Onun neşesi benim neşem olmuştu. Gülen yüzü için her şeyi yapmaya hazırdım. Ona böyle baktığımı fark edince kafasını salladı.
"Ne oldu? Niye bakıyorsun öyle?"
Güldüm.
"Güzele bakmak sevaptır demişler."
Dil çıkardı yine bana her zamanki çocuksu tavrı ile. Yemeğimizi yedik birlikte sokakta yürümeye çıktık biraz. Yürümeyi seviyordu. Doğayı seviyordu.
"Hafta sonu kamp mı yapsak acaba?"
Dudak büzdü.
"Ben bilmem hiç yapmadım vaktim yok zaten çalışıyorum."
"Bak ne diyeceğim şu çizimlerini bir değerlendirsek seninle. Belki bir şeyler çıkar bak gerçekten şahane şeyler çiziyorsun."
Kafasını salladı hızla.
"Olmaz neresi şahane asla olmaz. Ben onları atacağım zaten."
"Sakın delirdin mi sen? Asla atmayacaksın."
Yol boyunca benimle inatlaştı eve gidince odasına gidip çekmeceden çizimleri alı
