Dokunuşları öylesine nazikti ki. Öperken korkuyordu yine aynı şeylerin olmasından. Gömleğinin bütün düğmelerini tek tek açıp üzerinden çıkardıktan sonra kendi üzerimdeki tişörtü çıkardım.
"Gökçe hiçbir şey için zorunlu değilsin. Biliyorsun değil mi?"
Gülümsedim. Yüzüne öpücük kondurdum.
"Zorunlu hissetmiyorum ki."
Yeniden öpüşmeye başladık. Oda benim üzerimdeki kıyafetleri yavaşça çıkardığında kendimizi Alparslan'ın yatak odasına attık. Yavaşça beni yatırdıktan sonra temkinli hareket ederek öpmeye devam etti. Geçen seferki hissettiğim baskının aynısı bacak aramda hissettiğimde daha sıkı kapadım gözlerimi. Bunu yapmalıydım, bunu şimdi yapmazsam hiçbir zaman yapamazdım. Alparslan Ali değildi o bana zorla dokunmadı o beni incitmiyor. Bana aşık ben ona aşığım. Sakin olmalıyım ve bunu yapma
