Quarantined Affection

XI. DISAPPEARING CADAVER

"Baka naman pinaglololoko niyo ako mga bata, sigurado ba kayo sa mga sinasabi niyo?" tanong ng matabang pulis na may malagong bigote sa amin. Hindi na kami nag paligoy ligoy pa ni Calvin at agad ng nagtungo sa police station para i report ang aming nakita. "Totoo nga po! May narinig kaming putok ng baril kagabi at kanina lamang ay may nakita kaming bangkay" pagpupumilit ni Calvin sa police, napahigop ng kape ang police at isinuot ang kanyang baril sa kanyang bewang. Nakakaasar ang mukha nito, napapairap nalang ako sa tuwing pinapasadahan niya ako ng tingin. Mukhang manyak. Tinignan ko ang pangalan na nakalagay sa bandang dibdib nito at natigilan ako ng mapagtanto kong nag iisang police ang nireportan ko noon sa insidenteng nangyari limang taon na ang nakakalipas.

NIETO

History repeats itself.

"maaari ko kayong sampahan ng kaso kapag maling impormasyon ang sinasabi niyo" fvck this old man, hindi na kinaya ng pasensya ko kaya hindi na nakapagpigil pa ang bunganga kong murahin siya "Eh putangina mo naman po pala e, kung ayaw mong maniwala bat dimo nalang kaya tignan sa personal. You're a police but you don't act like one. Ganyan ka ba sa lahat ng nag rereport sayo? A corpse is seen officer. Hindi mo ba iyon maintindihan?" tuloy tuloy kong sabi sa kanya, nakita ko ang pag lunok niya matapos ko itong sinabi. Sinasagad niya ang pasensya ko. Napatingin lahat ng tao sa loob ng prisinto sa pag sita ko sa pulis. Napabaling ako sa bumukas na pinto sa kaliwang bahagi ng aming kinatatayuan.

A man in uniform came out. he is tall at makikita mo sa katawan nito na babad ito sa workout. I guess he is an American, gwapo siya. He coldly glance at me first bago siya bumaling sa pulis sa harapan namin ni Cal. "What's this commotion all about Nieto?" he said with his baritone voice. Nanginginig na napalingon ang pulis at agad agad na sumaludo sa kadarating lang na kasama nito "Ah sir wala po ako na pong bahala" kinakabahang tugon nito. Mukhang mataas ang ranggo ng isang ito. Napatango tango ang lalaki at bumaling muna sa akin, he stare at me pero biglang humarang si Calvin sa harap ko. Cute, he's possessive pala. Nakita kong tuluyan na itong umalis at isinara ng malakas ang pinto.

"Ano po sir tara" sarkastikong tugon ni Calvin sa pulis.

Calvin held my hand as we walk out of the police station, napatitig ako dito. I felt the same strange feeling again. His warm hands guided me outside saka niya lang binitawan ito ng sumakay na kami sa kotse niya. The stubborn officer follows our lead. "I don't like him" he suddenly whispered while we're driving back, "Who are you talking about?" tanong ko sakanya bumaling siya pansamantala at nakita ko ang pagngiwi niya bago pinagtuuanan ulit ang pag dadrive "That guy at the police station, i don't like him. " seryoso niyang saad. Tsk here he comes again.

"Sino? Si panot?" natatawa kong sabi sa kanya

"No Mat, I'm pertaining about the guy who looked at you kanina." Nakita kong nandilim ang kanyang mukha sa kanyang sinabi. That guy is not even that attractive to me, I'm not into foreign guys. Napakibit balikat nalang ako sa kanya. I open the radio to reduce the awkwardness between us but i guess mas pinalala lang nito ang sitwasyon namin. Urgh why this kind song?

"It's you, it's always you. If I'm ever gonna fall in love i know it's gonna be you. It's you, it's always you. Met a lot of people but nobody feels like you~~" Calvin then jammed to the song. At bahagyang bumaling ito sa akin at kapagkwan ay napangiti.

"So please don't break my heart, don't tear me apart i know how it start trust me I've been broken before. Don't break me again i am delicate please don't break my heart trust me I've been broken before.~~" Kahit hindi ko Makita ang sarili ko ay paniguradong namumula na ako ngayon, humarap nalang ako sa bintana para itago ang mukha ko dahil baka tumingin na naman ito sa gawi ko at asarin ako. Matilda the tomato. Tsk

"U-uhm Mat, if you don't mind. Can I sleep in your house?" nauutal nitong sabi saakin, bumaling ako sa kanya ng naka kunot ang noo "Ehh? Bakit e may bahay ka naman a" napatikhim siya at nahihiyang sumagot sa akin "Y-you know it's not safe lalo na sayo. I want to be beside you 24/7. I'm not gonna do anything bad. I'll be good, promise I'll behave. Hindi ako magiging sakit sa ulo." Itinaas pa nito ang kanyang kaliwang kamay na parang nagtatalumpati. I chuckled "Shut it Calvin haha i can handle myself" ngumiti ako sakanya. "But you're in danger Mat" nanlulumong dipensa niya. "Sa sala ako matutulog pramis hindi ako gagawa ng kakaiba, babantayan lang kita. They might just take the chance to do something bad kapag mag isa ka" tuloy pa niyang sabi.

Dahil marupok ako, pumayag nalang ako. Well it's actually a good thing. I trust him na naman, sa maikling panahon na nakasama ko siya i can say that i feel safe when I'm with him. "Oks" simpleng sabi ko sa kanya. May ngiting sumilay sa kanyang labi ng marinig niya ang sinabi ko.

He's the only person who made me feel belonged when I feel like i don't belong anywhere. With his simple gestures to me, it makes me feel precious. Sa kalagitnaan ng aming byahe ay napakanta ako, it's actually for him. Di ko siya masabi ng diresto sa kanya kaya idinaan ko nalang sa kanta.

"You make me feel special, no matter how the worlds bring me down. Even when hurtful words stab me I smile cuz you're there. That's what you do. One moment when i feel nothing at all like no one would notice if I were gone, but then when i hear you calling me. I feel loved, I feel so special"

Bumaling ito sa aking direksyon ng marinig niya ito, I saw how he hardly hide his alluring smile at me. Namula ang kanyang mukha lalo na ang kanyang tenga. Hahaha cute, panandalian kong nakakalimutan ang problema ko dahil sa kanya. Nakaka cringe mang pakinggan but ever since the night he cared for me, he miraculously became my happy pill. Mahirap itago ang nararamdaman that's why i let it out nalang. Mahirap kasi pag pinipigil mo ang isang bagay na hindi naman dapat pigilan, gaya nalang ng pag ihi. Pag pinigilan mo masakit. Yak cringe na talaga.

"Oh namumula ka?" mapang asar ang tuno kong tanong sa kanya.

"Was the songs meant for me?" I smiled at him sweetly.

"What do you think? Haha just focus on driving Cal." He obeyed. Agad naming sinuot ang aming mga mask bago kami lumabas ng kotse. Sinulyapan ko ang kasama naming pulis at nag suot din ito ng mask. Sama sama kaming pumasok sa loob, sabay kaming napalingon ni Calvin sa isa't isa. Something is stange again. "Wala akong maamoy Mat" he confusedly said. Suminghot singhot pa kaming dalawa ngunit wala talaga kaming maamoy. "Anong walang maamoy ang sinasabi niyo?" tanong ng pulis sa amin. "We should have smelled it from here officer, masangsang ang amoy sa loob pero nakapagtataka at wala tayong maamoy na ganun" sabi ko bago hinila sa loob si Calvin at sumonod naman sa amin ang kasama naming pulis. Fvck! don't tell me.

"Did we go to a wrong house?" i asked

"No Mat alam kong alam mo na ito ang bahay na yon" he goes towards the kitchen, sumonod kami sa kanya at nagulat nalang kami ng Makita naming napakalinis ng kusina, no blood over the place, there is no corpse sitting at the dining table with her hands tied. s**t! I can't even smell the rusty blood and the disgusting smell of a lifeless carcass. What the heck is happening? Walang may lakas na mag salita sa amin ni Calvin. We're both in shock. We are really shocked.

"So where is the corpse?" basag ng pulis sa katahimikang namuno sa amin. I can't utter a word, this is damn impossible! Liningon ko si Calvin, his eyes are still widely open while looking at the exact place where the corpse that we saw lies. "Hey! Don't tell me pinagloloko niyo ako mga bata! Sumagot kayo!" inis nang sabi saamin.

"I-it w-was here." Turo ko doon.

"Walang kahit ano dito iha" lahad niya ng kamay sa buong paligid. Napakurap kaming dalawa ni Calvin. Lumingon kaming dalawa sa kasama namin. "Sir we don't know why this place became empty, i-it was here a while ago, the corpse. The place was filled with blood. This place is packed with unpleasant smell." Paliwanag ni Calvin sakanya. Napangiwi ang pulis at biglaan itong napahagikgik "Imposible naman ata yang sinasabi mo iho, tignan mo nga oh! Wala namang kakaiba dito. Walang bangkay, walang dugo at walang krimeng naganap." He said confidently.

"Alam niyo bang maaari ko kayong kasuhan sa ginawa niyo?! Pero syempre papalampasin ko ito sa sa isang kondisyon"" pinasadahan niya ako ng tingin hanggang sa dumapo ang kanyang mata sa aking dibdib at napakagat ito sa kanyang labi. What the f**k?! I was to slap this motherfvcking p*****t pero bago ko paman iyon magawa ay nakita ko ng nakahandusay sa maalikabok na sahig ang gago dahil sa pag suntok ni Cal. Hindi pa ito nakontento at sinipa pa niya ang tiyan ng pulis. Serves you right!

"Don't you ever mess up with my girl you dumbass! No one is allowed to look at her like that except me! She's mine, only mine" he said furiously before taking my hand and leave the place. Iginaya niya ako papuntang kotse niya at pumasok na rin ako. He didn't say any word after what happened. He is just driving and did not even place a single glance at me. Awwts gege

"H-hey" ngunit hindi parin siya umimik

"Calm down Cal" i softly said, napabuntong hininga siya

"I'm trying Mat. The corpse was mysteriously gone that keeps us on shock tapos sasabay pa ang gagong yun! He's annoying."

"Ganun na nga Cal. How the heck did that happen? Hindi tayo bulag. We saw it with our own eyes. The corpse, the blood, the suffocating scenery of agony"

"Just rest for tonight Mat, let's continue tomorrow"