“เธอกล้าดียังไง กล้ามาสั่งสอนฉันเหรอ ดูตัวเอง และกลับไปสั่งสอนตัวเองดีกว่าน่า”
“คุณกล่าวหาฉันทั้งหมด ฉันไม่ได้เป็นแบบนั้น”
“มุกตาภาเธอมันร้ายเกินไปแล้ว เก่งเรื่องมารยาหญิงร้อยเล่มเกวียน อย่าทำมาเป็นห่วงเป็นใยฉัน เพื่อให้ฉันหลงเคลิ้ม ผู้หญิงแบบเธอจะมีผู้ชายสักกี่คนที่รู้ทัน”
“ฉันไม่อยากคุยกับคนเมา นายหัวลงไปจากตัวของฉันได้แล้วนะ”
“กลัวอะไรครับ กลัวเสียหายเหรอ” แล้วหัวเราะปิดท้าย เสียงทุ้มก็จริง แต่เสียดแทงเข้าไปถึงใจของมุกตาภา
“ผู้หญิงอย่างเธอ คงจะผ่านร้อยมือชายมาแล้วหลายคน แล้วจะกลัวทำไมกับเรื่องพวกนี้ จริงไหม ฉันพูดถูกหรือเปล่า”
เพียะ...
แม้จะดึงมือออกมายากจากการเกาะกุม แต่หญิงสาวก็ทำได้ เธอตบไปที่ใบหน้าของเหมราชตามเรี่ยวแรงที่มีในตอนนี้ แต่มันได้ผล
ผลที่ได้คือ เหมราชโกรธจนตัวสั่น
“เธอกล้าตบหน้าฉัน”
“ทำไมจะไม่กล้าค่ะ ถ้ามีอะไรที่จะทำร้ายคุณให้เจ็บได้ในตอนนี้ ฉันก็จะทำ ลงไป ออกไป
