Lost in Lust

“Hey, Chan!” Napatigil ako sa ginagawa ko nang marinig ko na may tumawag sa pangalan ko. Agad ko naman siyang nilingon at tinignan ng masama. Kasasabi ko lang na ‘wag na muna niya akong guluhin dahil may ginagawa ako pero kung makasigaw naman siya ay akala mo kung may kung anong emergency na nangyari. “What is that? I told you not to disturb me for a while,” reklamo ko. “I need your confirmation. A-attend ka ba sa party ni Miss Garcia? She said that she will prepare a gown for you if you’ll be attending the said party,” Charlotte said. “Hmm, do you have the list of the people who will be attending the party?” I asked. Kung hindi rin naman kasi siya a-attend ng party na ‘yon ay wala ring kwenta kung pupunta pa ako. “Yeah. And I know who you are looking for so I already prepared the list. He will attend the party,” nakangiting sabi niya pa at ipinakita sa akin ang listahan na hawak niya. “With his wife,” she added. Dahil sa sinabi niya ay mas lalong lumawak ang ngiti sa mukha ko. That’s right. This is the perfect time that I’m waiting for. This is the right time to start the thing I have been waiting for years. Kahit na nasabi na niya sa akin na pupunta siya ay kinuha ko pa rin ang listahan sa kanya upang tignan ‘yon. I’m not really fond of parties. Ayoko nang masyadong maraming tao. Pero kung ito lang ang tanging paraan para makita ko siya, I won’t miss this chance. Ilang minuto ko pang tinignan ang pangalan niya hanggang sa hindi ko na napansin na sobrang nalukot ko na pala ‘yon. Kung hindi lang ako kinalabit ni Charlotte ay baka tuluyan ko pang nasira ‘yong papel. “Stop what you are thinking right now. Anyways, you have two days to prepare for the event and I won’t stop you on what you plan to do. Just always remember that I’m here if ever you need help,” she said. I was about to answer but she suddenly leave kaya naman napatingin na lang ako sa pinto kung saan siya lumabas. Dahil hindi ko na rin naman na matatapos ‘yong ginagawa ko ay bukas ko na lang ‘yon ipagpapatuloy. Wala rin naman akong gagawin bukas kung hindi ang mag-asikaso para sa mangyayaring party sa susunod na araw. Anong oras na rin kaya naman nag-plano na akong matulog para magpahinga. Papasok na sana ako sa kwarto ko nang bigla kong marinig na may nag-doorbell. Bahagya tuloy na napakunot ang noo ko dahil wala naman akong inaasahan na bisita ngayong araw. Imposible naman na si Charlotte ‘yon dahil alam niya ang passcode nitong unit ko. Kaya naman kahit na nagtataka ay dumiretso ako sa pinto para tignan kung sino ‘yong nasa labas. At gano’n na lang ang gulat ko nang makita ko si Bryan. Hindi ko alam na ngayon ang uwi niya kaya naman hindi ko inaasahan na dito siya didiretso. Agad ko namang binuksan ang pinto para makapasok siya. Babatiin ko pa lang sana siya ngunit hindi ko na natapos pa ang sasabihin ko dahil sinunggaban niya agad ako ng halik. Tila ba uhaw na uhaw siya dahil sa paghalik na ginagawa niya. Medyo nahihirapan na akong huminga dahil tila ba sabik na sabik siya pero pilit pa rin akong gumanti sa mga halik niya. “I miss you,” he said habang hinihimas-himas ako. Napapikit na lang din ako dahil sa paghimas na ginagawa niya. Kung saan-saan na rin napupunta ang kamay niya pero hinayaan ko lang siya sa ginagawa niya dahil nagugustuhan ko rin ‘yon. Patuloy lang siya sa paghalik na ginagawa niya hanggang bumaba na ang labi niya sa leeg ko patungo sa dibdib. Mas naging malikot din ang mga kamay niya hanggang sa hindi ko na namalayan na natanggal na niya ang lingerie na suot ko. Wala rin akong suot na bra kaya naman nakabalandra na sa harapan niya ang hubad kong katawan. “You really smell good,” halos pabulong na sabi niya habang inaamoy ang buhok ko. Muli niya akong hinalikan sa labi at agad ko namang ginantihan ‘yon. Unti-unti ko nang nararamdaman ang init ng katawan ko kaya naman mabilis kong inalis ang t-shirt na suot niya. Matapos kong maalis ang t-shirt niya ay kusa na rin niyang tinanggal ang pantalon na suot niya. Hindi ko na maiwasan na mapaungol nang bigla niyang himas-himasin ang dibdib ko. Agad niya rin akong binuhat kaya naman mahigpit akong yumakap sa kanya. Kahit na naglalakad ay patuloy pa rin siya sa paghalik sa akin na ginantihan ko rin naman. Pagdating namin sa kwarto ko ay agad niya akong inihiga sa kama habang patuloy pa rin na hinahalikan. Hindi ko na alam kung saan napupunta ang kamay niya, basta ang alam ko lang ay nagugustuhan ko ang ginagawa niya. Palakas na rin nang palakas ang ungol na ginagawa ko pero wala na akong pakialam. Soundproof naman itong unit ko kaya sigurado ako na walang makakarinig sa akin kahit na sumigaw pa ako. Ipinagpatuloy niya lang ang ginagawa niya hanggang sa parehas na kaming hinihingal. Habang abala siya sa pagtaas at pagbaba sa ibabaw ko ay abala naman ang mga kamay niya sa paglalaro sa dibdib ko. “Hmmm,” ungkol ko. Hindi ko na mapigilan ang sarili ko kaya naman sumasabay na lang ako sa pagtaas at pagbaba niya. Habang ginagawa ‘yon ay patuloy naman siya sa paghalik sa akin at ‘yon din ang ginawa ko. Ilang minuto pa kami sa gano’ng posisyon hanggang sa parehas naming marating ang rurok ng kamunduhan. Ilang segundo pa siyang nanatili sa ibabaw ko bago niya naisipan na mahiga sa tabi ko. Parehas kaming hinihingal kaya naman walang nagsasalita sa aming dalawa. Mukhang makatutulog agad ako ngayong araw dahil sa pagod. Pagtingin ko sa side table ay saka ko lang napansin na anong oras na rin pala. Kung gano’n ay ang tagal din pala naming ginawa ‘yon. ----- I’ve been preparing for this day since the day I come back and decided to return the favor. Ilang buwan pa lang nakalilipas simula nang makabalik ako rito sa San Mateo kaya nga hangga’t maaari ay ayaw ko munang pumunta sa kung ano-anong event. Medyo naninibago pa rin kasi ako dahil ang tagal ko ring tumira sa ibang bansa. Sakto rin kasi na nalipat si Bryan dito sa San Mateo kaya naman pinilit na rin niya akong umuwi. At dahil napagtulungan na nila ako ni Charlotte ay wala na rin naman akong nagawa kaya sumabay na ako sa kanya pauwi. Habang abala siya sa trabaho niya ay abala naman ako sa pagmumuni-muni. No’ng una kasi ay hindi pa talaga handa ‘yong utak ko na bumalik dito sa lugar na ‘to. Pero no’ng nalaman ko na masaya silang buong pamilya ay saka muling bumalik sa akin ang dahilan kung bakit at para saan ako lumalaban. Hindi na rin ako nagsayang pa ng oras at nag-asikaso na habang iniisip ko pa rin ‘yong mga nabuong plano ko. I want to make this night memorable kaya naman pinaghanda ko talaga ang araw na ‘to. Dahil ito ang unang araw na makikita ko ulit sila matapos ang ilang taon. Blessing in disguise rin pala ‘yong magiging party ni Miss Garcia dahil magagawa ko ang gusto kong gawin. Nagkakilala kaming dalawa way back in London habang naghahanap ako ng work. She asked me to be her model for a while and she offered me a bucks of money kaya naman hindi ako tumanggi. Naghahanap din naman ako ng trabaho no’ng mga panahon na ‘yon kaya ni-grab ko na ‘yong offer niya. Bago pa lang din naman kasi ako no’n sa London kaya kahit sino atang mag-offer sa akin ng trabaho that time ay papatusin ko talaga. Ang impulsive ko rin kasi no’ng mga panahon na ‘yon at sa dinami-rami ng lugar na pwedeng puntahan ay sa ibang bansa ko pa talaga naisipan. Hindi ko rin naman masisisi ang sarili ko dahil minor pa lang ako no’n. Mabuti nga at nakaalis pa ako no’n kaya lang ay naging mahirap ang lahat bago ko makuha ang mga mayroon ako ngayon. Bata pa lang ako ay wala na ang mga magulang ko kaya naman wala akong ibang choice kung hindi ang buhayin ang sarili ko. Bago sila mawala ay may mga ari-arian sila na naiwan na sa akin napunta. At dahil nga minor pa lang ako no’ng mga panahon na ‘yon ay ‘yong family lawyer namin ang nag-asiko. Wala akong ka-close sa mga kamag-anak namin kaya naman naisipan ko na rin na mag-ibang bansa na lang kahit na wala akong kakilala at mag-isa lang ako. Ngayon ay ‘yong Tita ko ang nagha-handle ng business namin. Nasa tamang edad naman na ako kaya naman gusto niya na ako na ang mag-handle no’n kaya lang ay tumanggi ako. Ang tagal kong nawala kaya hindi ko alam kung paano patatakbuhin ang negosyo. Kapag ako ang naghawak no’n ay baka malugi lang ang company ng mga magulang ko. Kaya naman habang inaaral ko pa kung paano mamahala ay si Tita muna ang nag-aasikaso ng company para sa akin. Isa pa ay kailangan ko munang gawin ang plano ko bago ang lahat since ayon naman talaga ang dahilan kung bakit din ako bumalik dito. Matapos ko lang ‘yon ay aalis na ulit ako ng San Mateo at sa London na ako titira. Wala rin naman akong maiiwan dito kaya naman ayos lang na mawala ulit ako. Masaya rin pala kapag mag-isa ka lang dahil hindi mo kailangan problemahin ‘yong mga maiiwan mo. Kaysa mag-drama ay mabilis kong tinapos ang pag-aayos ko at naghanda na rin umalis. Kanina pa talaga nagsimula ‘yong party pero ayos lang, hindi naman ako special guest kaya walang problema kahit ma-late ako. Pupunta lang talaga ako para i-congratulate si Miss Garcia, at para na rin magpakita sa kanila. After minutes of driving, nakarating din ako sa venue. And as usual, ang bongga ng party dahil mga kilalang tao ang invited. Medyo awkward lang dahil pinagtitinginan ako ng mga tao habang naglalakad ako. Wala rin naman kasi akong kasama pero deadma sa kanila. Ilang araw ko rin kasing kinukulit si Charlotte na samahan ako rito sa party pero ayaw niya. May importanteng lakad din kasi siya kaya naman kahit gusto niya akong samahan ay hindi pwede. Si Bryan naman ay mamaya pa makakahabol dahil may tinatapos pa siya sa trabaho niya. Ilang segundo pa akong nagpalakad-lakad bago ko nahanap kung nasaan si Miss Garcia. Mabuti na lang at may iilan akong kakilala na nandito rin sa party kaya naman hindi ako ma-bo-bored kaagad. “Miss Garcia,” tawag ko sa kanya habang papalapit. Paglingon niya sa akin ay ngumiti agad siya at sinalubong ako ng yakap. “Sweetheart,” masayang bati niya. “I’m glad you make it! Akala ko ay hindi ka na pupunta,” she added. “It’s been a while, Miss Garcia,” bati ko sa kanya pabalik. “You’re so formal naman. I told you na tita na lang ang itawag mo sa akin, hindi ka naman na iba sa akin,” she said. Numingiti na lang ako sa kanya. Ilang beses na niyang sinabi sa akin ‘yan pero hanggang ngayon ay hindi pa rin ako sanay. Kahit na close na kaming dalawa ay naiilang pa rin ako na tawagin siyang tita. “Come with me, pakikilala kita sa kanila.” Agad naman akong sumunod sa kanya at dumiretso kami sa table kung nasaan din ang tao na pinakagusto kong makita ngayong gabi. Hindi ko tuloy maiwasan na palihim na mapangiti nang magtama ang tingin naming dalawa. Paglapit namin sa table ay napunta sa akin ang atensyon ng lahat. Medyo na-intimidate ako sa tingin nila pero hindi ko ipinahalata at nanatiling nakataas ang noo ko. Sa ganda kong ‘to, hindi pwedeng iyuyuko ko lang ‘to. Pinakilala niya rin naman ako sa kanila kaya naman nakipagbatian na rin ako. “And that is Mr. and Mrs. Inez,” Miss Garcia said. “Good evening,” bati ko sa kanilang dalawa. “Good evening, Miss Millan,” bati sa akin ni Avani. Bumati na lang din ako sa kanya pabalik at saka ngumiti. Pansin ko naman na napipilitan lang siyang hawakan ang kamay ko dahil may ibang tao. Pero halata naman sa mukha niya na parang nandidiri siya. Parang gusto ko tuloy diinan ang pagkakahawak ko sa kamay niya pero pinigilan ko na lang ang sarili ko. “Good evening, Mr. Inez,” bati ko naman sa kanya. Napansin ko pa ang pagtingin sa akin ni Avani mula ulo hanggang paa pero wala na sa kanya ang atensyon ko kung hindi sa asawa niya. Hindi ko alam kung napansin niya pero sinadya ko talaga na bagalan ang paghawak sa kamay niya. Mabuti na nga lang at may kumausap kay Avani kaya naman hindi niya nakita ‘yon. At kung sakaling makita niya ‘yon ay wala rin naman akong pakialam. Dahil may lumapit na ilang businessman sa kanila ay nawala rin ang atensyon sa akin ni Haruko. Hindi na rin naman na ako nag-abala pang magpaalam sa kanila at umalis na rin papuntang dressing room.