CHAPTER 12

1287 Words

เหมราชที่กลับมาพร้อมกับของกิน เขาไม่อยากทิ้งเธอเอาไว้นาน ๆ ตอนนี้ มุกตาภาอาจจะช็อกได้ แล้วก็เป็นจริง เขาเห็นร่างเธอนอนแน่นิ่งที่ชานบ้าน “เธอ มุก มุก มุก” เขาเรียกขานเธอหลายครั้ง ก่อนจะเอื้อมมือไปแตะที่เนื้อตัว แล้วเหมราชก็ต้องตกใจ มุกตาภาไข้ขึ้น ตัวร้อนจี๋ ร่างกายของเลือดลมแปรปรวนไปหมด เขากำลังลังเลเขาทำเกินไปไหม หัวใจแกร่งที่หวังจะทำให้เธอเจ็บปวด แต่เมื่อเห็นเธอไม่ได้สติแบบนี้เขากับหวั่นไหว การลักพาตัวมุกตาภา เพื่อเอามาลงโทษ ตามมาตรการลงโทษที่เขาตั้งขึ้นมาเอง หัวใจของเหมราชตอนนี้คล้ายจะใจอ่อน “ไม่... เหม นายจะไม่ใจอ่อนกับมารยาของผู้หญิงคนนี้ จำไม่ได้หรือ ยายคนนี้ทำให้แดนต้องตาย” ปิศาจอีกตัวในตัวเขาพูดขึ้น ‘ใช่สิ นางปีศาจที่ร้ายกาจ และไม่มีหัวใจ’ ทว่าเขาก็อดจะมองหน้าของเธอไม่ได้ เผลอมองด้วยสายตาที่ห่วงใย ‘เหมราช นายอย่าหลงทาง และเดินก้าวพลาดตกหลุมของแม่นี่ จำเอาไว้” ชายหนุ่มกัดกรามแน่

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD