CHAPTER 4

1354 Words
MARIE/MHARIMAR "Marie, iha gumising kana jan, nandito na ang Tito Mayor mo sinusundo kana. Kailangan 'nyo daw makaalis ng maaga dahil ang aattendan pa siyang meeting sa munisipyo." tinig ni Nanay Tasing ang mayordoma namin dito sa hacienda. "Nay, inaantok pa po ako pakisabi po na balikan niya na lang ako mamayang hapon." inaantok na sagot ko kay Nanay Tasing. Nagulat ako ng biglang bumukas ang pinto ng kwarto ko at iniluwa niyon si Mayor. Bigla akong tumili ng malakas dahil nakadapa pa ako sa kama na nakapanty lang kaya kitang kita ng pwet ko. Hindi ko alam kung ano ang uunahin kong takpan dahil hindi ko makita ang kumot ko. Mabuti na lang at dinampot ni Mayor ang unan sa sahig at ibinato sa akin. "Ano ba Mayor, bakit kaba basta basta pumapasok sa kwarto ng may kwarto?!" galit kong sigaw sa kanya "Hindi mo ba alam ag salitang privacy? Nakakainis ka talaga, grrrrrrr.....!" gigil kong sabi sa kanya. "Ang linaw linaw ng usapan natin kahapon na 9am susunduin kita. Umoo ka sa usapan pero ngayon tulog kapa. My Ghod Marie madami pa akong meeting na kailangan daluhan. Kaya kung hindi ka tatayo jan sa kama mo ay mapipilitan akong buhatin ka sa sasakyan kahit nakapanty ka." inis na sabi sa kanya ni Mayor. "Malaki na po ako seventeen na nga po ako diba, I can take care of my self hindi muna ako kailangang alagaan Mayor. Mas maganda kung dito na lang ako titira instead na lumipat sa bahay mo." katwiran ko sa kanya, baka sakaling makalusot. "No! nangako ako sa daddy at mommy mo na aalagaan kita. You better get up from your bed and start packing because if you don't, I'll make you go downstairs wearing only your underwear." banta sa akin ni Mayor. Nakikita ko sa mukha niya na naiinis na siya sa akin at hindi na siya nag bibiro. "Okay, okay, kalma ganyan kaba tlga ka highblood. Di ba uso sayo ang salitang chill lang, duh masyado nagmamadali palibhasa oldies kana." maarteng sabi ko kay Mayor. Nakita ko na nagsalubong ang kilay niya at bigla akong binuhat mula sa kama. "Enough! Kung ayaw mong kumilos fine, we need to go, coz i have an urgent that I need to attend to!" malakas ang boses na sabi niya na halos magpatanggal ng tutuli ko sa sobrang lakas. "Mayor! Bitawan mo po ako, nakapanty lang ako nakakahiya sa makakakita sa akin!" malakas kong sigaw habang nagpupumiglas ako sa pagkakabuhat niya sa akin. "Hindi ka mapakiusapan, ganyan ba talaga katigas ang ulo mo?" seryosong tanong niya sa akin. "Mayor, lahat ng ulo matigas ung mga ulo mo ba malambot?" pilayang sabi ko sa kanya. "Paano naging dalawa ang ulo ko? Isa lang ang ulo ko." "Weee Mayor, sure ka na ba?" natatawa kong tanong sa kanya. Nakita ko sila nanay Tasing na tumatawa dahil mukang na gets nila ang sinabi ko. "My Ghod Marie, wala pa akong anak pero parang sayo na yata mamumuti ang buhok ko." "Buhok po saan mayor? Sa baba po ba o sa taas?" pang aasar ko sa kanya. Sa galit niya ay bigla niya na lang akong ibinaba kaya napasalampak ako sa sahig. "Ouch!" daing ko. "Ang bad mo po, kaninang sabi kong ibaba mo ako hindi mo ginawa tapos bigla mo na lang akong binitawan. Paano kung nabalian ako ng balakang paano na ako sasali sa mga contest sa school kung pilantod na ako." kunwari'y nasasaktang sabi ko sa kanya. Nilapitan niya naman ako at tinulungang tumayo mabuti na lang at di pa kami nakakalabas ng pintuan ko kundi katakot takot na kahihiyan talaga ang aabutin ko. "I'm sorry, I didn't mean to do that. You just crossed the line. Remember, I am your guardian, and you need to respect me." mahinahon niyang sabi. Aminado naman ako na medyo sumobra na ako at nakalimutan kong hindi si daddy ang kasama ko kundi si Mayor. "I'm sorry din po, hindi na po mauulit paki antay na lang po ako sa baba at maliligo lang po at habang hinhanda nil Nanay Tasing ang gamit na dadalahin ko po sa bahay mo." Nakita kong ngumiti si Mayor at s**t hampogi niya. Kaya pala lagi kong naririnig ang mga kaklase ko na pinagpapantasyahan ang picture ni mayor sa classroom namin. Nakita kong tumalikod na si mayor at naglakad palabas ng kwarto ko. Naiwan naman si Nanay Tasing kasama ang isa pa namaing kasambahay para ayusin ang gamit ko. Ako naman ay kinuha na ang towel ko at pumasok na sa banyo para maligo. Halos kalahating oras din ang itinagal ko sa banyo. At paglabas ko ay wala na sila mang sa kwarto ko pai ang mga gamit ko ay wala na din. Nagmadali na akong nag bihis simpleng short at white shirt lang ang suot ko na tinernuhan ko pa ng white sneakers. Ang aking buhok naman na mahaba ay itinirintas ko mula sa aking batok pababa at nag iwan ako ng mga maliliit na buhok na humaharang sa aking mukha. Makailang beses ko pang sinipat ang aking sarili bago ako tuluyang bumaba. Nasa dulo pa lang ako ng hagdan ay nakaabang na sa akin si Mayor, mukha na siyang balisa dahil siguro at any moment ay malalate na siya sa kanyang meeting. "Marie, pagbaba na lang sa hagdan napakatagal mo pa. Pwede bang pakibilisan mo naman ng konti? Nakakahiya sa mga kausap ko kung matagal akong dumating." may pag aalala sa tinig ni Mayor. Pero dahil pinanganak ako na may pagkasutil ay lalo ko pag binagalan ang aking pagbaba sa hagdan. Nakita ko na naman ang pag kunot ang noo niya at nagmamadaling lumapit sa akin. "Mayor, Stop , look and listen!" pabirong sigaw ko sa kanya. "Napaka seryoso mo talaga sa buhay, baka naman pag magkasama na tayo sa bahay mauna pa akong tumanda kesa sa sayo dahil masyado kang seryoso sa buhay. Alalahanin mo Mayor 17 pa lang ako at fresh abay gusto ko pang magka jowa." muli kong biro sa kanya. "Marie, tigilan muna yang pangarap mong magkajowa dahil hanggat ako ang kasama mo pareho tayong tatanda. Hindi maganda na uunahan mo pa akong mag asawa. Kaya tumahimik kana dahil baka bigyan pa kita ng personal body guard mo pag nainis ako." sabi niya sa akin na kinainis ko. "Okay kahit kailan talaga ang kill joy mo. Antayin mong dumalaw ako bukas sa mga magulang ko dahil isusumbong kita." pag mamaktol ko sa kanya. Agad niyang hinawakan ang aking kamay ng marating ko ang dulo ng hagdan ay hinila niya na ako palabas ng bahay. Pagkarating namin sa sasakyan niya ay pinagbuksan niya naman ako ng pinto, bago umikot sa driver seat at saka umupo. Ibinaba ko ang bintana ng sasakyan para magpaalam kila Nanay Tasing at sa iba pa naming kasambahay. "Nay, kayo na po muna ang bahala dito, huwag po kayong aalis ha hintayin nyo po ako hanggang mag 23 ako at ako na ang mamamahala dito. Huwag nyo po sanang pabayaan ang hacienda dahil mahal na mahal po nang magulang ko ang lugar na ito. Huwag po kayong mag alala pipilitin ko pong dumalaw dito tuwing weekends. At pangako ko po sa inyo na hindi kayo mawawalan ng trabaho. Kaya sana tulungan po ninyo akong palaguin ang hacienda dahil ito po ang pangarap ng aking mga magulang." nakita kong nag iyakan ang mga trabahor namin at hinawakan nila aking aking kamay. "Pangako po namin senyorita, aalagaan namin ang haciendang ito para sa pag balik ninyo ay maipagmalaki ninyo kami." naiiyak na sabi ni mang Ambo ang namumuno sa mga magsasaka namin at tagapag alaga ng buong hacienda. Hindi na kami nang tagal ay tuluyan na kaming umalis ni mayor, nakaramdam ako ng lungkot dahil iiwan ko na ang lugar kung saan ako malayang nag lalaro at nakikipag habulan sa aking ama noong nabubuhay pa siya. Samantalagang ang aking ina naman ang taga timpla ng juice namin ni Daddy habang masaya niya kaming pinagmamasdan. Ngayon pa lang sobrang miss na miss ko na ang mga magulng ko. Hindi ko namamalayan na tumulo na naman ang luha ko kaya agad ko din itong pinunasan...................
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD