neden? Yoksa bir ejderha değil mi?” Sorduğum soruya bak. Belli ki değildi.

“Bana destek çıkacak mısın?” Abimin gözlerindeki o acı içime işlemişti. Bu kadın kimse ve neyse onu gerçekten seviyor olmalıydı.

“Annem ile çok iletişimim olmasa da adım kadar eminim ki bu savaş meselesi biter bitmez seni seçilen kişi ile evlendirmek isteyecektir. Ama savaşlar bir anda olan şeyler değil neyse ki. Biraz sabret. Sana yardımcı olmak için bir şeyler bulacağım.” Rahatladı. Hem de öyle rahatladı ki suratında hınzır bi gülümseme bile vardı.

“Harika! Ben gidiyorum o zaman. Elinden geldiğince çabuk işlerini halletsen iyi olur. Herkes büyük savaşçı RV ve onun efsanelere konu olan ordusunu görmek için sabırsızlanıyor. Ah! Unutmadan… Tahta çıkan yeni kralımızın oldukça genç olduğunu biliyorsundur. Genç ve çapkın bir kral. Adamın sana vurulmasını istemiyorsan buna karşı önlem almalısın.” Bana soru sormam için vakit tanımadan arkasını döndü ve kadim bir büyüyü fısıldadı. Gümüş ejderlerin yaptığı nadir büyülerden biri olan ışınlanma büyüsü ile ortalıktan bir anda kayboldu. Abimin ardından onun gidişinin yarattığı boşluğa bakarken sabah yolda denk geldiğim evsizin baktığı tarot falım geldi aklıma.

Kartlara göre demişti evsiz kadın. İhanet, belirsizlik, savaş ama en önemlisi aşk var. Senin çoktan bağlı olduğun biri ile oluşacak bir sevgi bağı var. Aranızdaki bağ oldukça eski ve karı koca arasında olan bağlardan. Eğer evli olsaydın kocana tekrar aşık olabilirsin derdim. Çok ilginç bir hayat seni bekliyor tatlım.