Quarantined Affection

X. START

"I think everything is over, because you look angry, now it's game over game over game over. I wish it was a game, so that i could reload it to the start. I guess I gotta deal with this deal with this real world" pagsabay ko sa English version ng Jamais vu kasabay ng pagdaloy ng maligamgam na tubig sa aking balat. I insist on investigating the gunshot we heard because i have a feeling that it is connected with my parents death, di ko alam pero yun talaga ang nararamdaman ko. I have news on what is happening about our place ever since umalis ako and there is no news about the people hearing a gunshot in the middle of the night, ngayon lang. Ulit.

Because I'm back.

I can sense that the killer know that I return, it's still a big mystery for me about his identity. Hindi naman ako maka isip ng taong makakagawa noon sa mga magulang ko dahil sa pagkakalam ko ay wala naman silang naka alitan, they are nice specially my Dad. The killer spare me that time pero I know he'll haunt me soonest. He's just tempting me on catching him, I guess. He's playing with me. And his game started last night. Pinatay ko na ang shower at kinuha na ang aking tuwalya at binalot na ang aking katawan. Agad akong nagbihis para magtungo sa bahay ni Cal para mag imbestiga sa lugar naming. Hindi ko pa masyadong kilala si Calvin but there is a part of me na nagsasabing i can trust him.

My hair is on a messy bun. Isinuot ko ang simpleng plain black shirt at dark faded pants na sinamahan ko ng aking ankle boots, Damn Maxpein na maxpein. Ibinulsa ko ang aking cellphone at siniguradong naka lock ang bahay bago ako nag tungo sa bahay ni Calvin na katapat lang ng bahay namin. Kumatok ako sa kanyang pintuan at bumungad sa akin ang Calvin na naka black shirt din at faded pants na sinamahan ng black boots at cap na black, Damn he's hot.

"You look, hot" aniya bago pinasadahan ng tingin ang aking kabuoan.

"You look like a, criminal" I mock him, pinanliitan niya ako ng mata

"Because I stole your heart? Is that what you're trying to say baby?" pambara niya sa sinabi ko. Tss hindi ata nawawalan ng banat ito. Inirapan ko na lamang siya.

"Let's just begin Cal, why don't we ask our neighbours kung may narinig sila" pagyayaya ko sa kanya na siya namang sinangayonan niya. Sumakay kami sa kanyang car. Ang bahay naming nina Calvin ang pinaka huling bahay sa aming lugar. Saka ko lang napansin na halos wala nap ala kaming kapitbahay. The street is empty. Halos lahat ng bahay na madaanan namin ay naka for sale."Why are so eager to investigate about the gunshot Mat?" he asked to break the silence between us. "I have a feeling that it's the killer who did it Cal." Fresh pa sa akin ang lahat. Lahat ng detalye noong gabing yun at naalala ko pa. Maski boses niya ay naalala ko. "How sure are you?" tanong niya "Basta alam kong may kinalaman ito sa pagkamatay ng mga magulang ko" the car stopped at bumaba na kaming dalawa. He pressed the doorbell at bumungad sa amin ang middle aged na lalaki, matangkad ito at malaki ang katawan.

"Uhmm magandang umaga po" bati ni Calvin sa kanya at inilahad ang kamay nito. Napatitig lang ang lalaki sa kamay ni Calvin, napahiyang ibinaba ni Cal ang kanyang nakalahad na kamay ng hindi ito tinanggap ng lalaki. How rude mister. Bumaling sa akin ang kanyang tingin. He looks scary. "Anong kailangan niyo?" paos ang kanyang boses. "Nakarinig ba kayo ng putok ng baril kagabi?" diretso kong tanong nakita ko ang pag kunot ng kanyang noo "Aba ewan ko! Wala ako kagabi sa bahay pumunta akong probinsya. Kakarating ko ngalang e" sabi nito bago kami pinagsarhan ng pintuan. Napapikit nalang ako sa inis, ang sungit!

Nag patuloy kami ni Calvin sa pagtatanong ngunit ang mga sagot nila ay parepareho, wala silang lahat sa mga bahay nila kagabi. Kung hindi lumuwas pa probisya o nag overtime sa work at doon natulog ay may event namang pinuntahan at kaninang umaga lang nakarating. Something is really odd here. It was only Calvin and I ang nasa lugar namin ng may putok ng baril.

"Something is really wrong Mat, I guess you're right." He agreed with me.

"Nagsimula na Calvin, he knows I'm back" seryoso kong sabi sa kanya.

"I'm hungry Mat. Ituloy nalang natin mamaya ang pag imbestiga. Cook for me" he requested at pinagbigyan ko naman ito, pasasalamat ko nalang ito sa pag alaga sa akin noong may sakit ako. Nagtungo na kami sa bahay at pumunta na sa kusina. I don't know what he likes to eat kaya naman tinanong ko siya.

"What do you want to eat?" Nangalumbaba siya at tinignan ako ng mariin sa mata.

"ikaw, kahit ano" aniya

"Uhmm ok" huli kong sabi bago siya tinalikuran at sinimulan ng magluto ng hapunan namin. Inilapag ko ang niluto kong Beef steak at isinalin ko na sa baso ang orange juice. Payapa akong kumakain ngunit ng lingunin ko siya ay halos mabilaukan na ako. Nangangalahati pa lamang ang kinakain ko ngunit ng sinilip ko ang kanyang plato ay naubos na niya ito.

"Ambilis mo naman"

"Masarap e"

"Gusto mo pa?"

"Oo, gusto parin kita" aniya bago muling nagsalin ng kanin at ulam sa kanyang plato at pasimpleng kumain muli na parang wala lang sa kanya ang sinabi niya. Damn, kakaiba rin. Ng natapos na kaming kumain ay nag pasya na kaming lumabas. Pagbukas naming ng pinto ay halos masuka na kami ni Calvin sa bumungad sa amin, isang patay na daga na inuuod na, Fvck! Eto na nga ba ang sinasabi ko. Napatakip kami ng ilong dahil sa sama ng amoy, nakakadiri. Biyak ang tiyan ng daga at mula doon ay nag pipyesta ang mga uod.

"Urghh ambaho! Sino bang putanginang naglakas loob na maglagay ng kalahi nito sa bahay mo" napamura narin ako dahil maski ako ay hindi na maatim ang sama ng amoy at nakakadiri nitong itsura. Naglakas loob akong kumuha ng panlinis dito. Nahihinuha kong isa ito sa mga paraan ng demonyong iyon para takutin ako, kami. Ng matapos ko ng tanggalin ang patay na daga ay yinaya ko na si Calvin na maglakad nalang, baka sakaling may mamataan kaming kakaiba. Habang naglalakad kami ay napadaan kami sa isang abandonadong bahay ngunit ng mas lapitan pa naming ito ay napaatras kami dahil sa masangsang nitong amoy.

"Urghh bati ba naman dito? What the heck is happening?" inis na saad ng aking kasama

"Pasok tayo" sabi ko sakanya, parang may mali kasi. Naka mask kaming pumasok sa loob ni Calvin, nasa pintuan palang kami ay halos mapa duwal na kami dahil sa lansa ng amoy sa loob. Ng binuksan namin ang loob ay natatabunan ng puting tela ang mga materyales. Pag apak pa lamang naming sa sahig ay ramdam naming ang kapal ng alikabok mula dito. Nag tungo kami sa bandang kaliwa dahil doon nanggagaling ang masamang amoy.

"Sibat na tayo Mat, bumabaliktad na yung sikmura ko" napalingon ako sakanya, halos mapaluha na siya dahil sa amoy.

"You can go if you want Calvin, I can manage to be alone" seryoso kong sabi sa kanya

"No, sorry. I'll stay with you. " bawi nito sa kanyang sinabi. Napa tss nalang ako. Ipinagpatuloy namin ang paglalakad hanggang sa mapagtanto naming papunta sa kusina ang tinatahak naming. s**t this is bad.

Hindi na naming mapigilang dumuwal ni Calvin dahil sa nadatnan naming sa loob. Isang babaeng may putok ng baril sa kanyang noo. Nakagapos ang kanyang mga kamay habang dumadaloy ang malagkit na dugo mula sa kanyang bibig at noo. Nagkalat ang dugo nito sa paligid. Ang kanyang damit ay gutay gutay at nakalabas pa ang isa nitong dibdib. Nawawala ang isa nitong mata habang ang natitirang mata nito ay diretso itong nakatitig mula sa direksyon namin. Fvck! Ganitong ganito ang eksena kung paano piñata ang mga magulang ko. He's finally on it. Nagsimula na nga siya.

Lakas loob kong linapitan ang bangkay, I examine the whole place hanggang sa dumapo ang mata ko sa ref, a sticky note was on it. Dali dali ko itong kinuha, nanlaki ang aking mata ng Makita ko kung ano ang nilalaman ng sulat.

"It's been a while Francine, be ready! My game finally begins. See you!"

Anger filled me again, linukot ko ang papel na hawak ko. Liningon ko ulit ang bangkay at napangiwi sa pustura nito. Narinig kong napaubo ang kasama ko, binalingan ko siya at agad na niyaya na upang lumabas. Tinanggal naming parehas an gaming face mask upang makahinga ng maayos.

"So it came from here, the gunshot. f**k nakakadiri. " aniya

"Look at this Calvin" iniabot ko sa kanya ang nalukot na papel. Kinuha niya ito at binuklat at nakita ko ang gulat sa kanyang mukha. Who wouldn't?

"So it's true" sabi nito.

"Let's go to the police station. Mag report tayo" sabi ko na kanya namang sinang ayunan. Tumakbo na kami pabalik at agad ng sumakay sa kotse.