"อื้อ~~อย่ากวนซิคะ แพงขอนอนต่ออีกหน่อย"
ฉันรู้สึกว่าตัวเองถูกโดนปลุกทั้งๆ ที่เพิ่งได้นอนไปได้ไม่กี่ชั่วโมงเพราะมัวแต่ดูแลผู้ป่วยฉุกเฉิน พอกำลังจะหลับลึกอะไรก็ไม่รู้มาหยุกหยิกๆ ตามลำตัว
"อื้อ~~ อะ! นายท่าน"
ฉันลืมตาตื่นอย่างรวดเร็วเมื่อรู้สึกถึงแรงบีบที่หน้าอก ซึ่งเป็นใครไม่ได้นอกจากคนไข้ฉุกเฉินของฉัน
"ทะ..ทำอะไรคะ"
"รีดพิษไข้"
เขาตอบเพียงแค่สั้นๆ ผลักฉันนอนหงายราบกับพื้นทราย ขึ้นคร่อมอยู่บนตัวฉันและโน้มหน้าเข้ามา ดวงตาสีเข้มมันทำให้ฉันต้องมนต์อีกครั้ง
"ยังคิดจะหนีอีกไหม"
เสียงทุ้มเอ่ยถาม เขาจงใจบดเบียดความแข็งขึงที่อยู่ข้างล่างลงมาแนบชิดกับฉัน จนฉันเริ่มตัวสั่นขนไรลุกชันไปหมด
ตั้งแต่เป็นนางบำเรอให้เขา ฉันรู้สึกว่าตัวเองร่านง่ายยังไงก็ไม่รู้..แค่แตะนิดเดียว ฉันโดนเหมือนพิษสวาทของเขาแล่นเข้าสู่ร่างกาย
"พะ..แพงแค่อยากเจอพาย"
ฉันเหมือนคนละเหม่อพูดตอบเขาไป สายตาไม่อาจละไปจากใบหน้าคมค
