My oh My!

~* Lea's apartment/house Lea walk to the bathroom to take a bath, her class starts at 8:00am she's in her 22 yrs of age and she's taking the course of BSHM or Bachelor of science in hospitality management a four year degree program and she's studying at the Royale University, currently in her second year. mabilis na kumilos si Lea at naghanda ng umalis sa kanyang apartment na ilang block lang ang lalakarin papunta sa school, habang naglalakad ay may nakasalubong syang isang matandang babae na nakasandal sa poste... napabuntong hininga sya at nilampasan ang matanda, sa loob ng dalawampu't dalawa na nabuhay sya sa mundong ibabaw ay sanay na sya... sanay ng makakita ng mga taong hindi nababagay sa mundo ng mga buhay. mula pagka bata nya ay nakakita na sya ng mga spirito ng mga taong patay na nong una natakot sya pero nung nagtagal ay unti unti na syang nasasanay at hindi nalang pinapansin ang mga nakikita na kakaiba, hmmm... well sa kanya hindi na kakaiba ang makakita ng mga patay na palutang lutang sa ere meron ngang iba eh baliktad yung ulo. "hayss buhay nga naman!" iiling iling na sabi ng dalaga at binalikan ang matanda luminga linga muna sya para siguraduhing walang ibang tao sa lugar na yun at tsaka nakipag usap sa matanda na para itong buhay na tao. "ahm... bakit po kayo nandyan?" tanong nito na syang nagpa angat ng paningin ng matanda sa kanya, kung hindi pa sya sanay mahihimatay talaga sya sa gulat at takot sa nakita. ang mukha nito ay may malaking piklat at napupuno ito ng dugo at ang buo nitong katawan ay puro bali kung titingnan ng maayos, halatang na aksidente ito bago nalagutan ng hininga. "nakikita mo ako?" gulat na sabi ng matanda at biglang naging ayos ang mga bali nitong buto at nawala na ang piklat sa mukha nito at makikita na maganda ito. ang kaninang nakakatakot na pustora nito ay nawala at napalitan ito ng maaliwalas na mukha. "yes, so bakit kayo nandyan?" luminga ang matanda at yumuko bago nagsalita. "dito ako na aksidente, hinihintay ko ang kapatid ko na bisitahin ako rito at dalhan ng mga bulaklak." malungkot nitong sabi "hmmm ganun po ba, cge hintayin mo nalang po muna baka narito na ang kapatid mo maya maya lang." " sana nga hija, sana nga." ang boses nito na puno ng lungkot at sakit. "aalis na po ako baka ma late ako sa klase ko!" sabi ng dalaga at mabilis na tumakbo ng makitang malapit na ang oras ng kanyang klase. 'naku! aakyat pa ako sa second floor, my ghaddd daldal mo talaga Lea!' sabi ng dalaga sa kanyang isip habang tumatakbo. The name is Lea Tundag, 22 yrs of age, and it's normal for her to see some spirits or ghost, with a long curly brown hair and a black pair of eyes. ~*..... Neibel's Condo/house Mabilis na napabangon ang isang dalaga ng marinig ang alarm clock nito na tumutunog. "yawa! ano ba patulugin mo ko!" bulyaw nito at tinapon ang alarm clock sa kung saan at nabasag ito pero hindi ito pinansin ng dalaga at nagtalukbong ulit ng kumot para matulog dahil sa sobrang antok, she's a nursing student currently in second year of her four year course program. Then after five minutes yung cellphone naman nya ang tumunog kaya kinuha nya ito at tiningan at halos manlaki ang kanyang singkit na mata sa gulat at dali daling bumangon para maghilamos. Her class starts at 10:00am and it's already 9:30am, 10 minutes before she's going to be late at her class. " oh ghadd! ma l-late na ako, for godsake! i sleep at 6:00am because of that damn lesson that I studied last night!" kinuha kaagad ng dalaga ang kanyang bag na nakalutang, she's with someone in her room, sa pag kakaalam nya ay isa itong batang babae she can't see but she can talk to her like it is normal, kapag may nakakita sa kanya na nag sasalita mag isa panigurado ipapasok sya sa mental hospital. "Thank you Krishia." tsaka sya tumakbo palabas ng condo nya at sumakay ng elevator alam nyang nakasunod sa kanya ang batang multo pero di nya iyon pinansin she's immune with the child's presence. dahil simula nong tumuntong sya sa edad na 18 at iniregalo sa kanya ng nanay nya ang condo ay dito nagsimula na makarinig ng iyak ng isang bata, and that child is Krishia. natakot sya nung una kasi hindi sya sanay pero mas tumayo ang balahibo nya ng magsalita ito sa malamig na boses feeling nya ay tumayo ang balahibo nya sa buong katawan at nagsisigaw sa condo nya buti nalang at soundproof ang condo nya at di maririnig iyon sa labas. Nasa third floor ang room nya sa college of nursing, may quiz sila ngayon at kailangan nyang makapasa para sa pagpupuyat nya na minsan ay di na talaga sya natutulog. habang tumatakbo sa hallway ay may nakabangga syang babae na halatang late na din kasi ang bilis nitong tumakbo ni hindi man lang nag sorry sa kanya. "tsk..." itinuon nalang ng dalaga ang pagtakbo ng makapasok sa building ng nursing. "I'm three minutes late hayss." "Ms Montebon, you're five minutes late!" sabi ng instructor na nasa harapan. 'huh?' " Ma'am it's three minutes! not five!" irap na sabi ng dalaga at naglakad papunta sa kanyang upuan. " by the way Ms. Brim good morning!" wika ng dalaga at tuluyan ng naupo. "Grace 'di ba nag quiz si ms?" tanong nya sa kaibigan na umiling lang "ok let's continue were we left." The name is Love Neibel Merr Montebon 19 yrs of age, naging normal na sa kanya ang makaramdam at makarinig ng boses ng mga multo sa paligid simula ng makilala nya ang batang si Krishia, with a long black hair and she's a singkit, chinita. Nag aaral din sya sa Royale University bilang isang nursing student. ~*...... Kanina pang umaga nagsimula ang training nila at ngayon ay may ten minutes silang break at habang nagpapahinga ay di nya maiwasan mapatingin sa isang building... ang marine building mula sa ikaapat na palapag ay nakikita nya ang isang babae na naka marine uniform, nasa hamba ito ng bintana at nakatingin sa soccer field kung saan may mga estudyante doon na naglalaro. She's certain that the woman in the window isn't alive anymore, the room where she is, is an abandoned room and no students were allowed to enter in that room. and also, ito ang babaeng nahulog sa rooftop ng marine building ang sabi ay nag suicide ito, but no... hindi nya alam ngunit sigurado sya na hindi ito nag suicide, nag iimbistiga sya tungkol dito mula ng makita nya ito mula sa pagkakahulog ng building at sa kanya ito nakaharap at bago pa ito mawalan ng hininga ay may namutawi sa bibig nito na mga salita and since that day... that incident she started to see her ghost. "hoy! Cherryl! ano ba! kanina kapa namin tinatawag kasi tapos na ang ten minutes break!" "ha?" wala sa sariling sabi ng dalaga na nasa harapan na nya ang mga kasama. "are you alright Ms. Cherryl? kanina kapa namin tinatawag tapos di ka naman sumasagot and you're looking at the direction where the fourth floor of the marine building is located, anong tinitingnan mo don? abandonado na ang room na iyon ah." sabi ng senior nila na lalaki na nagtataka na nakatingin sa kanya at sa lugar kung saan sya nakatingin. "it's nothing, pasensya na." tumayo ang dalaga at nagpatiunad na naglakad para simulan ulit ang training nila, nagtataka man ang mga kasama ng dalaga ay sumunod na din ang mga ito dito. without knowing na sa di kalayuan ay may estudyante na nakatingin din sa dalaga na si Cherryl. "hmm... mukhang nakakakita ang isang 'to ah, interesting let's see what you can do ms." nakangiting sabi ng dalaga na nakatingin sa gawi ng dalagang Cherryl ang pangalan. The name is Cherryl Mae kilat a criminology student, 20 yrs of age, student of Royale University and currently in her second year being a crim student. after the incident happened in the marine building she started to see the woman's ghost. ~*...... "hmmm inaantok pa ako sa totoo lang." wala sa sariling sabi ng dalaga na naka upo sa kanyang sariling upuan katabi ang kanyang kaibigan na si Kessy they were friends and classmates since 1st year and up until now in their second year. "buang sino nagsabi sayong magpuyat ka ha? sabi ko sayo tulog na baliw ka talaga!" sabi ng kaibigan nitong sa cellphone lang nakatingin. " busit! kasalanan to ng pusa kagabi eh!" inis na ginulo ni Fretchemea ang kanyang buhok na hindi pa nya sinusuklay habang naghihintay pa sa kanilang instructor na ayaw na ata pumasok kasi 10:00am na wala pa ito sa loob ng kanilang room. "Kung alam ko lang na late or hindi papasok si sir sana natulog nalang ako!" "hoy! buang pati pusa dinadamay mo sa kabaliwan mo!" "eh totoo naman eh! naghilamos ako kagabi gamit yung tabo kung saan doon uminom yung pusa na sa sobrang gulat sa akin ay nasubsub sa tubig na nasa tabo! my ghaddd! kasi tinatamad ako kumuha ng bagong tubig ayy yun nalang ginamit ko pang hilamos." "ha? ano connect non Fretchemea?" gulong gulo na tanong ni Kessy. "hayys wala! kasi pati ako diko ma explain!" inis na sabi nito. Mula ng gabing yun ay hindi na naging maganda ang pakiramdam ni Fretchemea feeling nya may nakatingin sa kanya or may sumusunod sa kanya pero wala naman syang nakikita kapag mag isa sya, she felt so weird or sya lang talaga ang nagiging paranoid dahil sa kasabihan tungkol sa mga pusa na itim. alas tres na ng hapon at nasa College of Technology building sila at exactly nasa fourth floor ng building ang room nila and their building is kaharap ang building ng marine, isinubsub ng dalaga ang kanyang mukha sa table na kaharap dahil sa sobrang antok na nararamdaman, a few minutes later she feels that na may tao sa harapan ng table nya at sa pag aakalang ang subject teacher nila iyon ay mabilis syang nag angat ng ulo upang tingnan ito. "goo-" natigil sa pagsasalita ang dalaga sa nakita na nasa harapan nya, shocked was visible on her face, she became pale as what she saw right in front of her eyes. a woman, a woman with white uniform... a nursing uniform to be exact, and the woman's face was covered with blood, dahil sa sugat nito sa mukha... ang mga braso nito na maputla ay may mga sugat na galing sa isang kutsilyo pati na rin ang tyan nito na may saksak at amoy na amoy ng dalaga ang malansa nitong amoy. "Fretchemea! hoy?! buang anong nangyari sayo?!" nag aalalang tanong ni Kessy sa kaibigan na kanyang niyuyugyug, namumutla ito at parang may nakita na hindi maintindihan ng dalagang si Kessy . "napuyat kalang dahil sa pusa nagka ganyan kana?! Fretchemea?! hoy baliw ano ba natatakot na ako dito oh!" "anong nangyari?" tanong ng mga kaklase nila, si Fretchemea naman ay wala sa sariling nilingon ang mga kaibigan at bigla nalang itong nawalan ng malay, mabilis naman na kumilos ang mga kaklase ng dalaga at binuhat ito papunta sa clinic nila na nasa malapit sa BSHM at Nursing building. The name is Fretchemea Butaya, a 20 years of age, with black straight hair and a pair of black eyes, she's also on her second year taking up Bachelor of Industrial Technology major in Computer Tech. She's also a student of Royale University. And this is where the story takes place, at the well known University in the Province of Cebu City. The four students taking up different courses but in the same school where they can see such things, will those students whose not immune seeing indifferent things around them be able to survive at the ability they have? ~*~*