Quarantined Affection

VI. HEAVEN FROM THE HELLS SON

Malambot, napaka lambot. Malaki, sobrang laki. uhmmm this is heaven. I live for this!This bed is just right for me, nang imulat ko ang aking mata ay napagtanto kong nasa isang silid ako  ng kung sino. s**t! bago ko pa man pagtuunan ng pansin kung nasaan ako ay tinignan ko muna ang aking sarili.

I was relieved ng makita kong buo pa ako at naroon pa ang mga damit. hayys. buti naman. Nang masiguro kong maayos at walang kulang saakin, tinignan ko kung nasaan ako. my eyes widened, nasa kwarto ba ako ng babae?! sino? Bakit puro Kpop merch ang nakikita ko. Maski ang pader nito ay mga poster ng mga kilalang Kpop groups ang naka lagay, ang isa pang table dito ay puno ng stuff toy ng mga k-idols lalo na ang BT21 wew sanaol. Sa isa namang shelf ay puro albums ang laman, i must say fan na fan ng Kpop ang kung sino mang may ari nito. pagtingin ko sa side table at nakahilera ang iba't ibang lightsticks. Nakakainggit! miss ko narin mga merch sa condo ko. Ang sahig ay carpeted, ang dingding naman nito ay napinturahan ng PURPLE?! babae nga confirm, pero sino? sa pagkaka alala ko ay si Calix ang sumalo saakin ng matumba ako at mawalan ng malay.

Imposible namang maging kwarto ito ng isang mala Adonis na lalaki, imposible talaga. Unless bakla siya? Nang di umano ay biglang bumukas ang pinto. Nanlaki ang mata ko sa bultong dumating.

 s**t! Maawaing panginoon! Tulungan mo akong mahimasmasan sa oras na ito at baka makain ko ang nakahaing ulam sa aking harapan. Napanganga ako sa tanawin na aking nasisilayan. Isang biyaya!

Tukso! layuan mo ako. Malanding hindot. heto na naman umiiral na naman ang kalandian ko.

It's Calvin, half naked. Naka twalya lamang ito. Bat may twalya pa?! nakita ko ang butil ng tubig na dumadaloy sa kanyang katawan na nanggaling sa basa niyang buhok. God this is the real heaven. What an abs! Papalapit ng papalapit ang grasya, unti unti akong sinakop ng realidad ng binatukan ako ng nasa harapan ko. 

"Aray! ano ba!" inis kong sabi sakanya. nakita ko ang ngisi sa kanyang mukha.

"Kababaeng tao ang manyak ! HAHHAHAHA" namula ako sa sinabi niya, sino ba naman kasi ang hindi masisilaw sa kagwapuhan at kakisigan ng lalaking to? halatang nalunod siya noong nagpaulan si God ng gandang lalaki.

"Tseee! tigilan mo nga ko lalaking pinaglihi sa brand ng brief ang pangalan!" pagsusungit ko sakanya. nag-iinit ang mukha ko paniguradong namumula na naman ako. Putek na lalaking to!

"Makapagsalita to! perfect ka gurl? Eh ikaw nga pang matanda ang pangalan" huh! sumasagot pa ang kumag. Inirapan ko ito

"Pero ayos lang baby naman kita" banat nito at napa finger heart pa ang gago. Hindi ko na napigilan ang sarili dahil napipikon na ako, pinulot ko kung ano man ang mahawakan ng kamay ko at ibinato ko ito sa kanya. 

*BOOGSHH!!*

Nanlaki ang mata namin pareho ni Calvin ng makita ang basag na bagay sa harapan namin. Jusko what have i done. Maski ako ay nanlumo ng makita kong nabasag ang bagay na aking ibinato. 

Isang army bomb, naiiyak ako. Kingina! Lumohod kaming pareho ni Calvin para tignan ang nabasag na army bomb.  Tinignan ko kung anong reaksyon ng kasama ko, i saw sadness in his eyes at parang maiiyak na ito.  Maski ako ay naaapektuhan na sa nangyari. Ang bobo ko!

Hinawakan ko ang bubog at dahil bobo nga ako ay nasugatan ako

"AHHH! ARAY" napalingon si Calvin saakin

"Bat ka umuungol?" isa pang hmmmmmm!!!

"Ano ba dapat sabihin ko pag nasaktan?" 

"Ahhh Calix ang sarap ahhhh!" nanlaki ang mata niya ng marinig ang sinabi ko, bigla itong namula at tumingin bigla sa kisame.  Napayuko ako ng marealize ko ang ginawa ko. 

Bobo part 2

Namuo ang nakaka binging katahimikan sa pagitan naming dalawa. Nabasag lamang ito ng napadaing na naman ako sa sakit dahil sa sugat ko.

"Ouch!" sabi ko dahil baka punahin na naman niya ako. Napalingon si Calvin saakin at dali daling hinawakan ang aking kamay at hinila ako papunta sa kama. Wew

"You're so clumsy baby, it's fine with me kahit pa basagin mo lahat ng light stick dito sa kwarto ko just please don't get yourself hurt" nag-aalalang sabi nito bago niya hinipan ang sugat ko. Napatunganga ako dahil sa kanya, I don't feel any pain. Pagtitig ko palang sa kanya ay parang nalunasan na ako.

"Wait up, I'll just get the first aid kit" He then said with a smile before going out. Napa kurap ako ng narinig ko ang pag sara ng pintuan. So confirm! kwarto nga ito ng lalaking yun. So he is also a Kpop fan like me huh. Kung titignan mo lamang siya ay maiisip mong he's a badboy pero i realized he is a soft boy pala. Naksss lakas maka akit ni Calvin ampustpa! 

Same vibes tol hihi

Napa ayos ako ng upo ng bumalik itong may dalang first aid kit at muli ay hinawakan na naman niya ang kamay ko upang gamutin. Nanigas ako nang hawakan niya ito. I felt butterflies in my stomack tsukii! crush ko na ata siya, malandi ako. Hindi pa kami gaanong nagkakakilala ay ganito na agad nararamdaman ko. It's dangerous for me. 

This is not the purpose why i came back in our house.

"Ayan ok na sa susunod wag kang padalos dalos, napaka clumsy mo pa naman. Tanda mo ba noong Grade 10 tayo? Palagi kang nadudulas sa hallway natin kasi iniimagine mo kagwapuhan ko?"  sambit nito at tumawa siya ng malakas. Gwapong may ubo sa utak. Napangiwi nalang ako dahil kahit na anong impormasyon tungkol sa kanya ay walang pumapasok sa utak ko.

"So this is your room?" tanong ko nalang para naman kahit papaano ay mawala ang awkwardness sa aming dalawa.

"Yup, I became a fan eversince you also became a fan babe" simpleng sagot niya. Napatango nalang ako sa naging tugon niya.

"Bakla" sambit ko at pasimpleng tinignan kung anong naging reaksyon niya. Napa buga ako ng tawa ng makita kong nanlaki ang kanyang mata at ang tenga niya'y namumula.

HAHAHAHAHHAHAA 

I stopped laughing when he suddenly turned serious.

bobo part 3

"You know i can get you pregnant by now Matilda" parang nabuhusan ako ng malamig na tubig sa sinabi niya. Fvck can you? Charrr

"Pero i can't do it yet kahit na nasa tamang edad na tayo, I'll marry you first" sumilay ang nakakalokong ngisi sa kanyang labi. Oh please marry me! charot. He is still a stranger to me.

"Who are you?" i blunty said.

"Nakakapanibago parin talaga na hindi mo ako maalala pero the rest ay alam mo Matilda, gaya nga ng sabi ko I'm Calvin. You're boyfriend and i can prove you that" he said before opening a small drawer beside his bed. He handed me a purple box and as i opened it may namuong luha sa mga mata ko. I don't know why but somehow i feel sad.

It's a picture of us. Calvin and I, holding each others hand while smiling sweetly at the camera.

Inisa isa ko pa ang ibang litrato hanggang sa madatnan ko ang panghuling larawan na hawak ko.

I'm kissing him and he is smiling ear to ear.

Alam kong hindi ito edited pero bakit hindi ko siya maalala? Why?!

Napahagulgol nalang ako ng iyak. Am i crazy? hindi ko alam na alam ang gagawin not until a warm hug surrounded me. 

I feel...safe. Calvin hugged me while he caressed my back while his other hand is stroking hair. Pinapakalma niya ako sa pag iyak at sa hindi malamang dahilan ay hinayaan ko lamang siyang gawin ito. He continued comforting me hanggang sa ako na mismo ang kumalas sa yakap niya.

"Hindi ko alam kung bakit hindi kita maalala Calvin but the moment you hugged me parang may kung anong bagay ang humaplos sa puso ko. I believe you too fast and that's kinda strange."  i honestly said 

"Hush baby it's fine. Maski ako hindi ako makapaniwalang hindi mo ako maalala of all things" Napayuko siya "But it's fine Matilda as long as you're back it's fine. Magsisimula ulit tayo" payak siyang napangiti. "Mind if we visit your parents? I don't know kung saan sila inilibing"  he said. Natahimik ako sa sinabi niya, maski ako Calvin. Maski ako hindi ko alam. But one thing for sure. They're dead and i saw it with my own eyes.

"Calvin, i don't know either." nakita ko ang gulat sa kanyang mga mata matapos ko itong sabihin. "What do you mean?" he asked

"They did not die sa ganong paraan Calvin, They were killed. I didn't saw the face of the killer pero may palatandaan ako sakanya. After i saw my parents kasama ang teddy bear ko sa dining area namin na patay na ay nahimatay ako. I just woke up without them at my sight. I search our whole house but it was all clean."  i confessed. "I woke up not remembering a person named Calvin."