ป่วนรักนายคาสโนว่า (Mark+Piano)

บทนำ (น้องสาวที่ไม่ต้องการ) @สนามแข่งรถ>JM ภายในสนามที่มีรถNoble M600 สีดำคันหรูกำลังวิ่งเฉียดสีอยู่กับรถแข่งคันสีเหลือง ภูดิส ในวัยยี่สิบหกปีเหยียบคันเร่งสุดฝีเท้า คนอย่างเขาไม่มีคำว่าแพ้อยู่ในหัวเว้นแต่เขาจะตั้งใจทำให้ตัวเองแพ้ แววตาคมเข้มจับจ้องมองถนนที่วิ่งไล่ล่ามองเส้นชัยแต่กลายๆ เสียงเบิ้ลรถคันเหลืองแช่งรถคันดำของภูดิส อัคนีและพ้องเพื่อนที่รออยู่ในห้องกระจกถึงกับลุ้นตัวเกร็ง "พ่อครับ อามาร์คแพ้ๆ"เสียงพระเพลิงลูกชายวัยสีขวบของอัคนีพูดกับผู้เป็นพ่อ "ชูว์ อย่าพูดเป็นลางลูก" อัคนีพูดกับลูกชายหัวแก้วหัวแหวนขำๆ "คุณมี้ขา ไรลินไม่หนุกๆ" ไรลินลูกสาววัยสี่ขวบของลินินกับโรมกระซิบข้างหูผู้เป็นแม่ "รออีกชั่วโมงนะคะ เดี๋ยวคุณแด๊ดมารับนะคะหนูลิน"ลินินบอกลูกสาวพร้อมลูบหัวอย่างอ่อนโยน "ฉันว่ารอบนี้คู่แข่งไอ้มาร์ค ไม่ธรรมดาวะ เห็นว่าเป็นผู้หญิงเสียด้วย" "นินว่ามาร์คแพ้บ้างก็ไม่เห็นเสียหายอะไรนะ ที่ผ่านมาฉันเห็นก็ชนะมาตลอด"ลินินหันมาว่ากับอัคนียิ้มๆ "เหอะ คนแบบมันแพ้ไม่เป็นหรอก"อัคนีพูดพลางคอยมองกระจกในขณะที่รถทั้งสองคันกำลังแข่งกันแซงหน้าอย่างดุเดือด "แต่ฉันว่าผู้หญิงคนนั้นก็แพ้ไม่เป็นนะ" ลินินที่กำลังป้อนน้ำลูกสาวเอ่ย ปกติถ้าเป็นเมื่อก่อนพวกเขาคงได้ไปเชียร์ภูดิสตรงขอบสนามแต่นี่มีลูกๆพวงติดมาด้วยเลยต้องจุกรวมกันอยู่ในห้องกระจกใส "นินหลินติดต่อมาบ้างไหม" "ติดต่อมานะ แต่ไม่บ่อย"ลินินพูดขึ้นนิ่งๆ ตั้งแต่เรียนจบหลินเป็นคนเดียวที่ตัดสินใจไปอยู่เมืองนอกด้วยเหตุผลบางอย่าง "อืม" 'กรี๊ด"/ "โฮ อะไรวะเนีย" เสียงกรี๊ดกับเสียงโฮ่ในสนามดังกันให้จ้าละหวั่น เมื่อรถแข่งทั้งสองเข้าเส้นชัยพร้อมกัน ภูดิสเปิดประตูรถลงมาด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง แกร๊ก! ร่างบอบบางที่สวมใส่กางเกงและเสื้อหนังรัดรูปเปิดประตูรถคันเหลืองลงมา ดวงตาเฉี่ยวจ้องมองภูดิสอย่างยิ่งงัน "ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ ฉันมินตาค่ะ"มินตาเสยผมลวกๆก้าวเข้ามาตรงหน้าภูดิสพร้อมยื่นมือทำความรู้จัก "หึ! ผมว่าคุณรู้จักผมดี เว้นแต่ผมที่ยัง"ภูดิสไล่สายตามองร่างมินตาด้วยรอยยิ้มร้ายๆ ยืนมือให้จับ "ฉันก็อยาก รู้จักคุณให้มากขึ้น" มินตาโน้มใบหน้ากระซิบข้างใบหูภูดิสด้วยเสียงยียวน "หึ" : แกร๊ก!! ร่างสูงดันประตูห้องกระจกใสเข้ามา พร้อมอาแขนกว้างๆด้วยรอยยิ้มอบอุ่น รอไรลินหลานสาวสุดรักที่วิ่งดุกดิ๊กลงจากตักลินินเข้ามากอด "คุณอาขาหนูลินคิดถึงๆ"ไรลินเอ่ยอ้อนภูดิศ "อาก็คิดถึงหนูคะ"ภูดิสกอดไรลินด้วยมืออีกข้าง พร้อมกลางอีกข้างออกให้พระเพลิงที่นั่งอยู่ข้างอัคนี "มาให้อากอดหน่อยสิครับ พระเพลิง" "ไม่เอาครับ ผมโตแล้วห้ามกอด"พระเพลิงรีบพูดกับภูดิส เพราะเกิดความหวงตัว "หลานแสบได้พ่อมันจังวะ"ภูดิสพูด อุ้มไรลินเข้ามานั่งบนโซฟา "ลูกใครล่ะ ดูด้วย"อัคนีว่ายิ้มๆ "คุณมี้ขาหนูปวดฉี่"ไรลินหันไปบอกลินิน "ป้ะค่ะ เพิ่งปวดใช่ไหมคะ"ลินินเดินเข้ามาพร้อมส่งมือให้ลูกสาว "คุณอาครับผมไปด้วย"พระเพลิงกระโดดไปจับมือลินินอีกข้าง "ไปกันค่ะ"ลินินจูงเด็กทั้งสองพาเดินออกจากห้องกระจกไป ทำให้ในห้องเหลือเพียงภูดิศกับอัคนี "มึงไม่คิดจะมีเมียเป็นตัวเป็นต้นบางหรอวะ?" ภูดิสอายุก็ปาไปจะยี่สิบเจ็ดแล้วเขายังไม่เห็นวี่แววว่าภูดิสจะจริงใจกับใครเลย ที่เห็นมีควงบ่อยๆก็น่าจะเป็นโรส ดาราสาวสุดฮอต "ภาระ มนุษย์เมียเป็นสิ่งที่น่ารำคาญ.."มาร์คเอ่ยขึ้น ดวงตาดำปนน้ำตาลจ้องมองเบียร์ในมือ พร้อมกระดกจนหมดกระป๋อง "เหอะ ระวังจะมีลูกไม่ทันพวกกู" "กูมีแค่หลานสามคนก็พอแล้ว" "จะว่าไป คิดถึงหนูจีนเหมือนกันนะ ยัยหลินหอบลูกไปซะใกล้เลย" อัคนีอดที่จะพูดออกมาเสียไม่ได้ แต่ก่อนเสียงสดใสของหลินจะเรียกสีสันในกลุ่มมากสุด "ไปไกลๆนะดีแล้ว ไปให้พ้นจากพ่อเห้**"มาร์คสบถคำหยาบอย่างโกรธเคือง "กูว่าไอ้ไท..." แกร็ก! เสียงเปิดประตู ทำให้ทั้งสองเปลี่ยนเรื่องคุยกันทันควัน เป็นลินินเดินเข้ามาพร้อมเด็กทั้งสอง เสียงหวานเอ่ยขึ้น"ทุกคน พี่โรมมารับแล้ว ฉันขอตัวก่อนนะ" สวัสดีค่ะ คุณอามาร์ค คุณอาไฟ"ไรลินยกมือไหว้พร้อมวิ่งเข้าไปกอดภูดิสกับอัคนีอย่างน่าเอ็นดู เด็กหญิงวัยสีขวบได้น่าตาผู้เป็นแม่มาเต็มๆ "สวัสดีค่ะคนสวยของอา"อัคนีรับเด็กน้อยเข้ามาหอมแก้มป่องๆ "ไว้เจอกันนะนิน.."ภูดิสเอ่ยบอกเพื่อนสาวคนสนิท ลินินพยักหน้าให้คนเพื่อนทั้งสอง จูงมือลูกสาวออกไป "กลับแล้วเหมือนกันวะ ต้องไปรับเมีย" "อืม ไว้เจอกัน" "พระเพลิงสวัสดีคุณอาครับ ได้เวลาไปรับแม่แล้ว"อัคนีพูดกับลูกชายที่กำลังวาดรูปอยู่ "แม่กลับแล้ว เย้ๆ"พระเพลิงกระโดดโลดเต้นอย่างดีใจ แล้วรีบเก็บของ วิ่งเข้ามายกมือไหว้ภูดิส "มีลูก มีเมียงั้นเหรอ"ภูดิศพึมพำคนเดียว หลังจากเพื่อนๆหลานๆไปกันหมดแล้ว ชีวิตเขาไม่ต้องการให้ใครมาเป็นภาระ เขาไม่มีทางที่จะมีจุดอ่อนเป็นแน่ @ลานจอดรถ JM ปึก!!ๆๆ ปึก!! "อ๊ะ..แรงอีกค่ะ คุณมาร์ค อ้าส์"มินตาครางออกมาอย่างเสียวซ่าน จากการโดนอัคกระแทกเข้าออกในร่องสวาทด้วยความแรง "อ้าส คุณนี่ยังแน่นเหมือนไม่เคยโดนเลยนะ"มาร์คกระซิบเบาๆ ในขณะส่วนล่างยังทำงานอย่าฃหนักหน่วง ถ้าถูกใจเขา ก็พร้อมจะสนองให้ แต่อย่างเดียวคือห้ามผูกมัด ก๊อก!! ๆ เสียงเคาะกระจกรถ ทำให้ภูดิษและมินตาหัวเสียไปไม่น้อย ครืน กระจก ซุปเปอร์คาร์หรูเลื่อนลงครึ่งนึง มินตาได้แต่นอนฟึดฟัดในลำคอด้วยสีหน้าหงุดหงิด "มีอะไร"เสียงสุขุมถามเคลูกน้องคนสนิท หากเมื่อกี้เป็นลูกน้องคนอื่นได้โดนระเบิดอารมณ์จากเขาแน่ "คุณเปียโนหนีออกจากสนามบินครับ" ปัก!!! มือหน้าทุบกับลิ้นชักหน้ารถอย่างหัวเสีย เมื่อรู้ว่าหญิงสาวพยศตั้งแต่ยังมาไม่ถึง "เธอจะทำให้ฉันหงุดหงิดไปถึงไหน เปียโน" _______________